Συμπληρώνονται 84 χρόνια από τη δολοφονία περίπου 27.500 Πολωνών αξιωματικών και διανοουμένων από την ΝΚVD. Το γεγονός είναι αδιαμφισβήτητο, καθώς η παραδοχή του φέρει τις υπογραφές των Πούτιν και Μεντβέντεφ, κάτι που σάρωσε τις τελευταίες γραμμές άμυνας των ορθόδοξων κομμουνιστών, κυρίως στην Ελλάδα. Τι είχε συμβεί; «Μετά το τραγικό ατύχημα με την πτώση του αεροσκάφους που μετέφερε τον Πολωνό πρόεδρο Κατσίνσκι σε τιμητική εκδήλωση στο Σμολένσκ στις 10 Απριλίου 2010, η ρωσική κυβέρνηση εκδήλωσε τη διάθεση να αναγνωρίσει τη σταλινική ευθύνη. Ηδη στις 7 Απρίλη ο Πούτιν είχε προβεί σε μια δειλή πρώτη τοποθέτηση. Ακολούθησε στα τέλη του ίδιου μήνα η ανάρτηση των ντοκουμέντων για το Κατίν στον επίσημο διαδικτυακό τόπο του κρατικού αρχείου της Ρωσίας, σε μια σαφή παραδοχή της γνησιότητάς τους, ενώ στο τέλος του έτους παρόμοιες δηλώσεις με τον Πούτιν έκανε ο Ρώσος πρόεδρος Μεντβέντεφ. Τον Σεπτέμβριο η ρωσική γενική εισαγγελία παρέδωσε στην Πολωνία 20 τόμους με στοιχεία για την υπόθεση Κατίν, ενώ τον Νοέμβριο η ρωσική Δούμα ψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία απόφαση με την οποία αναγνωρίζεται το Κατίν ως έγκλημα που διέπραξε ο Στάλιν».*
Η Ιστορία είναι αμείλικτη και οι δυνάμεις της δεν χαλιναγωγούνται. Η Πολωνία ήταν ένα κράτος το οποίο τόσο για τις γερμανικές ελίτ όσο και για τις σοβιετικές αρχές δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Ηταν ένα ιστορικό λάθος. Και για αυτό το πρώτο μέλημα του συμφώνου Μολότοφ – Ρίμπεντροπ ήταν ο διαμελισμός της και η παράδοση δεκάδων χιλιάδων Πολωνών αιχμαλώτων από τους Γερμανούς στον Κόκκινο Στρατό. Είναι πλέον αποδεκτό πως μεταξύ Μαρτίου – Απριλίου 1940 δολοφονήθηκαν από την NKVD 27.500 αξιωματικοί, πανεπιστημιακοί και η ελίτ της πολωνικής αστικής τάξης.
Ηταν ολοφάνερο πως η καθολική και αντικομμουνιστική Πολωνία δεν θα μπορούσε να αποτελεί έναν πειθήνιο γείτονα για τη Σοβιετική Ενωση.
Ηταν ολοφάνερο πως η καθολική και αντικομμουνιστική Πολωνία δεν θα μπορούσε να αποτελεί έναν πειθήνιο γείτονα για τη Σοβιετική Ενωση. Σε αυτή τη λογική κινείτο και η εγκατάλειψη από τα σοβιετικά στρατεύματα των Πολωνών αντιστασιακών που εξεγέρθηκαν τον Αύγουστο του 1944 εναντίον των δυνάμεων κατοχής. Το Κατίν ήταν το πρελούδιο για τα όσα θα υφίστατο στη συνέχεια ο πολωνικός λαός.
* Κεφαλής Χρήστος, «Υπόθεση Κατίν», εκδ. Επίκεντρο, σελ. 102