Το πώς θα διαμορφωθεί η «επόμενη ημέρα» στη Μέση Ανατολή είναι άγνωστο, καθώς ουδείς γνωρίζει πού τελειώνει ο σημερινός κύκλος βίας. Είναι προφανές ότι όσο καθυστερεί η κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και η απελευθέρωση ομήρων, η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει ανά πάσα στιγμή, προκαλώντας ευρύτερη ρήξη και αναταράξεις σε όλο τον κόσμο. Οι ελπίδες βασίζονται στις παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις για να επιτευχθεί κάποιο βήμα εκτόνωσης. Παρά την ακατάπαυστη βία, όμως, διπλωμάτες της περιοχής εκτιμούν ότι η ένταση είναι ελεγχόμενη και ότι αυτό επιτρέπει την ελπίδα η αιματοχυσία τελικώς να οδηγήσει σε επιστροφή στις διαπραγματεύσεις για λύση του παλαιστινιακού ζητήματος στη βάση δύο κρατών.
Είναι άγνωστο εάν η Τεχεράνη θα ήθελε πιο άμεση εμπλοκή, αλλά την εμπόδισε η άμεση και ισχυρότατη αμερικανική παρουσία στην περιοχή.
Κρίσιμος είναι ο ρόλος που θα παίξει το Ιράν. Λίγοι αμφιβάλλουν ότι η Τεχεράνη γνώριζε για την επίθεση που προετοίμαζε η Χαμάς (εκτός ίσως από την ημερομηνία). Ομως, η εμπλοκή της ισχυρότερης «θυγατρικής» δύναμης του Ιράν, της Χεζμπολάχ του Λιβάνου, παραμένει στο επίπεδο της χαμηλής έντασης επιθετικότητας, που καθηλώνει ισραηλινά στρατεύματα στα βόρεια σύνορα της χώρας, μακριά από τη Χαμάς. Οσο το Ισραήλ δεν κλιμακώνει τις ενέργειές του στον νότιο Λίβανο, ο πόλεμος στη Γάζα παραμένει «παλαιστινιακή υπόθεση», όπως τον περιέγραψε ο ηγέτης της Χεζμπολάχ. Είναι άγνωστο εάν η Τεχεράνη θα ήθελε πιο άμεση εμπλοκή, αλλά την εμπόδισε η άμεση και ισχυρότατη αμερικανική παρουσία στην περιοχή. Πάντως, όπως και να ‘ναι, το Ιράν έχει πετύχει πολλούς από τους στόχους του. Εμφανίζεται ως κύριος προστάτης των Παλαιστινίων, επαναφέροντας το παλαιστινιακό ζήτημα στο προσκήνιο, ενώ έως την 7η Οκτωβρίου πολλές αραβικές χώρες, μεταξύ αυτών η Σαουδική Αραβία, όδευαν προς ομαλοποίηση των σχέσεων με το Ισραήλ. Επίσης, το πλήγμα που υπέστη το Ισραήλ από τη Χαμάς ενισχύει το γόητρο του Ιράν. Ετσι, η Τεχεράνη εμφανίζεται ως ο παράγοντας με τον οποίο όλες οι άλλες δυνάμεις θα πρέπει να διαπραγματευθούν για να καθοριστεί το μέλλον της περιοχής. (Σημαντικό είναι ότι η προσέγγιση Ιράν – Σ. Αραβίας δεν φάνηκε να διακόπτεται.) Μένει να φανεί πώς θα ηττηθεί η Χαμάς – κάτι που θέλουν όχι μόνον οι Ισραηλινοί αλλά και οι αραβικές κυβερνήσεις. Μετά η Παλαιστινιακή Αρχή θα πρέπει να αποκτήσει αξιοπιστία για να μπορεί να αναλάβει τη διοίκηση της Γάζας – την αξιοπιστία που το Ισραήλ της στέρησε όταν οδήγησε σε αδιέξοδο τις διαπραγματεύσεις για λύση. Οι αραβικές χώρες θα πρέπει να στηρίξουν τη νέα διοίκηση. Ολα αυτά είναι εφικτά μόνο εφόσον υπάρξει σοβαρή προοπτική για την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους.
Ο Νετανιάχου έχει αποδείξει ότι δεν είναι σε θέση να συνεργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση. Μάλιστα, διαφωνεί με τις ΗΠΑ, που ξεκαθαρίζουν ότι δεν θέλουν κλιμάκωση της έντασης. Οσο πιο γρήγορα οι ΗΠΑ πείσουν το Ισραήλ (με αυτή την κυβέρνηση ή άλλη) να επιδιώξει πολιτική λύση, τόσο θα αποτραπούν τα χειρότερα.
