Η μακρόσυρτη φαρσοκωμωδία της διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ, πέρα από το άφθονο γέλιο που προκαλεί, στην πραγματικότητα αποκαλύπτει τι ήταν τελικά το κόμμα που απείλησε να ρίξει τη χώρα στον γκρεμό, αλλά σε πείσμα όλων σώθηκε από τύχη. Δεν είναι μόνο η ανικανότητα της νέας ηγεσίας να κρατήσει το «μαγαζί» ενωμένο, όσο κυρίως η φαιδρότητα αυτών που φεύγουν, καθώς παριστάνουν τώρα τους έκπληκτους για τις μεθόδους του βούρκου στον οποίο οι ίδιοι διαβιούσαν επί σειρά ετών. Η ομάδα του Ευκλείδη Τσακαλώτου αρχικώς και της Εφης Αχτσιόγλου από προχθές, με δεκάδες άλλους που προηγήθηκαν και εκείνους που θα ακολουθήσουν, απλώς επιβεβαιώνουν ότι αυτός ο χώρος δεν αντέχει ούτε τον εαυτό του. Ως δημιούργημα μιας εποχής, ο ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε όταν η χώρα άρχισε να κινείται σε κανονικούς ρυθμούς. Είναι προφανές ότι με την ταχύτητα που έχουμε στις αποχωρήσεις, η πλήρης απαξίωση πλησιάζει και η ανατροπή της κοινοβουλευτικής σειράς είναι θέμα χρόνου.
Είναι προφανές ότι με την ταχύτητα που έχουμε στις αποχωρήσεις, η πλήρης απαξίωση πλησιάζει και η ανατροπή της κοινοβουλευτικής σειράς είναι θέμα χρόνου.
Μέσα σε αυτό το τοπίο της ευτέλειας, ο τέως πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Τσίπρας μοιάζει ανίκανος να επηρεάσει τις εξελίξεις και τα όποια σχέδιά του για μια κάποια επιστροφή του αναβάλλονται επ’ αόριστον. Οι συναντήσεις του με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ λίγο πριν από την ανακοίνωση της αποχώρησής τους δεν περιποιεί τιμή στον άλλοτε πανίσχυρο αρχηγό. Τώρα, εγκλωβισμένος στο δημιούργημά του, δεν μπορεί να αποχωρήσει αλλά και δεν ξέρει τι να κάνει μένοντας. Το αστείο είναι ότι τον επικαλούνται και αυτοί που μένουν και αυτοί που φεύγουν, δήθεν επαινώντας αυτά που ο ίδιος θεωρεί ως επιτεύγματα της κυβερνητικής του θητείας. Στην πραγματικότητα όμως απλώς τον χρησιμοποιούν στην εσωκομματική σύγκρουση και δικαιώνουν την επιλογή των πολιτών να τους στείλουν στα τάρταρα. Ο Στέφανος Κασσελάκης τη μια μέρα υμνεί τον… Αλέξη και την άλλη κατεδαφίζει βασικές πολιτικές επιλογές του. Εκτός αυτού, ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ πράγματι πολλές φορές δείχνει να μην κατανοεί πλήρως αυτά που λέει ή να μην έχει ιδέα για το βάρος των λέξεων που χρησιμοποιεί. Ωστόσο, όταν πρόκειται για δηλητήριο, μάλλον το εκτοξεύει με άνεση και θεωρεί εαυτόν υπεράνω. Από την άλλη πλευρά, όσοι το έβαλαν στα πόδια και φεύγουν τρέχοντας από τον… βούρκο, καιρό τώρα βάλλουν εναντίον του κ. Τσίπρα και αφήνουν να εννοηθεί ότι δική του επιλογή ήταν ο νέος αρχηγός. Μάλιστα, προς απόδειξη του ισχυρισμού τους επικαλούνται τη διαρροή που είχε γίνει εν μέσω εσωκομματικών εκλογών περί υπονόμευσής του από συγκεκριμένα στελέχη, την οποία αρνήθηκε να διαψεύσει ο κ. Τσίπρας, προκαλώντας έτσι ζημιά στην Εφη Αχτσιόγλου. Λέγεται πάντως από αξιόπιστες πηγές ότι ο κ. Τσίπρας μετά την ήττα του Μαΐου προσφέρθηκε να αποχωρήσει και να αναλάβει νέα ηγεσία, αλλά δεν δέχθηκαν τα εν λόγω στελέχη, που ζήτησαν όλα αυτά να γίνουν μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Τώρα πια όλα αυτά αποτελούν απλώς Ιστορία και οι σχεδιασμοί πρέπει να ξαναγίνουν από την αρχή μέσα σε ένα θολό τοπίο και αβεβαιότητες.
