Συνεταιράκια πλέον το ντουέτο Κασσελάκης – Ανδρουλάκης, διαμοιράστηκαν τα ιμάτια της «ευκαιρίας τους», όπως τη βλέπουν, των Τεμπών. l Ο μεν ντελικανής ανέλαβε να επιτύχει, ζορ ζορινά, τη δικαστική δίωξη Καραμανλή, l υποβάλλοντας –άκου συριζοεμπνεύσεις– σχετικό αίτημα στη Νέα Δημοκρατία, l ο δε… πατούχας να επιτύχει δικαστική ανεύρεση του εμπνευστή της «αλλοίωσης των ηχητικών ντοκουμέντων». l Με μόνο, και φευ προφανέστατο, στόχο: l να συντηρήσουν εν βρασμώ το «έγκλημα» των Τεμπών ως τις ευρωεκλογές. l Εκεί έχουν κρεμάσει τις ελπίδες τους, οι ταλαίπωροι. l
Πρόβλεπε η στήλη ότι «το σίγουρο είναι πως ξαμολήθηκαν πια τα απελπισμένα λύματα και ποιος μας σώζει από την μπόχα ως τις ευρωεκλογές». l Οχι όμως ότι ήταν ζήτημα ωρών να κατέβουν οι Συριζαίοι όλη την κλίμακα της αδιαντροπιάς και να φτάσουν με μακροβούτι στον πάτο του βαρελιού πάλι, l όπου η πολιτική κατινιά αντλεί «όπλα» ξύνοντας αποξηραμένα λύματα· l από τα οποία ορισμένοι αφελείς νομίζαμε πως –απ’ αυτά τουλάχιστον– έχουμε απαλλαγεί πια. l Αποδεικνύεται όμως ότι η Εποχή Τσίπρα έχει επιβάλει αμετάκλητα τα δικά της ήθη στον ευπρεπή προ Τσίπρα χώρο της «ανανεωτικής αριστεράς». l Οπότε ο όχι λιγότερο από τον Τσίπρα του ’14 ξελιγωμένος για εξουσία Κασσελάκης δεν διστάζει να υιοθετεί τις συνταγές του «κληροδοτήματος Τσίπρα» και να βάζει ξανά μανά στο στόχαστρο συζύγους πολιτικών αντιπάλων. l Μέσα φυσικά και τα «ντοκουμέντα» της ντροπής και το γνωστό «ναι μεν αλλά» ασκέρι «των σοβαρών», συν κυρίως το νέο απόκτημα Επικρατείας: l την πρωθιέρεια των τρολ διαδικτύου – κληροδότημα Τσίπρα κι αυτή, αν και φυτόν αυτοφυές, λελουδίζον και καρπίζον εν καιρώ πρεσβύτητος. l
Αργησαν να φτάσουν στα χέρια μου επιστολές φίλων της στήλης και μερικά βιβλία επίσης. l Ευχαριστώ για όλα. l Η επιστολή της κ. Αναστασίας Δημητριάδου – Ρίζου από τη Θεσσαλονίκη συνιστά οδυνηρή σύνοψη αμαρτημάτων στη Μέση Εκπαίδευση, από Ανδρέα και δώθε. l Καθηγήτρια η ίδια, υπέφερε και υποφέρει, αν και συνταξιούχος πια, για την «αποσύνθεση του σχολείου». l Ελπίζει όμως ακόμα ότι αν οι πολίτες συν-εγερθούμε για το ζήτημα, θα υπάρξει αναγέννηση. l Και μου ζητά να συμπράξω. l Ο,τι μπορώ κάνω, γράφοντας. l Ολόγυρα υπάρχει αδιαπέραστος βράχος αδιαφορίας. l Οι πολίτες στις δημοσκοπήσεις θέτουν την «Παιδεία» στα τέσσερα πέντε πρώτα που τους απασχολούν. l Πώς, σιωπώντας; l Στα δε κόμματά μας, που μας ξέρουν καλά, δεν υπάρχει στην ουσία παρά μόνο ατέρμων αδιαφορία l – ή, σωστότερα, η βαθιά εγκαταστημένη στην κοινωνία μας υποκρισία. l
«Παρουσιάσεις» βιβλίων δεν έχει περιθώριο να κάνει η στήλη – γνωστό. l Μόνο όταν νιώθω πως κάτι που διάβασα μπορεί να ενδιαφέρει τους αναγνώστες της, τότε το μοιράζομαι. l Ωστόσο, επειδή άργησα να τα λάβω, οφείλω να πω ένα ευχαριστώ· l πρώτα στον φίλτατο, ξεχωριστό λογοτέχνη μας Σωτήρη Δημητρίου για το τελευταίο του βιβλίο «Μια Μαρίνα Τζάφου», πεζά που συνθέτουν «τοιχογραφία ηρώων κατά κανόνα ηττημένων απ’ τον εαυτό τους ή απ’ τις συνθήκες» (Πατάκης). l Παρομοίως και στον Ανδρέα Παππά, κορυφαίο των καιρών μας ακάματο διδάσκαλο – ξεψαχνιστή της γλώσσας μας, επιμελητή κειμένων, μεταφραστή και αρθρογράφο, για το νέο του βιβλίο – πολύτιμο γλωσσικό συναξάρι, με τίτλο «Γλωσσίδια» (Πατάκης). l Ο Δημήτρης Φραγκούλης, από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια, εξέδωσε το μυθιστόρημα «Ενα κομμάτι χαρτί»· με λίγα που «διάβασα», εδώ κι εκεί σκόρπια, πήρε θέση στα «επόμενά» μου. l Τέλος από την Καβάλα και τον αναγνώστη μας Μηνά Νιτσόπουλο, με σπουδές φιλολογίας και ψυχολογίας, έφτασαν στη στήλη δύο βιβλία του: η «Συλλογή αδέσποτων ιστοριών» (εκδ. Οργανωτική) και το αστυνομικό μυθιστόρημα «Το σύνδρομο της πεταλούδας» (Ωκεανός)· καλοτάξιδα.