Στην Αθήνα του σήμερα η εσωτερική γεωγραφία των διαφόρων περιοχών και συνοικιών χαράσσει νέους χάρτες. Οι αστικές συνοικίες από το Παγκράτι ώς την Πατησίων και από το Κουκάκι ώς τους Αμπελοκήπους συντηρούν μια εύθραυστη ισορροπία ανάτασης, νηνεμίας και πτώσης. Το Κολωνάκι αλλάζει σταδιακά με την αύξηση των ενοικίων. Η φυσιογνωμία του μεταβάλλεται. Η Νεάπολη είναι πιθανόν να ωφεληθεί υποδεχόμενη νέες δραστηριότητες. Τα Εξάρχεια είναι διαφορετική περίπτωση αλλά είναι βέβαιον πως υπάρχει κινητικότητα. Η επέκταση του μετρό θα βελτιώσει την καθημερινότητα και σε άλλες επιβαρυμένες περιοχές.
Πέραν του κέντρου, συνοικίες με παλαιότερη εργατική φυσιογνωμία, όπως ο Βοτανικός και η Ακαδημία Πλάτωνος, ή με προσφυγικό παρελθόν, όπως ο Υμηττός, αν προχωρήσει το κυβερνητικό πάρκο στην ΠΥΡΚΑΛ, θα δεχθούν και αυτές επεμβάσεις και επιδράσεις. Το επίνειο της Αθήνας, ο Πειραιάς δείχνει επίσης ότι εισέρχεται σε νέα περίοδο με ισχυρές πιθανότητες περαιτέρω βελτίωσης της αστικής ζωής του. Αν επιμείνει κανείς στην ευρύτερη εικόνα, θα εντάξει και το Ελληνικό συνυπολογίζοντας την επίδρασή του σε όλη την παραλιακή ζώνη.
Ολες αυτές οι κινήσεις, που μας θυμίζουν όσα έχουν συμβεί τα τελευταία 30 χρόνια, με την αλλαγή ταυτότητας στου Ψυρρή και στο Γκάζι και την καταβαράθρωση της Αχαρνών και της Πατησίων, όπως και την επίδραση που είχε το Μουσείο της Ακρόπολης στου Μακρυγιάννη και στο Κουκάκι, μας οδηγούν στο υπό διαμόρφωση αθηναϊκό τοπίο των επόμενων ετών.
Αναμένεται ενίσχυση του αθηναϊκού κέντρου, με επενδύσεις, αποκαταστάσεις και αλλαγές χρήσεων σε υπάρχοντα κτίρια, ιστορικά ή μη. Αλλαγές θα υπάρχουν και γύρω από το Χίλτον, η μεταμόρφωση του οποίου θα γεννήσει νέες κινήσεις. Η Κυψέλη θα ενισχυθεί, αλλά υπάρχει πάντα η προβληματική κατάσταση κάτω από την Πατησίων. Το Μινιόν, που ώς το τέλος του νέου χρόνου θα λειτουργεί δείχνοντας τη νέα κατεύθυνση των Χαυτείων και της Ομόνοιας, θα σηκώσει το αρχικό κομμάτι της Πατησίων όπως και μελλοντικά η επέκταση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.
Εκείνο όμως που μοιάζει να απουσιάζει είναι αφενός η επιστροφή των μόνιμων κατοίκων και αφετέρου η ζητούμενη ποικιλία. Σε μία πόλη ενδιαφέρουσα και ζωντανή, με παρόν και μέλλον, πρέπει να συμβιώνουν χρήσεις: εμπόριο, τουρισμός, διοίκηση, εκπαίδευση, εστίαση, ναοί, μνημεία, πάρκα, και κυρίως κατοικία. Για να επιστρέψουν οι κάτοικοι πρέπει να βελτιωθεί η καθημερινότητα, να ρυθμιστεί η αγορά κατοικίας και να υπάρχουν καλά σχολεία στον ιστό του κέντρου.
