Είχα τη χαρά να παρακολουθήσω από τα δημοσιογραφικά θεωρεία της Βουλής τη διήμερη συζήτηση για τη νομοθέτηση της ισότητας στον γάμο. Η εμπειρία ήταν πολύπλευρη, προφανώς αφορούσε στον πυρήνα της ένα θέμα σύνθετο και επιρρεπές στον κακοποιητικό λόγο. Ωστόσο, βγαίνοντας από το κτίριο της Βουλής το βράδυ της Πέμπτης ήμουν πιο αισιόδοξος για το μέλλον της χώρας απ’ όσο ήμουν μπαίνοντας σε αυτό το πρωί της Τετάρτης. Ακολουθούν μερικά πολύ βασικά συμπεράσματα.
1. Η εθνική αντιπροσωπεία είναι όντως αντιπροσωπευτική. Μπορεί να μη μου άρεσε να ακούω ακραίες, μισαλλόδοξες φωνές από το βήμα της Βουλής, αλλά πόσο διαφορετική είναι η εικόνα στη λεγόμενη «πραγματική ζωή»; Βλέπετε τηλεόραση; Εχετε ακούσει ποτέ εκπομπή με ακροατές σε αθλητικό ραδιόφωνο; Οδηγείτε στους δρόμους της Αθήνας;
Μερικά χρήσιμα μαθή-ματα από τη συζήτηση στην Ολομέλεια για την ισότητα στον γάμο.
2. Αλλάζει ο άνθρωπος; Αλλάζει. Παρακολούθησα την Τετάρτη το απόγευμα την ομιλία του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας (Α΄ Θεσσαλονίκης) Στράτου Σιμόπουλου. Ο άνθρωπος δήλωσε συντηρητικός και πραγματικά ο βασικός κορμός της τοποθέτησής του συνέτεινε σε απόρριψη της πρότασης νόμου. Παρ’ όλα αυτά, από ένα σημείο και μετά παρακολουθούσα τη διαδρομή της σκέψης ενός ανθρώπου που είναι πρόθυμος να αναμετρηθεί με τις βεβαιότητες μιας ολόκληρης ζωής. Ηταν συναρπαστικό. Στο τέλος δήλωσε ότι θα ψηφίσει «ναι».
3. Είναι σήμερα η Ζωή Κωνσταντοπούλου η πιο συνετή φωνή της αντιπολίτευσης; Πραγματικά, η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας ήταν μια από τις μεγάλες εκπλήξεις της διήμερης διαδικασίας. Την ίδια ώρα που οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Αριστεράς γκρίνιαζαν για «την κυβέρνηση που πατάει σε δύο βάρκες», για το κράτος δικαίου και το ψήφισμα στο Ευρωκοινοβούλιο, για τον Αντώνη Σαμαρά και πάει λέγοντας, η Ζωή Κωνσταντοπούλου έκανε επίδειξη πολιτικής ακεραιότητας και ψυχικής γενναιοδωρίας δηλώνοντας διαρκώς την υποστήριξή της στο νομοσχέδιο, χωρίς ούτε στιγμή να αναλωθεί σε μικρόψυχες ή μικροπολιτικές αψιμαχίες άνευ νοήματος. «Αυτόν τον νόμο τον υποστηρίζουμε σαν να τον φέραμε εμείς», είπε κάποια στιγμή την Τετάρτη. Τι να πω, μπράβο της.
4. Υπάρχει ελπίδα από τους νεότερους βουλευτές της Ν.Δ.; Ευτυχώς, ναι. Ακουσα με προσοχή τη Νεφέλη Χατζηιωαννίδου, επίσης από τη Θεσσαλονίκη, και πραγματικά γέμισα με καθαρό αέρα. «Είμαι μια ετεροφυλόφιλη γυναίκα 32 ετών που είχα τη χαρά να παντρευτώ και να κάνω παιδιά», ξεκίνησε την ομιλία της. «Ολα στη διαδικασία του γάμου μου ήρθαν εύκολα. Ολα τα παρελκόμενα γραφειοκρατικά, ό,τι είχε να κάνει με την έννομη σχέση με τον σύζυγό μου, τα δικαιώματα των παιδιών μου. Δεν χρειάστηκε ποτέ να αγχωθώ για το τι μπορεί να απογίνουν τα παιδιά μου αν μου συμβεί κάτι, για τίποτα. Ολα ρυθμίστηκαν αυτόματα. Ως κάποια λοιπόν που έχει βιώσει τις χαρές του γάμου, έχω ευθύνη να υπερασπιστώ όσους έχουν στερηθεί αυτό το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα για τόσο καιρό». Κι ευτυχώς για όλους μας, η Νεφέλη δεν είναι μόνη της ούτε στο Κοινοβούλιο ούτε στη Νέα Δημοκρατία.