Θάνος Πλεύρης: Πατροκτονίες

2' 3" χρόνος ανάγνωσης

Για πολλούς ό,τι κι αν πει ο Πλεύρης –ό,τι κι αν κάνει στην πολιτική του σταδιοδρομία– θα είναι πάντα ο Πλεύρης. Οχι απλώς ο γιος του πατέρα του, αλλά και ο συνήγορός του στη δίκη για το βιβλίο του που ανακύκλωνε τις πιο σκοταδιστικές, αντισημιτικές δοξασίες.

Θάνος Πλεύρης: Πατροκτονίες-1Υπό το βάρος αυτού του αναθέματος, δεν έχει σημασία τι λέει κάθε φορά και από ποια θέση ο αναθεματιζόμενος. Δεν έχει σημασία ότι χθες ο υπουργός Υγείας καταδίκασε τον πατέρα του, επειδή χαιρέτισε ναζιστικά στη δίκη της Χρυσής Αυγής, χαρακτηρίζοντας τη χειρονομία ως τεκμήριο «αποκτήνωσης». Το παρελθόν δεν ξεπλένεται.

Τι σημαίνει όμως αυτή η δημοκρατική κώφωση; Σημαίνει ότι από τη σκοπιά της αντιφασιστικής ευαισθησίας καμία μεταστροφή δεν γίνεται αποδεκτή. Αυτός που φέρει το στίγμα του ακροδεξιού, δεν λογίζεται σαν ανθρώπινο υποκείμενο επιδεκτικό μεταμέλειας. Οσο επίπονη κι αν είναι η προσπάθειά του να μεταναστεύσει στη δημοκρατική όχθη, πρέπει να τη βρει περιχαρακωμένη. Πρέπει να μείνει αποσυνάγωγος.

Η δυνατότητα της δημοκρατίας στην οιδιπόδεια πρόοδο.

Οποιος, αντιθέτως, δεν πιστεύει σε μια μανταλωμένη δημοκρατία που μπορεί να αμύνεται μόνο αφορίζοντας και εξορίζοντας· όποιος πιστεύει σε μια δημοκρατία που μπορεί να επικρατεί με το ηθικοπολιτικό της υπόδειγμα και να αφομοιώνει στη μεγάλη κοίτη της ακόμη και εκείνους που κάποτε την υπονόμευσαν, λογίζεται ως αφελής. Μα, δεν τον βλέπεις; Μας το παίζει τώρα ευαίσθητος; Δεν μας ξεγελάει έτσι εύκολα.

Ακόμη κι αν υιοθετήσει κανείς την καταδίκη των προθέσεων· ακόμη κι αν η μεταμέλεια είναι υποκριτική, δεν είναι άμοιρη πολιτικής σημασίας. Σημαίνει ότι για να σταδιοδρομήσει κανείς στη δημοκρατία (μας) οφείλει να ενστερνιστεί δημοσίως τα θεμελιώδη. Συνήθως, η στερεοτυπική ανάγνωση είναι ανάποδη: Βλέπει μόνο ακροδεξιούς εχθρούς να αναρριχώνται στα δώματα της εξουσίας. Δεν βλέπει, όμως, ότι για να κατορθώσουν την αναρρίχησή τους, αναγκάζονται να πετάξουν τις προηγούμενες αποσκευές τους. Αναγκάζονται να αποκηρύξουν τις παλιές τους απόψεις. Αναγκάζονται να αποκληρώσουν ακόμη και τους γονείς τους.

Η αποδοχή μιας μεταμέλειας δεν ισοδυναμεί με παραγραφή. Στην πολιτική είναι άλλωστε όλοι ανοιχτά βιβλία – δημόσιες, ανεξίτηλες βιογραφίες. Το παρελθόν δεν παρέρχεται. Οποιος όμως αρνείται την πιθανότητα της μεταστροφής, είναι σαν να αρνείται τη σημασία του δημόσιου λόγου. Είναι σαν να πιστεύει ότι δεν έχει σημασία τι λες. Σημασία έχει τι είσαι. Κι ακόμη χειρότερα: Δεν έχει σημασία τι προσπαθείς να γίνεις, αλλά με ποιο επώνυμο γεννήθηκες.

Αυτή η περιφρόνηση της ικανότητας των πολιτικών να επηρεάζουν και να επηρεάζονται από τον δημοκρατικό βίο, να αναδιαπλάθονται καθώς μετέχουν σε αυτόν, δεν δείχνει και μεγάλη πίστη στη δημοκρατία. Δεν δείχνει πίστη στη δυνατότητά της να προοδεύει μέσα από συμβολικές πατροκτονίες.

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT