Πολλές φορές η εξήγηση ενός πολιτικού φαινομένου δεν είναι πολιτική. Για να τη βρούμε χρειάζεται να δανειστούμε εργαλεία από άλλες σφαίρες του επιστητού. Αυτό συμβαίνει κατ’ εξοχήν με το φαινόμενο Βαρουφάκη. Αναζητούν πολλοί, μετρώντας τις παραιτήσεις στελεχών, τα αίτια της διαρκούς φυγής. Η βουλευτίνα της Β΄ Πειραιώς, Φωτεινή Μπακαδήμα, ήταν η τελευταία που αποχώρησε, σε μια μακρά αλυσίδα απογοητευμένων ακολούθων. Το ερώτημα «γιατί τους απωθεί το κόμμα;» θα ήταν θεμιτό αν υπήρχε κόμμα. Φαίνεται όμως πως υπάρχει μόνο το Φαινόμενο. Υπάρχει ένα «εγώ» που πήρε για τις ανάγκες της σταδιοδρομίας του τη φευγαλέα μορφή του κόμματος. Και τώρα απλώς εξελίσσεται με βάση τον αρχετυπικό ψυχισμό του Μοντεχρήστου του Αρκά, που έλεγε: Φοβάμαι μήπως όλοι μ’ εγκαταλείψουν και μείνουν μόνοι τους.
Στέντωρ