Η δημόσια τέχνη

1' 36" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η κλοπή της προτομής του Καρόλου Κουν από το Θέατρο Τέχνης στην οδό Πεσμαζόγλου, δημιουργία του Χρήστου Καπράλου, συνέβη λίγες ημέρες μετά την καρατόμηση του γλυπτού του Αντωνίου Σώχου στο Πάρκο του Ευαγγελισμού. Τα νέα αυτά κρούσματα συμβαίνουν σε μια πόλη όπου οι κάμερες έχουν δαιμονοποιηθεί, αλλά ο βανδαλισμός των έργων τέχνης θεωρείται φυσική συνέπεια της χαοτικής συμβίωσης σε μια μεγαλούπολη.

Η Αθήνα δεν μπορεί να προστατεύει τη δημόσια τέχνη με τις αντιλήψεις που επικρατούν. Επομένως, δεν μπορεί να ενθαρρύνει τη διασπορά της δημόσιας τέχνης. Δεν μπορεί να τοποθετήσει νέα έργα δημιουργών, δεν μπορεί να αξιοποιήσει έργα τέχνης σε αποθήκες μουσείων. Δεν μπορεί να προσκαλέσει νέους γλύπτες να συνομιλήσουν με την πόλη. Οπως δεν μπορεί να προστατεύσει και να τιμήσει την κληρονομιά από τη δημόσια γλυπτική του 19ου και του 20ού αιώνα. Αυτό συμβαίνει εδώ και δεκαετίες. Αρκεί να θυμηθεί κανείς τους βανδαλισμούς που είχαν σημειωθεί επανειλημμένως στα γλυπτά των Προπυλαίων, στο Πανεπιστήμιο, ή να φέρει στον νου την αναγκαστικά ζωσμένη με λαμαρίνες Ακαδημία Αθηνών (από τα περίλαμπρα δείγματα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής σε παγκόσμιο επίπεδο). Ακόμη και το κάποτε προβεβλημένο πάρκο των λογοτεχνών γύρω από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, στην οδό Ακαδημίας, παραμένει λεηλατημένο. Οι περισσότερες προτομές έχουν κλαπεί και πιθανότατα καταστραφεί.

Αυτή η κατάσταση, δυστυχώς, προκαλεί εξοικείωση με ένα περιβάλλον καταστροφής. Αυτό το περιβάλλον ζημιώνει την πόλη, βλάπτει όμως και τους πολίτες, καθώς διαρκώς τους υπενθυμίζει ένα κλίμα κοινωνικής αστάθειας και θεσμικής αδυναμίας. Η δημόσια τέχνη στις πόλεις λειτουργεί πολλαπλώς: ως μέσον σήμανσης στοιχείων πολιτισμικής συνοχής αλλά και ως μέσον προβολής προτύπων και καλλιτεχνικής δημιουργίας. Η Αθήνα υστερεί. Και υστερεί διότι στις ιεραρχήσεις της δεν περιλαμβάνεται το δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών να απολαμβάνουν ένα πολιτισμένο περιβάλλον.

Μέσα στη γενική απαξίωση του δημόσιου χώρου και ανάμεσα στις εκατοντάδες προτομές και γλυπτά στο πολεοδομικό συγκρότημα Αθηνών-Πειραιώς, η κλοπή μιας προτομής ή ο βανδαλισμός ενός αγάλματος μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι μεμονωμένες περιπτώσεις. Οταν όμως συμβαίνουν σε ένα περιβάλλον γενικευμένης ανομίας, αποκτούν πικρό συμβολισμό.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή