Την άνοιξη του 2008, όλα έμοιαζαν ιδανικά για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Τόσο, που δημοσιογράφος ρώτησε τον κ. Κώστα Καραμανλή τι σκέφτεται να κάνει την τρίτη τετραετία. Εκείνος απάντησε «σεμνά και ταπεινά»: Είναι νωρίς για τέτοια πράγματα. Η κυβέρνηση δεν είχε κάνει κάτι σημαντικό, αλλά «λεφτά υπήρχαν» και τα μοίραζε σε κάθε πικραμένο.
Από την άλλη πλευρά, τα ΜΜΕ δεν ασχολούνταν με τα πεπραγμένα της κυβέρνησης, αλλά είχαν στο στόχαστρό τους την αντιπολίτευση. Την πρώτη διετία, όταν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου ήταν συναινετικός, κατηγορείτο ότι μετατρέπει το ΠΑΣΟΚ σε… Μη Κυβερνητική Οργάνωση. Μετά την υπαναχώρησή του για το άρθρο 16, κατηγορήθηκε ότι δεν συναίνεσε για κάτι που ήθελε, αλλά όλα τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ αντιδρούσαν με σφοδρότητα. Η δικαιολογία «τι να έκανε; Θα διέλυε το κόμμα του» εφευρέθηκε αργότερα, το 2019. Το συμπέρασμα ήταν ότι «το παιδί δεν μπορεί».
Υπήρχαν σκάνδαλα, όμως όλοι ήταν σίγουροι πως θα κουκουλωθούν. Δικαιώθηκαν. Στις 7 Μαΐου 2009 έκλεισε ξαφνικά η Βουλή, παραγράφοντας όποια υπουργικά αδικήματα, κάτι που οδήγησε σε αθώωση όλων των εμπλεκομένων, αφού εφάρμοζαν πολιτικές εντολές. «Τα ψέματα τελείωσαν», είχε πει για την πολιτική διαφθορά ο κ. Γιώργος Παπανδρέου. «Είτε θα δράσουμε είτε θα μας πάρει ο κόσμος με τις πέτρες». Ηταν 26 Ιουνίου 2008.
Εξι μήνες μετά, ο καθηγητής κ. Νίκος Αλιβιζάτος αφηγείτο: «Ενας πιτσιρικάς 15-16 ετών (χωρίς κουκούλα αλλά με ένα κόκκινο μαντίλι στον λαιμό) κλωτσάει με μανία έναν κάδο απορριμμάτων. Μπροστά στους έκπληκτους διαβάτες, βάζει φωτιά στα σκουπίδια και εξαφανίζεται φωνάζοντας: “Πάρ’ τα, Εφραίμ, πάρ’ τα, Εφραίμ”». (Τα «Δεκεμβριανά» των δεκαεξάρηδων, «Καθημερινή», 14.12.2008).
Υποστήκαμε κι εμείς όσα βιώνει σήμερα η Γαλλία. Οι δολοφονίες κάποιων νέων ανθρώπων από αστυνομικά όργανα είναι απλώς η θρυαλλίδα που οδηγεί στην καταστροφή, όταν οι κοινωνίες νιώθουν πως δεν έχουν πολιτικό διέξοδο. Κινδυνεύουμε από τέτοιες εκρήξεις; Σίγουρα. Ολες οι δυτικές κοινωνίες βράζουν.
Εδώ όμως υπάρχουν δύο στοιχεία που πρέπει να προσέξουμε. Τα τελευταία χρόνια, είχαμε δύο «Ναέλ», άοπλους μελαψούς νέους που έπεσαν νεκροί από αστυνομικά πυρά επειδή δεν σταμάτησαν. Τα αποτελέσματα της έρευνας γι’ τα περιστατικά αγνοούνται. Δεύτερον: «Υποστήριξη –στα επίπεδα του 10%-20%– αστυνομικών στο κόμμα Σπαρτιάτες (…) προκύπτει από την ανάλυση των αποτελεσμάτων σε εκλογικά τμήματα, κυρίως στην περιοχή των Αμπελοκήπων, όπου ψήφισαν περίπου 3.000 αστυνομικοί από διάφορες υπηρεσίες της ΓΑΔΑ» («Τα Νέα», 30.6.2023).
