Από την εποχή του αείμνηστου Γιάννη Καλαντίδη συμπεριλαμβανόταν, θυμάμαι, η Βασιλίσσης Ολγας στο συνολικό σχέδιο για την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας – από το Στάδιο ώς τον Κεραμεικό. l Ο εξέχων πολεοδόμος και αρχιτέκτονας Γ. Καλαντίδης (1935-2008) l στενός συνεργάτης του Τρίτση και της Μελίνας, σε θέσεις μεγάλης ευθύνης, κατά τη δεκαετία του ’80, l υπήρξε ο κατ’ εξοχήν οραματιστής του σχεδίου αυτού, l αλλά και, ως πρόεδρος της ΕΑΧΑ Α.Ε. (Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων της Αθήνας), εκείνος που κατόρθωσε να φέρει εις πέρας το μέγιστο μέρος του l – υποδειγματικές πεζοδρομήσεις Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Αποστόλου Παύλου, Ερμού, Αιόλου, Αδριανού κ.ά., διαμόρφωση του χώρου της Ρωμαϊκής Αγοράς καθώς και μεγάλων πλατειών του ιστορικού κέντρου… l Η ΕΑΧΑ ιδρύθηκε το 1997 ως ο αποκλειστικώς υπεύθυνος οργανισμός για τα έργα αυτού του φοβερά πολύπλοκου, όσο και οραματικού εγχειρήματος l και ο Γ. Καλαντίδης ανέλαβε να καθοδηγήσει τα βήματά του. l Πράγμα που απαίτησε συνεχείς αγώνες και αγωνίες καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετούς προεδρίας του – ώς το θάνατό του το 2008. l Είχα την τύχη, ως διαπιστευμένος συντάκτης της «Κ», να γνωρίσω από κοντά τον ξεχωριστό αυτόν άνθρωπο και το «όνειρο ζωής» του για την Αθήνα, l καθώς και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που κατέβαλε, μαζί με τους εξαιρετικούς συνεργάτες του, για να ξεπερνά κάθε τόσο όχι μόνο τα αναρίθμητα πρακτικά εμπόδια, l αλλά και τις λυσσαλέες προσπάθειες όσων διαφωνούσαν l ή υπονόμευαν για ιδιοτελείς λόγους l το σύνολο ή μέρος των έργων. l
Δεν ήταν δηλαδή ένα «έργο εντυπωσιασμού» που ήρθε ουρανοκατέβατο στον Μπακογιάννη η πεζοδρόμηση της Ολγας. l Ενός δρόμου που αποκόπτει, απομονώνει τον αρχαιολογικό χώρο των στύλων του Ολυμπίου Διός από το σύνολο Ζαππείου και Εθνικού Κήπου στο οποίο εξόφθαλμα ανήκει. l Η πεζοδρόμησή του είχε αφεθεί για μεταγενέστερο χρόνο, l αλλά σιγά σιγά προχωρούσε η αποφόρτισή του από τα αυτοκίνητα. l Εδώ και καιρό όμως είχε έρθει η ώρα να ολοκληρωθεί το έργο. l Και προκαλεί τεράστια εντύπωση πόσο κάθετα, πόσο δραματικά εναντιώνεται σ’ αυτό το έργο ένας δήμαρχος που διακηρύσσει ότι οραματίζεται μια Αθήνα πράσινη, πιο βιώσιμη, με σεβασμό στις αρχαιότητες – που, σημαντικές, κατά τους ειδήμονες, περιμένουν στην Ολγας για να έρθουν στο φως. l Μια τέτοια τόσο ιδιαίτερη λωρίδα της πόλης θέλει ο νέος δήμαρχος Αθηναίων να πνίξει και πάλι στα τροχοφόρα, στο θόρυβο, στο καυσαέριο – υποσχόμενος το «πράσινο» κατά τα άλλα. l
Αμα ακούς τέτοια, Καλά Κρασά!
Είχαν δημοσιευθεί στην «Κ» προ ημερών άρθρα επιστημόνων που γνωρίζουν το ζήτημα του δρόμου αυτού.l Απάντησε την περασμένη Κυριακή με άρθρο του στην «Κ» ο Χάρης Δούκας. l Είμαι μέσος άνθρωπος, μέσος πολίτης, μπορεί να μην έχω τις γνώσεις που απαιτούνται για να καταλάβω επακριβώς «τι λέει ο ποιητής» σ’ αυτό το άρθρο για την Ολγας. l Εκείνο που μπορώ να καταλάβω, διότι έχω και μια πείρα πλέον στην ανάγνωση κειμένων, είναι η ασάφεια και η θολούρα· l και εξηγούμαι, αναπαράγοντας εδώ μία μόνο παράγραφο του Χ. Δούκα: l «Η κριτική στάση του προγράμματος στο θέμα αυτό, l όπως και σε ανάλογα θέματα που ανακύπτουν κατά τη μετάβαση στη νέα δημοτική αρχή από 1-1-2024, l στηρίζεται σε θεμελιακές αρχές όπως η βιωσιμότητα και εν προκειμένω η βιώσιμη κινητικότητα, l ο συνδυασμός λειτουργικότητας με την περιβαλλοντική και βιώσιμη προσέγγιση και η ενοποίηση των δημόσιων, πράσινων και πολιτιστικών χώρων». l
Αμα ακούς τέτοια, Καλά Κρασά! l Ιδίως όταν κάποιος ευαγγελίζεται «βιώσιμη προσέγγιση και ενοποίηση των δημόσιων, πράσινων και πολιτιστικών χώρων», ενώ ως πρώτιστη και «εμβληματική» φροντίδα του είναι να παραδώσει μια καίρια για όλ’ αυτά λωρίδα γης στο χαμό των τροχοφόρων.