Τέτοιες μέρες είπα να γράψω για την αμαρτία, καθώς όλοι είμαστε αμαρτωλοί, υπό την έννοια πως έχουμε παραβεί κατά τη διάρκεια του βίου μας κάποιους κανόνες της Εκκλησίας μας. Η Εκκλησία είναι ο θεματοφύλακας της Πίστης και ο ενδιάμεσος κρίκος που συνδέει τον πιστό με τον Κύριο. Γι’ αυτό εξάλλου τελεί τα επτά μυστήρια, ένα εκ των οποίων είναι αυτό της μετανοίας. Να μετανοήσουμε για ποιο λόγο; Για κάποιο αμάρτημά μας, για το οποίο μέσω της εξομολόγησης-μετανοίας ζητούμε συγχώρεση. Εδώ επάνω, παλαιότερα, τον 16ο αιώνα, είχε στηθεί από την Καθολική Εκκλησία η ιστορία των συγχωροχαρτιών, δηλαδή της εξαγοράς των αμαρτιών με την καταβολή ενός χρηματικού ποσού, κάτι που γέμιζε το παπικό θησαυροφυλάκιο. Εισπράκτορες ήταν διάφορα τάγματα μοναχών.
Τώρα, πώς εφάπτεται η αμαρτία με την αβεβαιότητα της κβαντομηχανικής; Ας αφήσουμε τον Στέφανο Τραχανά να μας το εξηγήσει με δικά του λόγια μέσα από το βιβλίο του «Ο Κύκλος – Επιστήμη και δημοκρατία σε ανήσυχους καιρούς» των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης. Γράφει: «Ωστόσο πρέπει να αναγνωρίσουμε επίσης ότι στο θέμα της ελεύθερης βούλησης η κλασική αιτιοκρατία είναι τόσο απόλυτη στην απόρριψή της ώστε η “ανακούφιση” που προκάλεσε η άφιξη της κβαντικής τυχαιότητας να ήταν παραπάνω από εύλογη, αν και είχε μια απροσδόκητη παρενέργεια σε θεολογικά ζητήματα. Σκεφτείτε το εξής: H νευτώνεια αιτιοκρατία –ακριβώς επειδή δεν αφήνει χώρο για την ελευθερία της βούλησης (άρα ούτε για την ηθική ευθύνη και επομένως ούτε για την αμαρτία)– χρησίμευσε πολύ ως φιλοσοφικό επιχείρημα (με θεολογική διατύπωση) στους προτεστάντες (και κυρίως στους καλβινιστές) στην αντιπαράθεσή τους με την Καθολική Εκκλησία σχετικά με τον ρόλο του ιερατείου της ως μεσολαβητή προς τον Θεό για τη σωτηρία των ψυχών μας από την αμαρτία. Αν αμαρτία δεν υπάρχει –και δεν υπάρχει χωρίς ελεύθερη βούληση– τότε ποιος ο ρόλος των μεσαζόντων και των υπηρεσιών τους; Αμαρτωλά ερωτήματα…».
Βέβαια, στα μακροσκοπικά συστήματα επικρατούν άλλοι κανόνες κι έτσι «ούτε στην κβαντική αβεβαιότητα μπορούμε να βασιστούμε… για να στηρίξουμε οντολογικά την ελευθερία της ανθρώπινης βούλησης».
