Ολο το καλοκαίρι στην Πανεπιστημίου τρυπούν με μανία το πεζοδρόμιο. Οσοι ταλαίπωροι αυτόχθονες ή τουρίστες έχουν ξεμείνει στην Αθήνα και κάνουν το λάθος να καθίσουν σε κάποιο μαγαζί για καφέ, φεύγουν γεμάτοι σκόνη και με διάρρηξη τυμπάνου από τον θόρυβο. Στη Βουκουρεστίου, οι τουρίστες δεν κάνουν ουρές έξω από τη Louis Vuitton και την Prada γιατί δεν χωράνε: τους εμποδίζουν τα έργα. Στη Βαλαωρίτου, επί εβδομάδες έχουν πλαισιώσει ένα ημιφορτηγό με κορδέλες. Δεν μπορώ να καταλάβω αν ήταν καλλιτεχνική εγκατάσταση ή κάποιο πρότζεκτ του δήμου, που έχει μείνει μετέωρο. Στο Κολωνάκι, η πλατεία είναι ούτως ή άλλως κλειστή με κάτι λαμαρίνες, στις οποίες έχουν τοποθετηθεί πλαστικοί αναρριχώμενοι κισσοί. Ετσι θα μείνει για τα επόμενα χρόνια. Στον ουρανό δεσπόζουν αδρανείς γερανοί. Κανείς δεν ξέρει τι γυρεύουν εκεί. Ενας εργάτης ποτίζει το χώμα.
Οταν ήρθε στην πόλη η ινφλουένσερ Λεάντρα Μεντίν πόσταρε χειροποίητα σανδάλια, φρούτα στο Μοναστηράκι και δυο περιστέρια να κάνουν έρωτα. Μου άρεσε ως εικόνα, αν και μισώ τα περιστέρια. Οι πλατείες στην Αθήνα είναι γεμάτες περιστέρια. Για να φας ήσυχος πρέπει να περιμένεις να σουρουπώσει για τα καλά, ώστε να πάνε για ύπνο. Δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμη το σκιάχτρο που διώχνει τα περιστέρια.
Στις παραλίες της Αττικής οι ξαπλώστρες είναι όλες πιασμένες τα Σαββατοκύριακα. Μόνο αν έχεις κάνει κράτηση ονλάιν από την αρχή της εβδομάδας έχεις ελπίδες να σε οδηγήσει στην ομπρέλα σου με το όχημα του γκολφ ο υπεύθυνος παραλίας, κρατώντας σφιχτά το «γουόκι τόκι» ανά χείρας. Η μουσική είναι εκκωφαντική, η θάλασσα ρηχή, όπως και οι συζητήσεις γύρω γύρω. Κόστος: 65 ευρώ το σετ. Ψυχικό κόστος: ανυπολόγιστο. Στα νησιά οι μπουλντόζες έχουν επίσης δουλειές με φούντες, γκρεμίζουν αυθαίρετα, ελπίζω να συνεχίζεται και μετά τις εκλογές. Η Σαντορίνη πνίγεται, λέει, στα σκουπίδια. Στη Ρόδο απασχολούνται είλωτες με βρεγμένα πουκάμισα που σερβίρουν κοκτέιλ στους βυθισμένους στη θάλασσα λουόμενους. Στα σόσιαλ μίντια οι χρήστες σφάζονται αν είναι αυτή η εργασία πιο αναξιοπρεπής από εκείνη της «νυχούς». Τα δωμάτια είναι ακριβά, τα εισιτήρια επίσης και στα καλά εστιατόρια πρέπει να έχεις κλείσει εγκαίρως, να μεταφέρεις δηλαδή τις αστικές συνήθειες στο Αιγαίο.
Εχουμε λόγους να ελπίζουμε ότι το επόμενο καλοκαίρι θα είναι πιο βιώσιμο; Ισως ναι, καθώς θα έχουν γίνει οι δημοτικές και οι ευρωεκλογές, θα ολοκληρωθούν τα μεγάλα οράματα, ο «Περίπατος» θα τελειώσει και ο κουρνιαχτός θα καταλαγιάσει.
