Στην αρχή μας περνούσαν για κλιμάκιο καταγραφής των ζημιών. Κι όμως, μία εβδομάδα μετά τον κατακλυσμό που φούσκωσε τα ποτάμια, έσκαψε τη γη και έπνιξε τα σπίτια τους στη λάσπη, στα περισσότερα πλημμυροπαθή μέρη της Μαγνησίας δεν είχαν φτάσει οι εκτιμητές της φυσικής καταστροφής, ακόμη και σε σημεία που θα μπορούσαν πλέον να προσεγγίσουν. Οι ντόπιοι τους περίμεναν με αγωνία αλλά και θυμό, όσο περνούσαν οι ημέρες. Ενιωθαν την ανάγκη από κάπου να πιαστούν, να νιώσουν μετά την ισοπέδωση ότι ένα χέρι τους τραβάει έξω από τον βούρκο της αδράνειας. Αυτό το χέρι, όμως, αργούσε να εμφανιστεί.
Ναι, οι εκτάσεις που έχουν πληγεί είναι πολλές. Το πρόβλημα απλώνεται σε μεγάλο μέρος του Θεσσαλικού Κάμπου, δεν περιορίζεται σε ένα χωριό ή μία πόλη. Υπάρχουν περιοχές στις οποίες ακόμη λιμνάζουν τα λασπόνερα. Ωστόσο στο Πήλιο τα νερά έχουν στραγγίξει εδώ και ημέρες από τους δρόμους και τα σπίτια. Οι πολίτες, όσο μπορούν, προσπαθούν να απομακρύνουν τα φερτά υλικά, ξεπλένουν τη λάσπη με κουβάδες που γεμίζουν από τη θάλασσα, όπου η υδροδότηση δεν έχει ακόμη αποκατασταθεί. Αυτοκίνητα διακρίνονται ημιβυθισμένα στη Μηλίνα, ακόμη και ένα πυροσβεστικό όχημα είχε παγιδευτεί εκεί όταν υποχώρησε η άσφαλτος και η γη κατάπιε τις μισές του ρόδες.
Τα χέρια και η επιμονή των κατοίκων δεν φτάνουν. Δεν γίνεται χωρίς κάποια σοβαρή και συγκροτημένη αρωγή να μαζέψουν τόσους τόνους λάσπης. Τα μηχανήματα που έχουν διατεθεί μέχρι στιγμής, αυτά τουλάχιστον που επιχειρούν στο πεδίο, μοιάζουν ελάχιστα. Είναι ικανά να καλύψουν περιορισμένες ανάγκες, σε συγκεκριμένα μέρη.
Κανείς δεν μπορεί ακόμη και τώρα να πει με απόλυτη σιγουριά ποιοι δρόμοι που ενώνουν ορεινά και παραλιακά χωριά στο Πήλιο είναι ανοιχτοί. Οδηγείς με επιφύλαξη προς κάποιον προορισμό μέχρι να διαπιστώσεις ότι δεν πάει παραπέρα. Γέφυρες γκρεμίστηκαν και σε άλλα σημεία η άσφαλτος εμφάνισε ρηγματώσεις σαν να προηγήθηκε ένας μεγάλος σεισμός. Η πρόσβαση προς Πλατανιά, Ποτιστικά, Μικρό, θέλει προσοχή, ενώ σε άλλα μέρη γίνονται προσπάθειες να ανοιχθούν δίοδοι. Ο δρόμος σε πολλά σημεία είναι κούφιος από κάτω, δεν ξέρεις αν θα υποχωρήσει στο επόμενο αυτοκίνητο που θα περάσει.
Οσο χαοτικό κι αν φαντάζει το έργο της αποκατάστασης, εξαιτίας των πολλαπλών μετώπων, οι κάτοικοι έχουν ανάγκη από άμεση και συγκροτημένη κρατική υποστήριξη. Οχι μόνο με τη μορφή καταβολής αποζημιώσεων, αλλά με την επιδιόρθωση βασικών υποδομών. Εχουν ανάγκη από ένα όσο το δυνατόν πιο σαφές χρονοδιάγραμμα για την επόμενη μέρα.
