Στο ψυχιατρείο-κολαστήριο της Λέρου οι εργαζόμενοι έπλεναν τους έγκλειστους ψυχικά ασθενείς με τη μάνικα, από μακριά, για να μη μολυνθούν από τη σχιζοφρένεια την οποία θεωρούσαν μεταδοτική. Αμόρφωτοι άνθρωποι, βυθισμένοι στον ανορθολογισμό και στις προκαταλήψεις, απέφευγαν τη σωματική επαφή με τους ψυχωτικούς για να μην κολλήσουν τρέλα.
Το ψυχιατρείο της Λέρου έκλεισε υπό το βάρος της διεθνούς κατακραυγής, αλλά νοοτροπίες που άνθησαν εκεί επιβιώνουν μεταλλαγμένες.
Για τους φανατικότερους του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου αρκεί να συζητήσει κάποιος από τους δικούς τους με φίλο του κόμματος που θεωρούν επικίνδυνο για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας για να κολλήσει τον ιό του λαϊκισμού και του τυχοδιωκτισμού ή, το λιγότερο, για να συμφιλιωθεί με το τέρας.
Κάπως έτσι συνέβη το γελοίο αλλά και τρομακτικό να εγκαλείται ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά και φλογερός πολέμιος της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, επειδή πήρε μέρος σε εκδήλωση για τις υποκλοπές με τίτλο «Μένουμε Ευρώπη;», με συμμετέχοντες και ακαδημαϊκούς που βρίσκονται κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Νίκος Αλιβιζάτος τη γλίτωσε με πολύ λιγότερα σκάγια γιατί θεωρούνταν ύποπτος για κρυφό φιλο-ΣΥΡΙΖΑϊσμό (αν είναι δυνατόν!) από τότε που είχε δηλώσει ότι «ο Αλέξης Τσίπρας πιάνει πουλιά στον αέρα». Γιατί ο Τσίπρας δεν πρέπει μόνο να αντιμετωπίζεται σαν δημαγωγός, πολιτικάντης, ανεπαρκής στη διακυβέρνηση, αλλά και σαν βλάκας που με τη βλακεία του οδήγησε το κόμμα του από το μονοψήφιο ποσοστό στην εξουσία.
Ο Βενιζέλος είναι τόσο ευφυής, ανθεκτικός και θαρραλέος που δεν έχει ανάγκη συνηγόρων. Απάντησε γρήγορα και σαρωτικά. Αυτό που μένει όμως από τη δίκη του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι η δύναμη της πόλωσης και της διχαστικής κουλτούρας που καθιστά αδύνατη οποιαδήποτε εθνική συνεννόηση στα μεγάλα.
Τι άλλο είναι ο επικίνδυνος φανατισμός, αν όχι ο δογματισμός, η τυφλή πίστη σε μια μοναδική αλήθεια, η διάθεση αφανισμού του «άλλου», το μίσος.
Τι άλλο είναι η ευρωπαϊκή πρόοδος αν όχι η ανοχή στη διαφορετικότητα, η συμπερίληψη, ο διάλογος, η σύνθεση, η μετριοπάθεια, ο αναστοχασμός, η ηπιότητα που επιτρέπει τις αποχρώσεις και την αμφιβολία.
Τι άλλο είναι ο επικίνδυνος φανατισμός, αν όχι ο δογματισμός, η τυφλή πίστη σε μια μοναδική αλήθεια, η διάθεση αφανισμού του «άλλου», το μίσος.
Τι άλλο είναι η υποκρισία από την αδιαφορία των ευρωπαϊστών για το σκάνδαλο των υποκλοπών που τραυματίζουν το ευρωπαϊκό πρόσωπο της χώρας.
Ο Βενιζέλος δεν έχει ανάγκη να δώσει αντι-ΣΥΡΙΖΑ διαπιστευτήρια. Είναι νωπές οι μνήμες από τις μάχες που έδωσε. Δεν του άρεσε ο τίτλος της εκδήλωσης και δεν τον υιοθέτησε στην ομιλία του.
Εχει σημασία ότι η εκδήλωση εξυπηρέτησε πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ; Εχει, γιατί οι εμπαθείς αντι-ΣΥΡΙΖΑ την έκαναν να έχει με τη λυσσαλέα αντίδρασή τους. Ο φανατικός κάνει πολύ θόρυβο και κερδίζει στην κερκίδα, όχι στο γήπεδο.
Η κ. Αγγελική Σπανού είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας.