Τις πρώτες εκλογές τις κέρδισαν με την παλιά καλή ενισχυμένη αναλογική. Παρ’ όλ’ αυτά δεν τους έφταναν οι έδρες. Ομως ο άνεμος της ελπίδας που σάρωνε τη χώρα έφερε στον δρόμο τους τον Πάνο Καμμένο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ υπήρξε ένα πρότυπο προοδευτικής συμμαχίας το οποίο έγραψε Ιστορία. Καλύτερα να μην την είχε γράψει, λένε πολλοί, αλλά η Ιστορία δεν διαγράφεται. Ο Τσίπρας είχε υποσχεθεί ότι ο πρώτος νόμος που θα έφερνε θα ήταν η απλή αναλογική. Ομως προείχε τότε η απελευθέρωση του τόπου από τα μνημόνια. Το έργο το ανέλαβε ο Γιάνης Βαρουφάκης. Ηταν έργο αντάξιο του τιτάνιου Εγώ του. Πηγαινοερχόταν κάθε μέρα στις Βρυξέλλες, σαν να κοιτάζεται στον καθρέφτη του, και εντέλει κατάφερε να κλείσει τις τράπεζες. Μετά από ένα δημοψήφισμα, έναν έρπη και ακόμη ένα μνημόνιο ξανάκανε εκλογές με την ενισχυμένη. Τις κέρδισε και πάλι, όμως για να κυβερνήσει είχε ανάγκη από τον Καμμένο, και πάλι. Κι αφού είχε μπροστά του τρία χρόνια για να κυβερνήσει ψήφισε την απλή αναλογική. Πολλοί τον υποτιμούν, όμως όπως λέει ο σοφός συνταγματολόγος –ένας είναι– ο Τσίπρας πιάνει πουλιά στον αέρα. Σαν να είχε προβλέψει την αδυναμία του να ξανακερδίσει εκλογές, με ή χωρίς Καμμένο, έριξε στα πόδια του εκλογικού σώματος την απλή αναλογική για να το μπερδέψει. Σαν τον βασιλιά Υμπύ του Ζαρύ που οργανώνοντας το σχέδιο μάχης λέει ότι το πυροβολικό του θα βομβαρδίζει τους δικούς του για να μπερδέψει τον αντίπαλο. Οι λεγόμενες προοδευτικές δυνάμεις δεν συμμετέχουν σε αυτές τις εκλογές παρά μόνο για να εμποδίσουν τον αντίπαλό τους να σχηματίσει κυβέρνηση.
Δεν θα σας ρίξω στην παγίδα να αναζητήσετε τη σημασία της λέξης «προοδευτικός». Η απάντηση έχει δοθεί προ πολλού. Απλώς, φίλε αναγνώστη, να με βοηθήσεις να καταλάβω τη λέξη συνεννόηση. Σήμερα ξεκινά επισήμως η προεκλογική εκστρατεία και οι πολιτικές δυνάμεις που υποτίθεται θα συνεννοηθούν για να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας συμπεριφέρονται σαν παρέες στις πρώτες ώρες μετά το μεσονύχτιο που, βοηθούσης και της ευφορίας του αλκοόλ, αρπάζονται με το παραμικρό. Αλήθεια, πώς περιέγραψε την κυβέρνηση ο Τσίπρας στον Σολτς; Του μίλησε για τον Βαρουφάκη; Ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματός του την ίδια ημέρα δεν απέκλεισε να ξανακλείσουν οι τράπεζες. Ή μήπως αναφέρθηκε στις εφεδρείες της προοδευτικής παράταξης; Γιατί δεν υπολογίζουμε τον Λαφαζάνη; Γιατί δεν υπολογίζουμε τον Κουβέλη; Σιωπούν σεμνοπρεπώς, όμως είναι έτοιμοι να χιμήξουν για να σώσουν τη χώρα από τον Μητσοτάκη.Το θέμα των εκλογών είναι ο Μητσοτάκης. Δεν είναι καν η Νέα Δημοκρατία. Σε απλά ελληνικά, όλοι δουλεύουν για τον Μητσοτάκη. Εκόντες άκοντες τον έχουν ανακηρύξει σε πρωταγωνιστή και χωρίς να είμαι εκλογολόγος ή προφήτης τους θυμίζω ότι ο πρωταγωνιστής εισπράττει το χειροκρότημα στο τέλος.