Η ύπαρξη κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας μπορεί θεσμικά να είναι αρκετή για να σχηματιστεί κυβέρνηση, πολιτικά όμως δεν σημαίνει πως αυτή η κυβέρνηση θα είναι και σταθερή. Αυτό εξαρτάται από το πόσο συμπαγής είναι αυτή η πλειοψηφία. Στον βαθμό μάλιστα που η κυβερνητική πλειοψηφία σχηματίζεται από τη συνεργασία δύο κομμάτων, οι πιθανότητες για ένα ασταθές κυβερνητικό σχήμα είναι σημαντικά αυξημένες.
Στις εκλογές της 21ης Μαΐου όλα δείχνουν πως δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης υφίσταται μόνον αν συμπράξουν Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ. Κανένας άλλος ρεαλιστικός συνδυασμός δεν δίνει τον μαγικό αριθμό 151. Συνεπώς το ερώτημα είναι κατά πόσο σταθερό είναι ένα τέτοιο κυβερνητικό σχήμα. Χάρη της συζητήσεως θεωρώ ότι όλοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα ακολουθήσουν την κομματική γραμμή, αν και αυτό στην πράξη δεν συγκεντρώνει και πολλές πιθανότητες. Η αντιδεξιά συνείδηση είναι ισχυρή σε πολλά μέλη της κοινοβουλευτικής του ομάδας.
Προχθές άκουγα το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ τον κ. Μιχάλη Καρχιμάκη να καταθέτει δημοσίως, ετεροχρονισμένα, τη διαφωνία του για τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά. Προφανώς ο κ. Καρχιμάκης δεν προέβη σε αυτή τη δήλωση γιατί αισθάνθηκε την ανάγκη να κλείσει τους λογαριασμούς του με την προσωπική του ιστορία. Ηθελε απλώς να στείλει ένα μήνυμα στην ηγεσία του κόμματός του πως δεν θα συναινέσει σε συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία. Πόσα τέτοια στελέχη έχει το ΠΑΣΟΚ; Πόσα θα αντιδράσουν σε μια τέτοια πιθανότητα; Και αν τελικά, υπό την πίεση της αποφυγής των δεύτερων εκλογών –που αναμφίβολα θα είναι ιδιαίτερα δυσμενείς για το κόμμα τους– πειθαρχήσουν και δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης, πόσο σταθερή θα είναι η συνεργατική κυβέρνηση; Πώς θα μπορέσει να ασχοληθεί και να επιλύσει τα σημαντικά προβλήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει με μια ασθενική και υπό διαρκή αμφισβήτηση πλειοψηφία;
Γι’ αυτό, η μόνη ρεαλιστική πρόταση που υπάρχει μπροστά στους ψηφοφόρους έχει κατατεθεί από τη Νέα Δημοκρατία. Μια αυτοδύναμη κυβέρνηση, που θα εμπνεύσει το αίσθημα της εμπιστοσύνης και της σιγουριάς στους πολίτες και στις αγορές. Αλλη πρόταση δεν υπάρχει. Ο,τι άλλο ακούγεται είναι ένα ευχολόγιο χωρίς ίχνος ρεαλισμού. Απλώς λέγεται, γιατί όσοι το διακινούν κάτι πρέπει να πουν.
