Η επιλογή του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να εξηγήσει αυτοπροσώπως μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τι ακριβώς περιμένει το επόμενο χρονικό διάστημα, είναι αν μη τι άλλο μια σοβαρή ένδειξη της ελληνικής πλευράς να επιχειρήσει να βρει πεδίο επαφών. Εφόσον, βέβαια, αυτό υπάρχει. Αλλωστε όλα αυτά τονίστηκαν τόσο από τον πρωθυπουργό όσο και από τη νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών. Οι κόκκινες γραμμές είναι γνωστές και στην τουρκική πλευρά. Οπως και –αντιστοίχως– γνωρίζουμε πολύ καλά ποια ακριβώς είναι τα σημεία πίσω από τα οποία η Αγκυρα είναι αδύνατον να υποχωρήσει.
Υπάρχουν δύο βασικά παραδείγματα που πρέπει να είναι στο μυαλό οποιουδήποτε επιχειρήσει να διαγνώσει τι πρόκειται να ακολουθήσει. Ας πούμε ότι η Τουρκία ζητήσει να κριθεί από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης η κυριαρχία οποιουδήποτε ελληνικού νησιού. Είναι προφανές ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να το δεχθεί ποτέ. Καμία χώρα στον πλανήτη Γη δεν θα δεχόταν εθελοντικά να παραχωρήσει κυριαρχία στο έδαφός της. Αυτά συμβαίνουν μόνο ύστερα από ήττα σε πόλεμο. Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε, επίσης, να δεχθεί ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο παραμένει στο τραπέζι ως κεκτημένο. Αντιστρόφως, η Τουρκία δεν θα δεχθεί καμία υποχώρηση από τον 28ο μεσημβρινό. Εκείνη, δηλαδή, τη νοητή γραμμή που χωρίζει τη Ρόδο στη μέση και αποτελούσε το δυτικότερο όριο των τουρκικών διεκδικήσεων. Το όριο, δηλαδή, που δεν υπολογίζει πλήρη επήρεια στο Καστελλόριζο. Για την Τουρκία αυτό το άνοιγμα αποτελεί ζωτικό χώρο στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αυτά, βεβαίως, διπλωμάτες και ειδικοί από τις δύο πλευρές τα γνωρίζουν πολύ καλά και τα έχουν συζητήσει επανειλημμένως. Αλλωστε, αποτελούν επίσημες θέσεις διαμορφωμένες μέσα στο πέρασμα των χρόνων. Το ευρύ κοινό γνωρίζει πτυχές αυτών των θέσεων, ιδωμένες πολλές φορές μέσα από το πρίσμα της ειδησεογραφικής ταχύτητας ή διαβάζοντας Ιστορία, κατά κανόνα αποσπασματικά και πολλές φορές ιδεολογικά. Στο κενό ανάμεσα στην ενημέρωση, στην αντίληψη –υποκειμενική δηλαδή– της πραγματικότητας και την Ιστορία και τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν στη μακρά διάρκεια του χρόνου, φύονται οι δυνάμεις που επιχειρούν να κατασκευάσουν προβλήματα.
Στην τρέχουσα συγκυρία ο ετερόκλητος ακροδεξιός χυλός, που βρίσκεται στα δεξιά της Ν.Δ., παρά την προφανή πολιτική ανεπάρκειά του, θα επιχειρήσει να δημιουργήσει ζητήματα ακόμη κι εκεί που αυτά δεν υπάρχουν. Ο δρόμος για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών είναι, ούτως ή άλλως, δύσβατος. Με ή χωρίς καιροσκόπους.
