Ενώ κανονικά ο αγώνας θα είχε λήξει στις 21 Μαΐου, με συντριπτική νίκη της Νέας Δημοκρατίας, η ιδιαιτερότητα της πολιτικής μας μάς οδήγησε στο αντίστοιχο της διαδικασίας των πέναλτι στο ποδόσφαιρο. Αν και δεν περιμένουμε ανατροπή του αποτελέσματος των προηγούμενων εκλογών, για τους πρωταγωνιστές η μεθαυριανή ψηφοφορία θα έχει καθοριστική σημασία για τους ίδιους, τα κόμματά τους και για τη χώρα. Οι προηγούμενες εκλογές έθεσαν το πλαίσιο του σημερινού αγώνα, καθορίζοντας τους στόχους αλλά και τους κινδύνους για όλους.
Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, το μεγάλο στοίχημα είναι να πετύχει νίκη ίση ή μεγαλύτερη από αυτή του Μαΐου. Η προηγούμενη δεν θα σημαίνει πολλά εάν δεν μεταφραστεί σε άνετη πλειοψηφία στη Βουλή. Αντιθέτως, αποτέλεσμα κατώτερο των προσδοκιών ίσως θεωρηθεί από πολλούς πλήγμα, μια αστοχία. Δηλαδή, το γκολ που θα βάλει ο Μητσοτάκης θα κριθεί και από την ποιότητα της εκτέλεσης, και ας είναι αυτό με το οποίο κερδίζει τον αγώνα. Αυτό θα αποφασίσει εάν αυτός θα είναι πανίσχυρος ή εάν θα υπάρξει πάτημα για μελλοντική εσωκομματική «συζήτηση». Στον ΣΥΡΙΖΑ, κύριος στόχος είναι να γλιτώσει βαρύτερη ήττα. Ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται στη θέση του τερματοφύλακα. Εάν το κόμμα του χάσει με μεγαλύτερη διαφορά από τη Ν.Δ., εάν το ΠΑΣΟΚ μειώσει ή υπερβεί την απόσταση που το χωρίζει από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας θα φάει δύο γκολ ταυτόχρονα. Τότε, δύσκολα θα παραμείνει στη θέση του. Για τον Νίκο Ανδρουλάκη, στόχος είναι το ΠΑΣΟΚ να βελτιώσει το αποτέλεσμα του Μαΐου. Ωστόσο, διαθέτει περιθώριο αποτυχίας που ο Τσίπρας στερείται, καθώς, με την απόδοσή τους τον Μάιο, αρχηγός και κόμμα απέκτησαν νέα αισιοδοξία. Η αγωνία των μικρότερων κομμάτων είναι να παραμείνουν στο παιχνίδι, επειδή εάν δεν μπουν στη Βουλή σβήνουν. Το ΚΚΕ είναι πάντα παθιασμένο και ψύχραιμο, μιας και το ερώτημα γι’ αυτό, όπως πάντα, είναι πόση κινητικότητα πρέπει να επιδεικνύει για να παραμείνει ακίνητο.
Ενώ τη Δευτέρα οι πρωταγωνιστές θα μετρούν τα μεγέθη της νίκης ή της ήττας τους, η ουσία των εκλογών είναι ποια κυβέρνηση θα έχουμε και πώς θα κινηθεί. Επειδή, παρά το πλούσιο θέαμα μιας παρατεταμένης εκλογικής περιόδου, είναι ώρα για δουλειά. Χωρίς περιττές παρατάσεις.
