Σπεύδω να καθησυχάσω ότι ο τίτλος παραπέμπει στην προ δεκαετιών δράση τους στη χώρα.
Μαορί: Μετοίκησαν, αιώνες πολλούς πριν, από την Πολυνησία στη Νέα Ζηλανδία ζυμώνοντας τη γη για τα προς το ζην. Σήμερα στο ευρύ τηλεοπτικό κοινό είναι γνωστοί κυρίως από τον παραδοσιακό πολεμικό χορό χάκα συνοδεία κραυγών και τροχιοδεικτικών κινήσεων χεριών και ποδιών. Φιλόξενοι, φιλότιμοι, «έξω καρδιά», εραστές της καλής κουζίνας, λάτρεις του ράγκμπι, μοιάζουν μ’ εμάς τους Ελληνες. Και με έμφυτο ηρωισμό, ανεξίτηλα δείγματα του οποίου άφησαν και στην Κρήτη όταν ενταγμένοι στις συμμαχικές δυνάμεις, αγωνίστηκαν (Μάιος του 1941) κατά των από αέρος Γερμανών εισβολέων λυσσωδώς λες και υπερασπίζονταν πατρώα εδάφη. Μαρτυρίες κάνουν λόγο για το «εφ’ όπλου λόγχη» θάρρος και τα φοβερά στεντόρεια επιφωνήματα που αρχικώς έσπειραν σύγχυση στους κατακτητές.
Γκούρκας: Ορεσίβιοι των Ιμαλαΐων (Ινδία – Νεπάλ). Βραχύσωμοι, μυώδεις και νευρώδεις, άνθρωποι εμπιστοσύνης, με πνεύμα όμορο εκείνου των Ιαπώνων σαμουράι και του ημέτερου αρχετυπικού «Ή ταν ή επί τας». Ο όρκος τιμής τους συνοψιζόταν στο «Από το να φανείς δειλός, καλύτερα να πεθάνεις». Ζωτικό ρόλο στην εξάρτυσή τους είχε το κούκρι, μακρύ κυρτό μαχαίρι –αληθινό κομψοτέχνημα– σήμα κατατεθέν των αστραπιαίων δεξιοτήτων τους. Η αυτοκράτειρα Βρετανία τους ενέταξε από πολύ νωρίς στις υπηρεσίες της κι αυτοί την τίμησαν δεόντως. Αφού έκαναν το επιχειρησιακό τους αγροτικό σε πολλά καυτά μέτωπα αξιοποιήθηκαν υπερωριακά στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους.
Παρασημοφορήθηκαν και για τη συμμετοχή τους στα εμφυλιοπολεμικά μας Δεκεμβριανά του ’44. Στη μάχη του Πειραιά, Γκούρκας βρίσκονταν στην εμπροσθοφυλακή Ινδικής δύναμης που νύχτα επιτέθηκε σε μονάδα του ΕΛΑΣ που ήλεγχε, μέχρι το ξημέρωμα, τον επόπτη λόφο της Καστέλλας. Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, τους είχε απαγορευθεί για ανθρωπιστικούς λόγους να κάνουν χρήση των κούκρι.
Οξύμωρο; Μαορί και Γκούρκας που επέστρεψαν όρθιοι στις εστίες τους, μιλούσαν χρόνια μετά ενθουσιωδώς στα παιδιά τους για τις φυσικές ομορφιές της τότε άμοιρης χώρας, τη θάλασσα, και για το πόσα έμαθαν για το ένδοξο παρελθόν της. Τα εγγόνια τους, που ίσως ούτε στον χάρτη έχουν δει πού πέφτει η Ελλάδα, σίγουρα θα ‘θελαν να την γνωρίσουν και εις μνήμην των προγόνων τους.
Αξίζει το στρατηγείο του τουρισμού μας να προσεγγίσει με σχετική καμπάνια, υπό την αιγίδα της Ιστορίας, αυτή την παρθένα αγορά δυνάμει επισκεπτών. Φανταστείτε τη διεθνή απήχηση και διαφήμιση: Απόγονοι πολεμιστών Γκούρκας και Μαορί έρχονται πρώτη φορά στην Ελλάδα και μετά την επίσκεψή τους στην Ακρόπολη μιλούν με συγκίνηση για…