Χρόνια τώρα, κάθε άνοιξη, ο Βίκτορ Λανς, κτηνίατρος από την Ολλανδία, ταξιδεύει στη Σάμο. Οχι για διακοπές. Δεν χαλαρώνει στις παραλίες, δεν ξεκουράζεται. Κάθε άλλο. Επί μία εβδομάδα, μαζί με συναδέλφους του, επίσης Ολλανδούς, στήνουν αυτοσχέδια χειρουργεία και εκεί περιθάλπουν και στειρώνουν αδέσποτες γάτες και σκύλους. Δεν αμείβονται, το κάνουν εθελοντικά, από αγάπη για τα ζώα και το νησί.
Ετσι έγινε και φέτος στο Καρλόβασι, παρά τα αρχικά εμπόδια. Ο Δήμος Δυτικής Σάμου, βλέπετε, μπορεί να ανέλαβε τα έξοδα φαρμάκων και αναλώσιμων και να αγόρασε παγίδες και σαρωτή ανάγνωσης μικροτσίπ (οφείλουμε να λέμε και τα καλά), όμως επικαλέστηκε αδυναμία να καλύψει τη διαμονή των Ολλανδών εθελοντών και το πρόγραμμα λίγο έλειψε να ακυρωθεί. Υπενθυμίζω πως οι δήμοι, βάσει της νομοθεσίας, είναι υπεύθυνοι για τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων, αλλά ο συγκεκριμένος δεν έχει καν σύμβαση με κτηνίατρο. Ευτυχώς, οι άνθρωποι της φιλοζωικής οργάνωσης Save the Strays of Samos, με μπροστάρισσα μια εκπαιδευτικό, την Εύα Αϊβαλιώτη, ανέλαβαν δράση: έπεισαν ντόπιους επιχειρηματίες να γίνουν αρωγοί της προσπάθειας, παραχωρώντας δωμάτια ξενοδοχείων και αυτοκίνητα, εξασφάλισαν όλα τα απαραίτητα και η… μάχη άρχισε. Ναι, μάχη, και μάλιστα σκληρή.
Σκεφτείτε πόσο δύσκολο είναι να μαζέψει κανείς από τους δρόμους και τα βουνά ζώα φοβικά, τραυματισμένα ή κακοποιημένα. Και όμως, οι εθελοντές της Save the Strays of Samos πέτυχαν έναν άθλο: 168 γάτες και 65 σκυλάκια περισυνελέγησαν, φροντίστηκαν και στειρώθηκαν. Σύνολο: 233 ζώα. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς φιλόζωος για να καταλάβει πόσο σημαντικό είναι αυτό. Αρκεί μια μαθηματική πράξη. Κάθε ενήλικη σκυλίτσα και γάτα γεννάει έως και δέκα μωρά τον χρόνο. Επομένως, αν ο Βίκτορ, η Μπερναντέτ, η Εστερ, ο Μπερτ και οι άλλοι κτηνίατροι δεν είχαν προσφέρει τις υπηρεσίες τους, το Καρλόβασι σε δώδεκα μήνες θα είχε τουλάχιστον 2.330 επιπλέον αδέσποτα. Χωρίς να υπολογίζουμε τις εγκυμοσύνες των νέων θηλυκών ζώων από αυτόν τον πληθυσμό…
Το Πάσχα ήρθε πιο νωρίς φέτος στη Σάμο, λοιπόν, με 233 μικρές «αναστάσεις» ζώων που θα περιφέρονταν στους δρόμους πεινασμένα, άρρωστα, ταλαιπωρημένα από τις απανωτές γέννες. Κι αν σε κάποιους φαίνεται βέβηλος ο παραλληλισμός, ας θυμηθούν αυτό που γράφει ο Μίλαν Κούντερα στην «Αβάσταχτη ελαφρότητα της ύπαρξης»: «Η αληθινή καλοσύνη του ανθρώπου εκδηλώνεται απολύτως αγνά και απολύτως ελεύθερα μόνο απέναντι σ’ αυτούς που δεν αντιπροσωπεύουν καμία δύναμη. Η πραγματική ηθική δοκιμασία της ανθρωπότητας είναι η σχέση της με αυτούς που βρίσκονται στο έλεός της: τα ζώα»…