Ο θρυλικός Λόρενς της Αραβίας ανέπτυξε πριν από έναν αιώνα μεγαλειώδη δράση στη Μέση Ανατολή για τον πολιτικό συντονισμό σκόρπιων και αλληλοσπαρασσόμενων αραβικών φυλών, δράση την οποία κατέγραψε στο επίσης μεγαλειώδες βιβλίο του «Επτά Στύλοι της Σοφίας». Ο δικός μας «Κολοκοτρώνης των Βρυξελλών», δοσμένος στην απεγνωσμένη προσπάθεια να μαζέψει στο Πασόκ σκόρπιες και αλληλοσπαρασσόμενες φυλές του αποσαθρωμένου Σύριζα, οικοδομεί το δικό του έπος, έχοντας ήδη σηκώσει τα πρώτα Τέσσερα Καδρόνια της (δικής του) Σοφίας. Τα τέσσερα «Μεγάλα Οχι» του, δηλαδή, τα οποία πιστεύει ότι θα στηρίξουν πολιτική στέγη ελκυστική για τους ανέστιους πλημμυροπαθείς του Τσιπροκασσελακικού «Ντάνιελ»: Οχι στην επιστολική ψήφο, Οχι στην αναμόρφωση του ποινικού κώδικα, Οχι στα μη κρατικά πανεπιστήμια, Οχι στα απογευματινά χειρουργεία. Το πήρε απόφαση πως έχει αλώσει ο Μητσοτάκης το ακραιφνές κέντρο και βάλθηκε να επεκταθεί προς αριστερούς βαλτότοπους. Για να στηρίξει όμως αυτά τα 4 καδρόνια της πολιτικής του σοφίας χρησιμοποιεί πολυμεταχειρισμένα και εξαντλημένα υλικά, όπως «κρυφά σχέδια της πουλημένης σε ιδιωτικά συμφέροντα Ν.Δ.», τόσο για τα μη κρατικά ΑΕΙ, όσο και για τα απογευματινά χειρουργεία («όπου θα χώσει και ιδιώτες γιατρούς, αφού δεν επαρκούν οι του δημοσίου»), και της ίδιας ποιότητας επιχειρήματα για το «διαβλητό» της επιστολικής ψήφου, την «προχειρότητα» των νέων προβλέψεων του ποινικού κώδικα κ.ο.κ. Θα δείξει ο Ιούνιος αν η πέργκολα που στήνει θα προσελκύσει τίποτε ναυαγούς του Σύριζα· το σκαρί του οποίου, σκέρβελο πια, προσάραξε στην παραλία του Δελφινάριου.
Το σόου του Κασσελάκη στη σκηνή του Τάε κβον ντο ανέδειξε το ταλέντο του στη σταντ απ κόμεντι, ενθουσιάζοντας το κοινό του «συνεδρίου» που τον επιβράβευσε με θυελλώδη χειροκροτήματα. Χειροκροτήματα σαν κι αυτά που πρόσφατα είχαν επιβραβεύσει τον Μπέο και τον Μουτζούρη, τη στιγμή που οι χρείες των δύο επιφανών αυτοδιοικητικών στόλιζαν χυδαιότατα τον πρόεδρο του Σύριζα – και μαζί του άπαντες τους «κουνιστούς», «οπισθογεμείς» και «πού@@δες» αυτού του κόσμου. Οι αφορμές των τριών ενθουσιωδών χειροκροτημάτων διέφεραν, αλλά η ποιότητα χεριών και νοοτροπιών όχι και τόσο.
Οι Τέσσερις Στύλοι της Σοφίας του.
Βασικό σύνθημα που έχει προκρίνει ο Κασσελάκης για την προεκλογική του καμπάνια είναι το «Προοδευτική Αντεπίθεση». Αυτό το συνεχές, αν και προ πολλού «ψόφιο», σύνθημα του ΚΚΕ (και σε παραλλαγές: Λαϊκή Αντεπίθεση, Εργατική Αντεπίθεση κ.ο.κ.) αυτό βρήκε να επιλέξει, αναμασώντας ανύποπτος μουχλιασμένα ξυλοκλισέ που του βάζουν στο στόμα ως δήθεν «προοδευτικό λόγο».
Πολλά τα περιστατικά ιερωμένων που επιτίθενται σε βουλευτές υπερψηφίσαντες τον νόμο για τον γάμο ομοφύλων. Από τον Πειραιώς Σεραφείμ, που τους κήρυξε απόβλητους από την Εκκλησία, έως αρχιμανδρίτη ναού της Ηλιούπολης, που όχι μόνο κήρυξε ονομαστικά αποσυνάγωγο τον βουλευτή του Πασόκ Παύλο Χρηστίδη, αλλά και αδιάντροπα ανέβασε στο διαδίκτυο οικογενειακή του φωτογραφία. Και πώς θα γινόταν διαφορετικά, αφού ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος είχε ζητήσει από τη Βουλή –πρωτοφανές στα χρονικά– «ονομαστική ψηφοφορία» για τον νόμο. Και γιατί το ήθελε αυτό η Εκκλησία αν όχι για να εκφοβίσει βουλευτές να μην ψηφίσουν υπέρ, επειδή θα υποστούν αντίποινα. Αντίποινα μάλιστα που δεν περιορίζονται σε εκκλησιαστικές πράξεις εναντίον τους, αλλά αποσκοπούν και στην πολιτική τους εξόντωση. Την κολοκυθιά παίζουμε; Είναι ή δεν είναι αυτό ανεπίτρεπτη επέμβαση της Εκκλησίας στην πολιτική ζωή της χώρας; Αλλο να εκφράζει την γνώμη της η Εκκλησία, άλλο να κηλιδώνει την πολιτική, προσωπική και οικογενειακή τιμή πολιτικών στελεχών. Ορθοδοξία είναι αυτό ή μισαλλοδοξία;