Προκάλεσε αρνητικά σχόλια η απόφαση της Ιεράς Συνόδου να τιμήσει τη μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας χωρίς τη συμμετοχή της πολιτικής ηγεσίας. Ο λόγος είναι ο νόμος για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Υποστηρίζεται πως η Εκκλησία δεν θυμώνει, δεν τιμωρεί, δεν διχάζει, αλλά αγαπά, συγχωρεί, κατανοεί και γιατρεύει. Σωστά όλα αυτά, μόνο που αφορούν τη μία όψη της. Διότι υπάρχει και η άλλη όψη που έχει βαθιές ιστορικές ρίζες. Η Εκκλησία είναι και εξουσία. Εχει σημαντική ισχύ –κάποτε έφτανε μέχρι την άσκηση φυσικής βίας– που τη χρησιμοποίησε και για να κυριαρχήσει και για να αντιμετωπίσει τις εσωτερικές έριδες. Από αυτή την εξουσία ποτέ δεν παραιτήθηκε, απεναντίας πάντα την πρόβαλλε για να διασφαλίσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα συμφέροντά της και το κύρος της. Μάλιστα, όσες φορές η πολιτική εξουσία εμφανιζόταν αδύναμη, η Εκκλησία διεκδικούσε ακόμα μεγαλύτερο ρόλο, ενώ η Ιστορία δείχνει πως σε όλες τις κρίσιμες για το έθνος περιόδους είχε ενεργό ανάμειξη στα πολιτικά δρώμενα. Ετσι, σχεδόν όλοι οι μεγάλοι πολιτικοί επέλεγαν την αρμονική συμβίωση με την Εκκλησία, αθετώντας προγραμματικές διακηρύξεις και θέτοντας στο περιθώριο στενούς τους συνεργάτες για να ικανοποιήσουν τους ιεράρχες.
Η Ιστορία δείχνει πως σε όλες τις κρίσιμες για το έθνος περιόδους, η Εκκλησία είχε ενεργό ανάμειξη στα πολιτικά δρώμενα.
Η Εκκλησία γνωρίζει την ισχύ της και όταν χρειάζεται το δείχνει. Αυτό έκανε με την προχθεσινή, επίμαχη απόφασή της για την Κυριακή της Ορθοδοξίας. Ως μια εξουσία, περιφρουρεί τον χώρο της, περιφρουρεί το γόητρό της, περιφρουρεί τα «πιστεύω» της. Αισθάνθηκε πως προκλήθηκε και απαντά. Η απάντησή της είναι μια πολιτική πράξη και είναι άγνωστο ακόμα αν εντάσσεται σε μια ακολουθία κλιμάκωσης ή αν είναι μια άπαξ αντίδραση. Το πρόσφατο παρελθόν δείχνει πως συμβαίνει το δεύτερο. Και άλλες φορές υπήρξαν εντάσεις, αλλά τελικά η κατάσταση διευθετήθηκε. Εξάλλου η κλιμάκωση δεν συνάδει με το πράο και μετριοπαθές προφίλ του Αρχιεπισκόπου, εκτός αν η στόχευση είναι πολιτική και προεκλογική.
Ερχονται οι ημέρες του Πάσχα και υποθέτω πως στην Ιερά Σύνοδο θα επικρατήσουν δεύτερες σκέψεις, πιο νηφάλιες. Εκτός αν οι ιεράρχες σκοπεύουν να γιορτάσουν την Ανάσταση entre nous.