Η μετωπική σύγκρουση δύο τρένων στην κεντρική σιδηροδρομική γραμμή της χώρας στα Τέμπη, τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου 2023, ήταν αδιανόητη. Στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους, άφησε πολλούς βαριά τραυματισμένους, βύθισε στο πένθος τους συγγενείς των θυμάτων και την Ελλάδα όλη. Ηταν επιτακτική η ανάγκη να καταλάβουμε πώς συνέβη το κακό, να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι, να διαμορφωθούν μηχανισμοί, διαδικασίες και νοοτροπίες που θα απέκλειαν την επανάληψη τέτοιου δυστυχήματος. Ομως, το τι ακολούθησε είναι ακατανόητο. Αντί να παραδεχθούμε όλοι τα διαχρονικά λάθη που σκοτώνουν, που υπονομεύουν κάθε εθνική και προσωπική προσπάθεια, η πολιτική ζωή, οι κρατικές υπηρεσίες και οι θεσμοί γρήγορα επανήλθαν στις γνωστές συμπεριφορές τους.
Η κυβέρνηση θέλησε να ξεπεράσει το ζήτημα όσο πιο γρήγορα και ανώδυνα (για την ίδια) γινόταν, ενώ για τα κόμματα της αντιπολίτευσης προτεραιότητα ήταν να την πλήξουν με όποιον τρόπο μπορούσαν και όχι να επιμείνουν στην εξέταση της ουσίας των προβλημάτων. Στην αρχή, ο κλονισμός της κοινής γνώμης και η συνωμοσιολογία που τρέφεται από τέτοια γεγονότα προκαλούσαν γενικό αίσθημα ανασφάλειας. Οι εκλογές που ακολούθησαν έδειξαν την ανάγκη σταθερότητας των πολιτών, δίνοντας στη Νέα Δημοκρατία άνετη πλειοψηφία στη Βουλή. Ο πόνος των Τεμπών, όμως, δεν μειώθηκε, δεν ξεχάστηκε. Τα ερωτήματα των συγγενών των θυμάτων φούντωναν, όπως και η καλλιέργεια υποψιών ότι η κυβέρνηση συγκάλυπτε κάτι. Η κυβέρνηση, ίσως λόγω της πρόσφατης εκλογικής νίκης και της αδύναμης αντιπολίτευσης, έδειξε αδικαιολόγητη ολιγωρία στη διαχείριση του ζητήματος. Οι χειρισμοί στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής, καθώς και τα αλαζονικά σχόλια κάποιων υπουργών, ενίσχυσαν την εντύπωση ότι προτεραιότητα της κυβέρνησης δεν ήταν η διαλεύκανση της υπόθεσης από τους αρμόδιους θεσμούς όσο η σπουδή να την κλείσει.
Γενικώς, η κυβέρνηση φάνηκε να μην μπορεί να ξεχωρίσει τον εαυτό της από τις διαδικασίες των θεσμών – να παραπέμπει συνεχώς και μόνον σε αυτές. Ετσι, όταν προέκυψε κατάλληλη αφορμή (ρήγμα μεταξύ κυβέρνησης και ισχυρού επιχειρηματία), η αντιπολίτευση άδραξε την ευκαιρία να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας στη Βουλή, ενώ η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι βάλλεται από τη διαπλοκή πολιτικών – επιχειρηματικών – δημοσιογραφικών συμφερόντων. Εάν ο χρόνος από τα Τέμπη απέδειξε κάτι, είναι ότι απέχουμε πολύ ακόμη από τη χώρα που θέλουμε.