Προσπαθώ να μπω στο μυαλό του μέσου ψηφοφόρου του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρώτο δεδομένο είναι ότι είναι αριστερός. Δεν λέει «ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ». Λέει «είμαι ΣΥΡΙΖΑ». Και είμαι ΣΥΡΙΖΑ επειδή είμαι αριστερός. Το ζήτημα είναι υπαρξιακό. Τι σημαίνει είμαι αριστερός στη σημερινή Ελλάδα είναι λίγο ώς πολύ γνωστό. Είμαι εναντίον του ΝΑΤΟ και της Δύσης γενικά, παρότι απολαμβάνω τα αγαθά της ελευθερίας της. Η κουτοπόνηρη απόπειρα των ευρωβουλευτών του να διασύρουν την ελληνική δημοκρατία ως ελλειμματική ήταν μια απόπειρα να αποδείξουν πως την απολαμβάνουν κατά παραχώρηση. Ως αριστεροί, έχουν πιο προωθημένη αντίληψη για τη δημοκρατία. Το έχει αποδείξει η Ιστορία. Υπαρξιακή διάσταση επίσης έχει και η στάση του απέναντι στα δύο κρίσιμα ζητήματα του καιρού μας. Στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι με τον «άνθρωπο» και την «ειρήνη». Κοινώς σφυρίζει κλέφτικα. Στη Μέση Ανατολή αντιμετωπίζει το Ισραήλ ως επιτιθέμενη δύναμη. Ξεχνάει την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς, τις ρουκέτες της Χεζμπολάχ και θεωρεί «συμβολική» κίνηση τη μαζική επίθεση του Ιράν. Δεν λαμβάνει υπόψη του ότι το Ισραήλ είναι μια δημοκρατική χώρα. Τον Οκτώβριο έχει εκλογές. Το πιθανότερο είναι ότι ο Νετανιάχου θα τις χάσει. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι το Ισραήλ θα πάψει να παλεύει για την ύπαρξή του με τον θεοκρατικό ολοκληρωτισμό των μουλάδων. Στο μυαλό του υπάρχουν κρίσιμα σταυροδρόμια, σαν αυτό που συνάντησε ο Ηρακλής ανάμεσα στις οδούς της αρετής και της κακίας. Τα έχει κληρονομήσει από τη μαρξιστική του παιδεία, την οποία θεωρεί κλασική. «Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού». Το δε ράσο είναι σύμβολο καταπίεσης.
Πώς αντιδρά το μυαλό αυτού του ψηφοφόρου όταν ακούει τον χαρισματικό του ηγέτη να δηλώνει σοβαρά ότι το λάδι της βάπτισης σχημάτισε σταυρό στην κολυμβήθρα; Ή όταν από την άλλη άκρη του Ατλαντικού ο χαρισματικός ηγέτης του μιλάει υπέρ του ΝΑΤΟ; Υπαρξιακή κρίση που προκύπτει από τις ιδεολογικές και πολιτικές αντιφάσεις; Ελάτε τώρα. Το μυαλό του έχει πάρει τον δρόμο του δεκαετίες τώρα. Η ιδεολογία και η πολιτική έχουν προ πολλού μεταμορφωθεί σε ψυχικό σύνδρομο. Είμαι ΣΥΡΙΖΑ επειδή δεν θέλω να μοιάζω με κανέναν άλλον. Ενας πληγωμένος ναρκισσισμός, ο οποίος αναζητά να λυτρωθεί στον πιο επιτυχημένο νάρκισσο της πολιτικής μας ζωής, τον Στέφανο Κασσελάκη. Προκειμένου να μην τρελαθούν, ούτε οι ίδιοι τον παίρνουν στα σοβαρά. Πολλοί απόρησαν γιατί ο Πολάκης συνόδεψε την ανάρτησή του για τον Φρέντι Μπελέρη με μια συνταγή για χταπόδι. Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη. Μάλλον σαρκάζει τον ηγέτη του και διεκδικεί και αυτός μια θέση στα μεσημεριανάδικα όπως εκείνος. Είναι σοβαρός μαχητής, όμως, πάνω απ’ όλα, είναι ένας απλός άνθρωπος. Και διεκδικεί επαξίως τον τίτλο του προφήτη-ερμηνευτή του λόγου του ηγέτη. Η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ούτε ιδεολογική ούτε πολιτική. Είναι ψυχολογική.