Οσο περίεργο κι αν ακουγόταν ακόμη κι έναν χρόνο πριν, οι πιθανότητες δίνουν μια επανάληψη της αναμέτρησης μεταξύ Μπάιντεν και Τραμπ για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ακόμη πιο απίθανο είναι ότι το αποτέλεσμα μιας τέτοιας εκλογικής μάχης φαίνεται επίσης να είναι στον αέρα. Η τελευταία δημοσκόπηση των New York Times μεταξύ ψηφοφόρων των δύο κομμάτων, Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών, δείχνει ένα ντέρμπι, καθώς σε αυτή την περίπτωση οι ψηφοφόροι συγκεντρώνουν ίδιο ποσοστό – 43%.
Για τον πρόεδρο Μπάιντεν η μεγαλύτερη ένσταση είναι η ηλικία του. Κατά δύο προς ένα, οι Δημοκρατικοί ψηφοφόροι αναφέρουν αυτό ως τη σημαντικότερη αδυναμία μιας νέας υποψηφιότητάς του. Οι περισσότεροι, σε ποσοστό 50%, θα προτιμούσαν έναν άλλο υποψήφιο. Ωστόσο, ουσιαστικά «τρέχει» χωρίς εσωκομματικό αντίπαλο, καθώς κανένας από τους σοβαρούς μνηστήρες του χρίσματος δεν θα πάει κόντρα στον Δημοκρατικό πρόεδρο και το κόμμα του, ελπίζοντας στην υποστήριξη του τελευταίου στις μεθεπόμενες εκλογές, το 2028.
Ο πρόεδρος Τραμπ, πάλι, έχει κυριαρχήσει στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα, οι ψηφοφόροι του οποίου δηλώνουν ότι θα τον ψήφιζαν κατά ποσοστό 54%, σε σχέση με 17% που δηλώνουν ότι θα ψήφιζαν τον Ρον ντε Σάντις. Ολοι οι υπόλοιποι υποψήφιοι για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών έχουν χαμηλά μονοψήφια ποσοστά. Ετσι, οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι δεν έχουν άλλη ελπίδα από το να αφήσουν τον χρόνο να μειώσει τη δημοφιλία του, καθώς θα εξελίσσονται οι δικαστικές του περιπέτειες.
Για την ώρα, όμως, συμβαίνει το αντίθετο: όσο πληθαίνουν οι κατηγορίες που αντιμετωπίζει, τόσο αυξάνεται η υποστήριξή του μεταξύ των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων. «Κανείς δεν παίζει το θύμα καλύτερα από τον Ντόναλντ Τραμπ», εκτιμά ο Μπιλ Γουάλεν από το Hoover Institution, ο οποίος προσθέτει ότι όσο περισσότερα τα κατηγορητήρια τόσο ευκολότερο είναι το επιχείρημα ότι ο Ντόναλντ Τραμπ διώκεται πολιτικά.
Οι τελευταίες ομοσπονδιακές κατηγορίες εναντίον του είναι πάντως οι πλέον σοβαρές, με δύο στους τρεις Αμερικανούς να συμφωνούν με αυτόν τον χαρακτηρισμό. Μάλιστα, το 49% των Αμερικανών θεωρεί ότι θα έπρεπε να σταματήσει την προεκλογική του εκστρατεία λόγω αυτών. Αντίθετα, το 46% τις χαρακτηρίζει πολιτικές, όπως υποστηρίζει ο ίδιος ο Τραμπ, αλλά και οι περισσότεροι Ρεπουμπλικανοί συνυποψήφιοί του.
Μια επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία δεν θα δοκίμαζε μόνο την αμερικανική δημοκρατία, αλλά θα απειλούσε και την ενότητα της δυτικής συμμαχίας. Οσο αποθαρρυντική και να είναι όμως η συνεχιζόμενη δημοφιλία του σε μεγάλο μέρος των Αμερικανών ψηφοφόρων, υπάρχουν επίσης οι ανεξάρτητοι ή αναποφάσιστοι, οι οποίοι θα κρίνουν τελικά τις εκλογές του 2024. Και γι’ αυτούς, τα τελευταία τρία κατηγορητήρια –για συνωμοσία και παρεμπόδιση μιας επίσημης διαδικασίας την 6η Ιανουαρίου 2021, αλλά κυρίως για συνωμοσία εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών διά της παρεμπόδισης της νόμιμης καταμέτρησης των ψήφων και την πιστοποίηση των εκλογών– μπορεί να κάνουν τη διαφορά.
* Η κ. Κατερίνα Σώκου είναι Nonresident Senior Fellow στο Atlantic Council και ερευνήτρια Εξωτερικού στο ΕΛΙΑΜΕΠ, Εδρα Θεοδώρου Κουλουμπή για τις Ελληνοαμερικανικές Σχέσεις.
