Αποσβολωμένοι. Ετσι παρακολούθησαν αντίπαλοι και φίλοι όσα διαδραματίστηκαν στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και οι πλέον ευφάνταστοι σεναριογράφοι πολιτικού δράματος (ή κωμωδίας) δύσκολα θα μπορούσαν να συλλάβουν ένα τέτοιας έμπνευσης σενάριο. Με αποκαθήλωση ειδώλων, με διαρκείς ανατροπές, με πολιτική ανθρωποφαγία σε ζωντανή μετάδοση. Ενα ριάλιτι επιβίωσης χωρίς κανόνες, χωρίς πολιτικό πολιτισμό. Και δεν θα μπορούσε να βρεθεί πιο ταιριαστό σκηνικό από την «αρένα» ενός σταδίου. Με τους πρωταγωνιστές σε μια μάχη χωρίς γάντια, με όλα τα χτυπήματα επιτρεπτά και το κοινό να αποθεώνει ή να καταδικάζει.
Αν εδώ και καιρό στον ΣΥΡΙΖΑ «τρώνε τις σάρκες τους», το τριήμερο συνέδριο ήταν η κορύφωση. Είναι αμφίβολο αν έχουν μείνει άλλες σάρκες να φαγωθούν. Το κόμμα, αποστεωμένο, βαδίζει προς μια εκλογική αναμέτρηση που θα μπορούσε να σημάνει το οριστικό τέλος του. Μπορεί στο κλειστό του Τάε Κβον Ντο να περίσσεψε το πάθος από ένα κοινό σχεδόν αφιονισμένο και σε πρόδηλα συντεταγμένη αντίδραση, το ερώτημα, όμως, που μένει να απαντηθεί, είναι αν αυτό το άνευ όρων ξεκατίνιασμα αφορά κάποιους πέρα από το στενά κομματικό ακροατήριο. Επίσης, ποιο είναι αυτό το κομματικό ακροατήριο πλέον; Ο ΣΥΡΙΖΑ πρόσφερε για ένα τριήμερο άφθονο θέαμα. Πολιτική πρόταση, όμως, δεν κόμισε. Και αυτό για ένα προγραμματικό συνέδριο είναι πρόβλημα. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιβεβαίωσε εμφατικά ότι έχει εγκατασταθεί σε ένα εξαιρετικά παραγωγικό πεδίο παραπολιτικής. Η συζήτηση γι’ αυτό γίνεται με όρους «κοτσομπολιού» που θα έλεγε και ο Στέφανος Κασσελάκης. Οχι με όρους πειστικής εναλλακτικής πρότασης σε μια δύσκολη συγκυρία. Με απλά λόγια, για τα προβλήματα των πολιτών, τα πολλά και δύσκολα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η διασκέδαση, η απόδραση. Οχι η πιθανή λύση. Είναι κι αυτό μια κατάκτηση, βεβαίως.
Από την εποχή των «Αγανακτισμένων» και την πολιτική πρόταση για κατάργηση των μνημονίων «με ένα νόμο, ένα άρθρο», στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πίστεψαν ότι μπορούν να τιθασεύσουν και να εργαλειοποιήσουν τον λαϊκισμό. Ο σφιχτός εναγκαλισμός τους με τις ακραίες λαϊκιστικές φωνές συνεχίστηκε με την επιλογή κυβερνητικού εταίρου. Κορυφώθηκε στη διαδικασία ανάδειξης νέας ηγεσίας, που έγινε με όρους ακραίας συνωμοσιολογίας. Τώρα, το θηρίο που εξέθρεψαν τους καταπίνει. Με θόρυβο και αδιαμεσολάβητα.
