Πού είναι το πράσινο κόμμα στην Ελλάδα;

Πού είναι το πράσινο κόμμα στην Ελλάδα;

1' 43" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Παρατηρώ ότι λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές πολλοί γνωστοί μου ψάχνουν ακόμη τι θα ψηφίσουν. Τα κριτήρια είναι στις περισσότερες περιπτώσεις «να μη βγει ο ΣΥΡΙΖΑ και κινδυνεύσει εκ νέου η χώρα», «να πληγεί η αλαζονεία του κυβερνητικού κόμματος και του πρωθυπουργού», ενώ πολλοί με ρωτούν αν έχω υπόψη μου «κάποια γυναίκα με κοινωνικές ευαισθησίες στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. στον Βόρειο Τομέα». Και δεκάδες μού έχουν εκμυστηρευθεί ότι σκέφτονταν σοβαρά να ψηφίσουν «Πράσινο και μωβ» προτού αποκλειστεί.

Η αλήθεια είναι ότι η παρατεταμένη απουσία ενός οικολογικού κόμματος από το πολιτική σκηνικό στην Ελλάδα είναι εντυπωσιακή. Η κλιματική αλλαγή είναι ένα θέμα που κινητοποίησε εκατομμύρια νέους σε όλο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια. Και στη χώρα μας άρχισαν να πραγματοποιούνται μαζικές συγκεντρώσεις στο πλαίσιο της διεθνούς πρωτοβουλίας «Παρασκευές για το μέλλον».

Η χθεσινή πρόβλεψη για πιθανή αύξηση της θερμοκρασίας πάνω από 1,5 βαθμό Κελσίου έως το 2027 σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα μάς αφορά περισσότερο από άλλες χώρες του πλανήτη. Παρά τη σχετική νομοθεσία και τις ευρωπαϊκές καταδίκες, η χώρα μας ακόμη δεν έχει αξιόπιστες λύσεις για τη διαχείριση σκουπιδιών και τοξικών αποβλήτων. Η ανακύκλωση είναι αμφίβολο κατά πόσον πραγματοποιείται. Η χρήση πλαστικών («πάρτε μια πλαστική σακούλα για να βάλετε μέσα την πλαστική συσκευασία και το πλαστικό καλαμάκι σας») είναι εξοργιστική.

Πάρα πολλές οικογένειες εξακολουθούν να διαθέτουν τρία αυτοκίνητα, όχι βέβαια ηλεκτρικά, αν και οι αστικές συγκοινωνίες έχουν βελτιωθεί σημαντικά. Oι καθιερωμένες πυρκαγιές του καλοκαιριού κατακαίνε τα τελευταία δάση που έχουν απομείνει στη χώρα, οι παραλίες ιδιωτικοποιούνται και καταστρέφονται. Τα τρένα απαξιώθηκαν πλήρως μετά το δυστύχημα των Τεμπών και η ενεργειακή κρίση οδηγεί σε συστηματική οπισθοδρόμηση τη διαδικασία απολιγνιτοποίησης.

Θεωρητικά η απουσία ενός σοβαρού οικολογικού κόμματος από τα ψηφοδέλτια της Κυριακής θα δικαιολογείτο αν το περιβάλλον είχε μπει στην ατζέντα των υπόλοιπων κομμάτων, καθιστώντας περιττή την ύπαρξη μονοθεματικού σχηματισμού. Και όμως, στο ντιμπέιτ τα ζητήματα περιβάλλοντος ελάχιστα απασχόλησαν τους συμμετέχοντες πολιτικούς και δημοσιογράφους. Περιλαμβάνονται διεκπεραιωτικά στα κομματικά προγράμματα κυρίως από καθήκον, μαζί με τον φεμινισμό και τη συμπερίληψη, έννοιες που στον δημόσιο διάλογο παραμένουν χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, μόνο και μόνο επειδή το επιβάλλει το Zeitgeist.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή