Η δυναμική παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα χθες, λίγες ώρες πριν από την έναρξη του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, γεννάει πολλά ερωτήματα, κάποια εκ των οποίων πιθανότατα να άρχισαν να απαντώνται μέσα στη χθεσινή νύχτα. Το πρώτο και μεγαλύτερο είναι: τι επιδιώκει ο τέως πρόεδρος του κόμματος με την προτροπή στον διάδοχό του να προσφύγει στη βάση για την ανανέωση της εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του, μόλις πέντε μήνες μετά τη σαρωτική νίκη του στις εσωκομματικές εκλογές; Οσο και αν διαφωνεί κανείς με τις πρακτικές του νυν αρχηγού, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τη νομιμοποίησή του, και δη λίγους μήνες πριν από τις ευρωεκλογές. Ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης δήλωσε τη Δευτέρα, στην εκδήλωση του London School of Economics, ότι δεν θεωρεί το αποτέλεσμα των επικείμενων εκλογών κριτήριο για την παραμονή του στην προεδρία.
Γιατί, λοιπόν, ο Τσίπρας να υπονομεύει σε τέτοιο βαθμό τον πρόεδρο του κόμματος; Και γιατί τώρα; Προφανώς γνωρίζει ότι και στην περίπτωση που ο ίδιος ο Κασσελάκης και όλα τα στελέχη αποδέχονταν ενθουσιωδώς την πρόταση για νέες εσωκομματικές εκλογές, αυτές θα γίνουν σε μερικές εβδομάδες, πολύ κοντά στις ευρωεκλογές, και ότι το πιθανότερο είναι η όλη ταραχή να οδηγήσει σε νέα διάσπαση. Ηδη ο σημερινός αρχηγός υπέστη βαρύ πλήγμα. Ο Τσίπρας κατηγορεί και τους αποχωρήσαντες, και τον Κασσελάκη, και «άλλους» που δεν κατονομάζει, για «αδιαφορία» ως προς τις συνέπειες των πράξεών τους, χρησιμοποιώντας έξι φορές τη λέξη. Ο μόνος που παρουσιάζεται θετικά είναι ο ίδιος, καθώς σημειώνει οκτώ φορές ότι έπραξε με «ευθύνη». Οι αναφορές αυτές, όμως, δεν συμπεριλαμβάνουν αυτοκριτική σχετική με το γεγονός ότι αυτός ήταν πρόεδρος από το 2008 έως το 2023, υπεύθυνος για την κουλτούρα του κόμματος, την έλλειψη αξιόπιστης πολιτικής πρότασης και την απουσία διορθωτικών κινήσεων πριν από την περυσινή συντριβή.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Κασσελάκης εξελέγη αρχηγός: το κόμμα είχε ανάγκη από ριζική αλλαγή. Το ότι ο Τσίπρας τον απορρίπτει αυτή τη στιγμή δείχνει μάλλον ότι δεν θέλει να πάει χαμένη η ευκαιρία του συνεδρίου. Αν ο τέως αρχηγός σκοπεύει στην ανάδειξη νέας ηγεσίας, σε ρόλο «επίτιμου» αρχηγού για τον ίδιο, ή τη διάλυση, ώστε να δημιουργηθεί νέος φορέας, θα φανεί πολύ σύντομα.