Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά τουφέκια πέφτουν για τη συνάντηση των τριών. Αναφερόμαστε στην εκδήλωση με τίτλο «Απέναντι στον Μητσοτάκη, ποιoς;» όπου θα συμμετάσχουν τρία στελέχη από τα κόμματα της Αριστεράς: Μανώλης Χριστοδουλάκης (ΠΑΣΟΚ), Διονύσης Τεμπονέρας (ΣΥΡΙΖΑ) και Eφη Αχτσιόγλου (Νέα Αριστερά).
Οι καλώς πληροφορημένοι ρεπόρτερ αναφέρουν «δυσφορία» στα κομματικά επιτελεία. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παππάς είπε ότι ο διάλογος για τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων «μας αφορά. Δεν πρέπει, όμως, να είναι κάτι που αφορά υποκλαπείσες έδρες και προσωπικές στρατηγικές» (Action, 6.2.2024). Σίγουρα σε κάποια αρχηγικά γραφεία θα ακούστηκαν και… γαλλικά.
Eτσι, η ανακοίνωση της εκδήλωσης έγινε, παραδόξως, χρήσιμη· όχι η εκδήλωση καθαυτή, αφού το πιθανότερο είναι να μη βγει κάποιο συμπέρασμα, πέρα από ευχές για τη «συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων». Είναι χρήσιμη πολλαπλώς διότι αναδεικνύει διάφορες παθογένειες της πολιτικής σκηνής.
Πρώτα απ’ όλα είναι το θέμα. Τρεις σκασίλες είχε ο κόσμος και μία από αυτές είναι το ερώτημα «Απέναντι στον Μητσοτάκη, ποιος;». Η δεύτερη –φανταζόμαστε– είναι η ακρίβεια, για να δικαιωθεί κατά κάποιον τρόπο ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, που έγραφε «μιλάνε για καιρούς δοξασμένους, και πάλι. Αννα μην κλαις, θα γυρέψουμε βερεσέ απ’ τον μπακάλη».
Βεβαίως, ο τίτλος «Απέναντι στον Μητσοτάκη, ποιος;» είναι προκλητικός για τη μικρή κοινότητα των πολιτικών, πολιτικολογούντων και δημοσιογράφων, για όλους αυτούς που διυλίζουν τις κινήσεις στις κομματικές σκακιέρες. Αλλά μέχρις εκεί. Η μόνη εκδήλωση που θα τηρούσε κάπως τα προσχήματα θα είχε τίτλο «Απέναντι στα προβλήματα, πώς;». Λέμε ότι «θα τηρούσε τα προσχήματα», διότι ακόμη και μια εκδήλωση για τα πραγματικά προβλήματα ουδόλως θα ενδιέφερε. Οι πολίτες έχουν εδώ και πολύ καιρό χάσει την εμπιστοσύνη τους στην πολιτική. Δεν πιστεύουν ότι ακόμη και οι νέοι –όπως οι προαναφερθέντες– έχουν να πουν κάτι. Κι αυτό είναι βασικό πρόβλημα για τη δημοκρατία.
Η δεύτερη παθογένεια είναι τα «μούτρα που κρατάνε» κομματικά επιτελεία, το θέατρο που ανεβάζουν με τίτλο «Από τρία χωριά χωριάτες»· δεν φανταζόμαστε στη Βουλή τον κ. Παππά να γυρνάει επιδεικτικώς τις πλάτες στην κ. Αχτσιόγλου για «κάτι που αφορά υποκλαπείσες έδρες και προσωπικές στρατηγικές». Η φασαρία που γίνεται για την εκδήλωση είναι να έχουμε να λέμε και να περιχαρακώνουμε τα βοσκοτόπια μας μέχρι τις ευρωεκλογές. Η εκδήλωση καθαυτή και οι αντιδράσεις είναι για το θεαθήναι της πολιτικής, κάτι που μας παραπέμπει στο προαναφερθέν βασικό της πρόβλημα…