Χειρότερο από το «λάθος» των υποκλοπών είναι η διαχείρισή του. Η κυβέρνηση προφανώς ακολουθεί την τακτική που αποδίδεται στον Ρίτσαρντ Νίξον: «Αν δύο λάθη δεν κάνουν κάτι σωστό, δοκίμασε τα τρία» (Νόρμαν Κάουσινς). Ετσι, διαρρέουν σημεία και τέρατα από την εξεταστική επιτροπή της Βουλής, η πλειονότητα της οποίας ακολουθεί το δόγμα «όλα στο σκοτάδι».
Δεν αναφερόμαστε μόνο στο διαβόητο «απόρρητο», που αποτελεί βαθύτατη προσβολή στους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας. Τώρα μαθαίνουμε ότι η καταστροφή του φακέλου για την παρακολούθηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ έγινε στις 29 Ιουλίου, την ημέρα που ο κ. Ανδρουλάκης έκανε την καταγγελία περί παρακολούθησής του. Προφανώς είναι «σύμπτωση» και αυτό, αλλά ακόμη πιο ανησυχητική είναι η δικαιολόγηση του ατυχήματος.
Σύμφωνα με όσα διαρρέουν από την ΕΥΠ, «η καταστροφή του “αρχείου Ανδρουλάκη” τελέστηκε περίπου τρεις μήνες μετά την ολοκλήρωση της παρακολούθησής του (το διάστημα Σεπτεμβρίου-Δεκεμβρίου 2021), λόγω μικρής χωρητικότητας του παλιού, γερμανικού συστήματος συνακροάσεων, το οποίο έχει πλέον αντικατασταθεί» («Τα Νέα», 22.9.2022).
Αν είναι αληθές αυτό, πόση ασφάλεια μπορούν να νιώθουν οι πολίτες αν μια τόσο τεχνολογικώς προηγμένη υπηρεσία χάνει πολύτιμα αρχεία, λόγω… αλλαγής του συστήματός της; Εικάζουμε ότι τα στοιχεία ήταν πολύτιμα, όχι μόνο διότι χρειάζονται τώρα ώστε να υλοποιηθεί η εντολή του πρωθυπουργού «όλα στο φως», αλλά διότι αυτά κρατήθηκαν τρεις ή επτά μήνες, όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος διαβεβαίωσε ότι «όταν μια νόμιμη επισύνδεση ολοκληρώνεται και δεν καταλήγει σε τίποτα, το οποίο να ακουμπά στο λόγο για τον οποίον έγινε, τερματίζεται εκεί και καταστρέφεται το οποιοδήποτε αρχείο» (9.8.2022). Κάποιος κυνικός θα πρόσθετε κι ένα σαρκασμό: πόση εμπιστοσύνη μπορεί να έχει κάποιος σε μια μυστική υπηρεσία όταν δεν μπορεί να κάνει ούτε μια συγκάλυψη της προκοπής και χρειάζεται την αρωγή των βουλευτών της πλειοψηφίας στην εξεταστική επιτροπή;
Ο πρωθυπουργός δήλωσε πολλάκις ότι «η προσφορά της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών είναι σημαντική (…) είναι επιφορτισμένη με την εθνική ασφάλεια και την προστασία της πατρίδας από γεωπολιτικές κινήσεις, αλλά και από ασύμμετρες και υβριδικές απειλές» (8.8.2022). Αυτό είναι απολύτως ορθό. Αληθές όμως επίσης είναι πως οι πλέον αποτελεσματικές υπηρεσίες πληροφοριών είναι αυτές που λογοδοτούν στις αρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές (π.χ. ΗΠΑ, Βρετανία κ.α.). Συνεπώς, το μόνο που εξασφαλίζει η Εξεταστική, είναι πως οι παθογένειες στην ΕΥΠ θα συντηρηθούν και το «λάθος» δεν θα ‘ναι μεμονωμένο.