Λίγο η απέχθεια που προκαλεί τον τελευταίο καιρό η καθημερινή τοξικότητα της πολιτικής αντιπαράθεσης, λίγο τα κοινωνικά δίκτυα που στάζουν δηλητήριο και ξεχειλίζουν από συνωμοσίες και ψεκασμένες απόψεις, ολοένα και περισσότεροι πολίτες γυρίζουν πλέον την πλάτη στη μιζέρια της πολιτικής κλωτσοπατινάδας παραμονές ευρωεκλογών. Αναζητούν τρόπους να ξεκουράσουν το μυαλό τους μακριά από τα ριάλιτι, τις κοκορομαχίες στα τηλεοπτικά πάνελ και τους υβριστές του πληκτρολογίου.
Το πιο αγαπημένο ψυχαγωγικό καταφύγιο για τους περισσότερους, και δική μου επιλογή τους τελευταίους μήνες, είναι οι πλατφόρμες, ξένες και εγχώριες, αλλά και τα ελεύθερα κανάλια με βίντεο στο YouTube – μεγάλη απόδραση από την καθημερινή ρουτίνα.
Θα πείτε –και σωστά–, τόσα νέα βιβλία, θεατρικές παραστάσεις, νέες ταινίες κι εσύ βλέπεις σειρές; Είναι βέβαιο ότι ο εγκλεισμός που έφερε ο κορωνοϊός δημιούργησε νέες συνήθειες, αλλά ίσως να περνάω και μια προσωπική φάση… αποχαύνωσης. Γι’ αυτό προτιμώ πολύ συχνά πλέον την ψυχαγωγία που μου προσφέρει μια έξυπνη σειρά του Apple, του Netflix αλλά και του δικού μας πολύ επιτυχημένου Ertflix.
Πέρασα πολύ όμορφα παρακολουθώντας π.χ. το «The Queen’s Gambit», το «Lupin», το «Peaky Blinders», το «Crown», το «House of Cards», το «Drops of God», το «Ετερος εγώ», το «Μουσικό κουτί» του Πορτοκάλογλου. Αλλά και τo ντοκουμέντο με την ύστατη ηχογράφηση των Beatles πριν από τη διάλυσή τους, το ντοκιμαντέρ με την αγορά από έναν ζάμπλουτο επιχειρηματία εκατομμυρίων στρεμμάτων στην Παταγωνία με στόχο την προστασία τους – τα χάρισε στο κράτος με τον όρο να παραμείνουν πάρκο. Αλλά και οι συζητήσεις του Σπρίνγκστιν με τον Ομπάμα στο Spotify για μια Αμερική που σιγά σιγά χάνεται.
Oλοένα και περισσότεροι πολίτες αναζητούν τρόπους να ξεκουράσουν το μυαλό τους μακριά από τα ριάλιτι, τις κοκορομαχίες στα τηλεοπτικά πάνελ και τους υβριστές του πληκτρολογίου.
Παρακολουθώ επίσης με μεγάλη ευχαρίστηση –κι ολοένα λιγότερες ενοχές– αγαπημένα βίντεο στο YouTube με αποδράσεις από την καθημερινότητα και περιπετειώδεις ταξιδιωτικές ιστορίες. Αγαπημένη θεματολογία: «Η ζωή σε ένα ιστιοπλοϊκό», αλλά και φτιάχνοντας μια ξύλινη καλύβα στο δάσος. Με παραλλαγές του τύπου «πώς μπορείς να επιβιώσεις μόνος στην Αλάσκα», από τον Καναδά στη Γη του Πυρός, διασχίζοντας την Ισλανδία με μοτοσικλέτα κ.λπ.
Τέτοια είναι κατά καιρούς η μανία μου για μια απόδραση στην άγρια φύση ώστε φτάνω να χαζεύω ακόμη και καταλόγους σχετικών ειδών στο Ιντερνετ. Μπήκε η κόρη μου στον λογαριασμό μου στο Amazon για να παραγγείλει ένα βιβλίο και έμεινε άναυδη με τις προτάσεις που της έκανε η εταιρεία με βάση το ιστορικό μου! Λες και απευθυνόταν σε επαγγελματία εξερευνητή: σουγιάδες, αδιάβροχες μπότες, τσακμάκια για το δάσος, τσεκούρια, survival kits, σκηνές με σόμπες εκστρατείας, υπνόσακοι για το χιόνι κ.λπ.
Και βέβαια στις νέες «περιπλανήσεις» μου έχω πλέον ήρωες που τους παρακολουθώ συχνά. Οπως αυτός ο «πυροβολημένος», χαρούμενος τριαντάρης ο οποίος με τη βάρκα του, τη φίλη του και τον σκύλο τους ταξιδεύουν στις θάλασσες της Αυστραλίας. Ψαρεύει με ψαροντούφεκο ροφούς, τόνους και συναγρίδες κολυμπώντας ανάμεσα σε καρχαρίες, μπαρακούντα και θανατηφόρες μέδουσες. Αγαπημένα του είναι κάτι τεράστια μπλε καβούρια που τα αρπάζει με τα χέρια του και τα ψήνει μέσα στη χόβολη. Αρχισε το «κανάλι» του πριν από μερικά χρόνια και έχει πλέον εκατομμύρια τηλεθεατές που περιμένουν κάθε βδομάδα μια νέα του περιπέτεια.
Φοβερός είναι κι ένας τρελαμένος κομπιουτεράς, που μπούχτισε από τους αλγορίθμους και το coding, πούλησε το σπίτι του κι όλα τα υπάρχοντά του και αγόρασε –χωρίς να ξέρει ιστιοπλοΐα– ένα 15μετρο ιστιοπλοϊκό. Το εξόπλισε με δορυφορικές συνδέσεις, αφαλατωτές, ανεμογεννήτριες και τα πιο σύγχρονα καλούδια για τη θαλασσοπορία και 10 χρόνια τώρα γυρίζει τον κόσμο. Στην αρχή μόνος και εν συνεχεία με την αγαπημένη του και την κόρη τους, η οποία έμαθε να κολυμπάει πριν περπατήσει.
Ινδαλμά μου είναι ασφαλώς ένας άλλος πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης. Ο οποίος πάει με τον σκύλο του στο δάσος με ένα φτυάρι, ένα τσεκούρι και ένα πριόνι και μέσα σε λίγες ώρες χτίζει στο πουθενά μια καλύβα με πέτρες και ξύλα, που αντέχει στη βροχή και στο χιόνι και αποτελεί το απόλυτο κατάλυμα προσωρινής επιβίωσης. Ο καλλιτέχνης πλάθει πηλό με τα χέρια του και χτίζει με πέτρες και ξύλα πρωτόγονα τζάκια και πάγκους. Το ίδιο βράδυ κοιμάται στο νέο του αυτοσχέδιο καλύβι ανάβοντας το τζάκι για να επιβιώσει σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν, αδιαφορώντας για τη θύελλα που σφυρίζει ή τον λύκο που αλυχτά έξω από την καλύβα! Η ζωή είναι αλλού.