Δεν χωράει αμφιβολία πως κάθε βήμα προσέγγισης Ελλάδος – Τουρκίας αποτελεί κέρδος για τις δύο χώρες και πως ανεξαρτήτως αποτελέσματος οι ανοικτοί δίαυλοι επικοινωνίας μόνον θετικά μπορούν να αξιολογηθούν. Η επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στην Αθήνα μπορεί να μην έλυσε αμέσως κανένα θέμα, αλλά και μόνον το θετικό κλίμα που προηγήθηκε και αποτυπώθηκε κατά τη διάρκεια των συζητήσεων είναι σημαντικό. Ακόμη καλύτερα, η διακήρυξη φιλίας και ο οδικός χάρτης που συμφωνήθηκε για την επίλυση των διαφορών είναι επίτευγμα, η σημασία του οποίου θα αξιολογηθεί εν καιρώ.
Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης αρκεί να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας την επίσκεψη πριν από έξι χρόνια. Την ντροπιαστική σκηνή με τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο στριμωγμένο στην άκρη ενός καναπέ και τον Ταγίπ Ερντογάν σχεδόν… ξαπλωμένο να μιλάει με ύφος έως και απρεπές. Η αντίστοιχη σκηνή προχθές με την Πρόεδρο Κατερίνα Σακελλαροπούλου δεν είχε καμία σχέση με το θλιβερό παρελθόν. Εικόνα και περιεχόμενο των δηλώσεων των δύο προέδρων εξέπεμπαν αμοιβαίο σεβασμό και ευγένεια. Ασφαλώς και εκείνος ο Ερντογάν δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που είδαμε προχθές, αλλά εκτός αυτού η χώρα μας έχει κάνει άλματα προόδου και εθνικής αυτοπεποίθησης που εκφράζεται από την ηγεσία της, η οποία επίσης είναι διαφορετική και πρωτίστως σοβαρή.
Τα τρία τελευταία χρόνια, η τουρκική ηγεσία δοκίμασε πολλές φορές τις αντιστάσεις και τις αντοχές της χώρας μας και βρήκε σθεναρή αντί- δραση σε όλα τα πεδία…
Σε κάθε περίπτωση, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι περίπλοκες, και μπορεί τώρα για πολλούς και διαφορετικούς λόγους να κινούνται σε ήρεμα νερά, αλλά ουδείς μπορεί να θεωρεί δεδομένο ότι αυτό θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Η Τουρκία δεν έγινε αιφνιδίως Ελβετία και ο Ερντογάν από… λύκος δεν έγινε αρνάκι, αλλά για τους δικούς του λόγους έχει επιλέξει να κινηθεί με μεγαλύτερη σύνεση. Είναι προφανές ότι αυτό, πέραν όλων των άλλων, δεν έγινε με την απουσία της Ελλάδος. Τα τρία τελευταία χρόνια, η τουρκική ηγεσία δοκίμασε πολλές φορές τις αντιστάσεις και τις αντοχές της χώρας και βρήκε σθεναρή αντίδραση σε όλα τα πεδία. Από την πολλαπλή απόπειρα μαζικής εισβολής καθοδηγούμενων μεταναστών στον Εβρο έως τον ακήρυχτο πόλεμο στο Αιγαίο, με Ναυτικό και Αεροπορία σε πλήρη εγρήγορση, η Τουρκία αντελήφθη ότι η Αθήνα δεν αστειεύεται. Πέραν της στρατιωτικής ετοιμότητας και της αναβάθμισης των δυνατοτήτων της χώρας, η πολιτική διπλωματική κινητοποίηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη δημιούργησε τεράστια αναχώματα στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ που λειτούργησαν θετικά για τη δυναμική της σχέσης των δύο χωρών.
Η βελτίωση των διμερών σχέσεων αυτή την ώρα, εκτός από θετική, είναι και ενδιαφέρουσα, καθώς οι συζητήσεις δημιουργούν θετικό κλίμα και στις δύο χώρες ώστε να παροπλιστούν οι δυνάμεις που έχουν μάθει να τρέφονται από τη ρητορική της έντασης και της σύγκρουσης. Βεβαίως, με όσα έχουμε δει τα τελευταία πολλά χρόνια από τον Τούρκο πρόεδρο, τίποτε δεν αποκλείεται στο μέλλον, αλλά κάθε μέρα που περνά με ηρεμία είναι κέρδος και για τους δύο λαούς.
