Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη βρίσκεται σε παράξενη θέση – και κυρίαρχη και εύθραυστη, αξιοζήλευτη και εκτεθειμένη. Παίζει χωρίς αντίπαλο στο κομματικό πεδίο αλλά βρίσκεται αντιμέτωπη με τα συσσωρευμένα προβλήματα της χώρας, τα οποία υπογραμμίστηκαν με τον πιο τραγικό τρόπο στα Τέμπη και σε όσα ακολουθούν. Ενώ δεν απειλείται από την αντιπολίτευση, κινδυνεύει από τον ίδιο της τον εαυτό. Ο εκλογικός της θρίαμβος πέρυσι εξέφραζε την ανάγκη των ψηφοφόρων για σταθερότητα. Ομως, η ψήφος αυτή δεν ήταν λευκή επιταγή, όπως έδειξε το ηχηρότατο μήνυμα του δεύτερου γύρου των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης, όταν πολλοί υποψήφιοι που είχαν τη στήριξη της κυβέρνησης καταποντίστηκαν. Υποσχόμενη σταθερότητα, η κυβέρνηση χρεώνεται καθετί που κλονίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών, είτε αυτό αφορά την ακρίβεια είτε τη δυσλειτουργία κρατικών υπηρεσιών και θεσμών. Φυσικό είναι αυτό, καθώς ο Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία έπεισαν τους περισσότερους ψηφοφόρους το 2019 και το 2023 ότι είχαν το πρόγραμμα και τη διάθεση να λύσουν διαχρονικά προβλήματα και να θέσουν τη χώρα σε νέα τροχιά. Επιπλέον, βρίσκονται στην εξουσία –και δη κυρίαρχοι– αρκετό καιρό τώρα, ώστε να είναι αυτοί υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει (καλό και κακό), και όχι οι προκάτοχοί τους, οι «ξένοι» ή τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Η κυβέρνηση ανησυχεί για τις ευρωεκλογές επειδή είναι πιθανό πολλοί πολίτες που την ψήφισαν πέρυσι να αισθάνονται, αφενός, ότι η χώρα είναι αρκετά σταθερή ώστε να μπορούν να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους για διάφορα προβλήματα χωρίς να κλονίζουν αυτή τη σταθερότητα και, αφετέρου, ότι η σταθερότητα δεν είναι αυτοσκοπός, δεν αρκεί όταν οι προκλήσεις συσσωρεύονται. Ετσι, χωρίς πραγματική εναλλακτική πρόταση από την αντιπολίτευση, όλοι περιμένουν από τις κάλπες της 9ης Ιουνίου να διαμορφωθεί το πολιτικό σκηνικό για τα επόμενα χρόνια.
Υπερευαίσθητη στην αντιμετώπιση προβλημάτων, αντιδρά υπερβολικά σε σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα και αποφεύγει τη ριζική εξερεύνηση αποτυχιών και σφαλμάτων.
Παρά την άνετη πλειοψηφία που διαθέτει στη Βουλή, παρά την επιτυχημένη διαχείριση κρίσεων από το 2019, την ενίσχυση των δεσμών με εταίρους και συμμάχους, τη βελτίωση της οικονομίας, η κυβέρνηση φαίνεται υπερευαίσθητη στην αντιμετώπιση προβλημάτων. Αυτό εκδηλώνεται και με την υπερβολική αντίδραση σε σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα και στην αποφυγή της ριζικής εξερεύνησης αποτυχιών και σφαλμάτων. Παρά την αυτοκριτική που πρεσβεύει και εφαρμόζει σε μεγάλο βαθμό, παρά τις μεταρρυθμίσεις που εισάγει, η κυβέρνηση φαίνεται να υποτιμά την ανάγκη να δείξει στην πράξη τη θωράκιση των θεσμών, να εξασφαλιστεί η ισονομία, να προστατεύεται το περιβάλλον. Επειδή χωρίς αίσθημα ασφαλείας, χωρίς εμπιστοσύνη στο μέλλον, οι νέοι δεν θα μπορούν να δημιουργήσουν στη χώρα τους, και τότε όλες οι επιτυχίες της κυβέρνησης και της κοινωνίας θα είναι πρόσκαιρες. Και η αλλαγή αυτή πρέπει να είναι ριζική, από την κορυφή της κυβέρνησης έως τον κρατικό λειτουργό και τον δημόσιο υπάλληλο που έρχεται σε άμεση επαφή με τους πολίτες, και οριζόντια – να απαιτούμε όλοι την αρχή του νόμου και να στηρίζουμε όσους την υπηρετούν.
Απευθυνόμενος στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας την Παρασκευή, ο Κυρ. Μητσοτάκης υπογράμμισε τη σημασία των εκλογών του Ιουνίου. «Η πολιτική σταθερότητα καθίσταται ένα κεντρικό ζητούμενο, όπως η συνέχεια του κυβερνητικού έργου σήμερα μετατρέπεται σε προϋπόθεση καλύτερης ζωής αύριο. Είμαστε σε μια κρίσιμη καμπή, η πατρίδα δεν θα συγχωρέσει κανένα πισωγύρισμα», είπε. Η επισήμανση αυτή δεν αφορά μόνο τους ψηφοφόρους, αλλά και όσους ευθύνονται για τη λειτουργία των θεσμών και για την εμπιστοσύνη των πολιτών σε αυτούς. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε θέση να φέρει την αλλαγή που πρεσβεύει, αλλά και για να χρεωθεί τη συνεχόμενη κρατική δυσλειτουργία.