Μια γενική διαπίστωση. Τα στελέχη σύμπασας της Αριστεράς βρίσκονται μονίμως σε μια εγρήγορση. Σε άλλες εποχές θα μιλούσαν για επαγρύπνηση. Σήμερα, η πιο επιτυχημένη έκφραση είναι ότι βρίσκονται συνεχώς στην τσίτα. Θεωρούν πως είναι λάθος να χαλαρώσουν λίγο. Ξεφεύγει από τους επαναστατικούς κώδικες που απαιτούν οι πραγματικοί αριστεροί να είναι προβληματισμένοι, σκυθρωποί και συνοφρυωμένοι, και όταν το απαιτούν οι περιστάσεις, βλοσυροί να κουνούν το δάχτυλό τους προς τον ταξικό εχθρό και τους αιρετικούς του χώρου.
Μέσα στο καπιταλιστικό καθεστώς απαγορεύεται να χαμογελούν, να αισθάνονται μια ξενοιασιά και να το δείχνουν, να περνάνε καλά. Και αυτοί να έχουν τακτοποιημένες τις υποθέσεις τους –οι περισσότεροι είναι επαγγελματικά στελέχη, δηλαδή κρατικοδίαιτοι– οφείλοντας να σκέφτονται πάντα τον προλετάριο, τον μετανάστη με το πηλοφόρι και τον καταληψία φοιτητή…
Αν στις ευρωεκλογές πάρει ένα ευπρόσωπο αποτέλεσμα, μέχρι τον Δεκέμβριο θα κουνήσει το μαντίλι σε πολλούς από αυτούς που τον στήριξαν εξ ανάγκης…
Τις προάλλες, ο ηγέτης τους, Στέφανος Κασσελάκης, σε στιγμές προσωπικής χαλάρωσης στις ΗΠΑ, μίλησε για το γνωστό θαύμα τη στιγμή της βάπτισής του. Και έπεσαν όλοι οι απαράτσνικοι επάνω του για να τον φάνε. Μια κουβέντα είπε ο άνθρωπος και γράφτηκαν ολόκληρα άρθρα για τον Ορθό Λόγο, για τον Διαφωτισμό, για τον Βολταίρο και τον Ρουσό. Και όλα αυτά για να αποδείξουν πως η Αριστερά δεν πιστεύει στα θαύματα. Φυσικά και δεν πιστεύει, αλλά ο Στέφανος τι σχέση έχει με την Αριστερά; Είναι το κάτι άλλο, όπως αποδεικνύεται και από αυτό που επιχειρεί να κάνει αυτές τις ημέρες. Να ανανοηματοδοτήσει τις έννοιες «Πατρίδα – Θρησκεία – Οικογένεια», έννοιες που παραδοσιακά αποτελούν συντηρητικά στερεότυπα, ιδεολογήματα του χώρου της Δεξιάς. Τι κάνει ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ; Αρνείται και αμφισβητεί την ιδιοκτησία αυτού του τριπτύχου από τη Δεξιά και θέλει, ανανοηματοδοτημένο πλέον, να το εντάξει στον χώρο του. (Αλλο ζήτημα ποιος είναι αυτός ο χώρος.)
Προφανώς ο Στέφανος Κασσελάκης, επειδή ακριβώς όχι μόνο δεν είναι αριστερός, αλλά ούτε ποτέ πέρασε από την Αριστερά, αγνοεί πως αυτό το αγνό τρίπτυχο της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας –στο οποίο σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις πιστεύει η πλειονότητα των κανονικών ανθρώπων– ευτελίστηκε από τη δικτατορία και πιο πριν από μια ακραία μερίδα των νικητών του Εμφυλίου. Αρα για την Αριστερά και τον λεγόμενο «προοδευτικό» χώρο φέρει αρνητικό φορτίο. Και μόνο στο άκουσμα αυτών των λέξεων λειτουργούν με τρόπο παβλοφικό τα γνωστά αριστερά αντανακλαστικά και ανακαλούνται μνήμες ζοφερές. Ομως, αν χωρίς να είσαι αριστερός ηγείσαι ενός αριστερού κόμματος, έχεις άγνοια κινδύνου για το τι επιχειρείς να κάνεις. Αυτή η υπέρβαση που επιχειρεί ο Στέφανος Κασσελάκης είναι λογικό να μην μπορεί να γίνει αποδεκτή από τους πούρους μαρξιστές του ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό, το ξαναγράφω, αν στις ευρωεκλογές πάρει ένα ευπρόσωπο αποτέλεσμα, μέχρι τον Δεκέμβριο θα κουνήσει το μαντίλι σε πολλούς από αυτούς που τον στήριξαν εξ ανάγκης.