Ο Ερντογάν μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Μπορεί να λέει ότι η Ελλάδα έχει μετατρέψει το Αιγαίο σε νεκροταφείο παιδιών, ότι δεν αφήνει τους διακινητές να κάνουν τη δουλειά τους, ότι προξενεί οικονομική ζημιά στις ΜΚΟ, με κίνδυνο να μείνουν άνεργοι όσοι ζουν από τον ανθρωπιστικό τουρισμό. Μπορεί να λέει ότι η Ελλάδα εκμεταλλεύεται την ανθρώπινη δυστυχία των προσφύγων και ότι στη χώρα μας κινδυνεύει η δημοκρατία. Είπαμε: ο Ερντογάν μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Πρόεδρος της Τουρκίας είναι και δεν φοβάται ότι θα βρεθούν κάποιοι να τον διαψεύσουν στη δημοκρατική χώρα του. Ομως, όταν οι ανθρωπιστές του ΣΥΡΙΖΑ και των λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων περιγράφουν την κατάσταση στο Αιγαίο και στα σύνορα με περίπου τις ίδιες λέξεις που χρησιμοποιεί ο Ερντογάν, θα πρέπει να συνοδεύουν τον ανθρωπιστικό τους λυρισμό με στοιχεία. Αναγνωρίζω ότι δεν πολυχωνεύουν τις πεζότητες, όμως τι να κάνουμε, αυτά έχει η ζωή. Οταν, ας πούμε, ο κ. Κατρούγκαλος λέει ότι η Ελλάδα δίνει έδαφος στην Τουρκία επειδή δεν σέβεται το ανθρωπιστικό δίκαιο και τη διεθνή νομιμότητα, θα πρέπει να μας εξηγήσει τι εννοεί. Το είπε στη χθεσινή δήλωσή του, με την οποία καταδίκασε την επίθεση του Ερντογάν κατά της χώρας μας, συγχρόνως όμως δεν έχασε την ευκαιρία να υπενθυμίσει τις ενοχές της Ελλάδας απέναντι στο μεταναστευτικό. Πλην όμως, ο κ. Κατρούγκαλος δεν μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Δεν είναι η μόνη του διαφορά από τον Ερντογάν, είναι ωστόσο βασική. Βρίσκει ότι η Ελλάδα δεν σέβεται το ανθρωπιστικό δίκαιο; Ας μας προσφέρει γεγονότα, ει δυνατόν συγκεκριμένα και όχι υποθετικά, σαν την υπόθεση της Μαρίας, που την έθαψαν χωρίς να τη θάψουν.
Φοβάμαι πολύ ότι δεν θα το κάνει. Οσο κι αν υπάρχουν πρόθυμοι και έγκυροι πληροφοριοδότες, όπως οι ευρωβουλευτές Κούλογλου και Αρβανίτης, που κάνουν εξαιρετική δουλειά κατά της Ελλάδας στο Ευρωκοινοβούλιο. Και δεν θα το κάνει, διότι αν το κάνει θα αναγκαστεί να επιβεβαιώσει όσα έχει ήδη πει ο Ερντογάν και έχει ήδη καταδικάσει ως ψεύδη ο Κατρούγκαλος. Σε ποια γλώσσα να εξηγήσει ότι όσα είναι ψεύδη όταν τα λέει ο Ερντογάν είναι αλήθειες όταν τα λένε οι δικοί του και τα αριστερά παρελκόμενα; Οπότε αρκείται στις γενικόλογες διατυπώσεις περί ανθρωπισμού, διεθνούς δικαίου και λοιπά ζαρζαβατικά που φύονται στο μποστάνι της αντιπολίτευσης.
Είπαμε, ο Ερντογάν μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Αναρωτιέμαι, όμως, αν θα έλεγε αυτά που λέει χωρίς τους προσκόπους της προπαγάνδας του. Θα τα έλεγε αν δεν είχαν προηγηθεί η υπόθεση με το φάντασμα της Μαρίας στον Εβρο, η στρέβλωση των γεγονότων από μια ΜΚΟ και η αναπαραγωγή του ψεύδους από το έγκυρο «Σπίγκελ»;