Το πιο ενδιαφέρον στο θετικό φαινόμενο της τουριστικής κίνησης στην Αθήνα είναι η οδός προς την αυτογνωσία. Η πλημμυρισμένη από τουρίστες Αθήνα δίνει πρωτόγνωρες εικόνες ή, έστω, εικόνες αδιανόητες έως και πριν από πέντε ή οκτώ χρόνια. Χαίρεσαι να βλέπεις ανθρώπους από όλη τη Γη να απολαμβάνουν λίγες ημέρες ανάπαυλας στην ελληνική πρωτεύουσα.
Oταν επιχειρώ να δω ως τουρίστας την Αθήνα, βλέπω τα καλά και τα κακά. Θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο να γινόταν αξιολόγηση στην κριτική που δέχεται η πόλη. Υπάρχουν ορισμένα θέματα τα οποία επισημαίνουν πολλοί επισκέπτες και ένα από αυτά είναι η δυσκολία να περπατήσεις. Καμία έκπληξη για εμάς που ζούμε στην πρωτεύουσα, όμως, ας σκεφτούμε την εικόνα μιας τόσο εχθρικής στην πεζοπορία πόλης, στην οποία τόσοι άνθρωποι ταξιδεύουν και πληρώνουν για να περάσουν καλά.
Τη μεγαλύτερη κριτική, ωστόσο, συγκεντρώνουν τα γκράφιτι και τα ερειπωμένα κτίρια. Αναρωτιέται κανείς, και ο πλέον καλόπιστος, γιατί δεν γίνεται κάτι δραστικό γι’ αυτό το φαινόμενο, που κατατάσσει την Αθήνα στον πάτο των πολιτισμένων πόλεων; Βλέπουμε μεμονωμένους καθαρισμούς και υπάρχει, πιθανώς, μια σχετική ύφεση. Αλλά αυτό που απουσιάζει είναι το γενικό πρότυπο της πόλης. Η διάχυτη κουλτούρα της ασυδοσίας και του κυνισμού έχει διαποτίσει την πόλη. Αν δεν αλλάξει η ιεράρχηση κάποιων αξιών, η Αθήνα θα παραμένει στη θλιβερή αυτή κατάσταση.
Υπάρχουν επισκέπτες που δεν μπορούν να πιστέψουν τη βρώμα που αντικρίζουν στα κτίρια της Αθήνας. Ακόμη και οι κουλουράδες στην Ερμού έχουν κιόσκια μέσα στη μουντζούρα. Πόσο μας τιμά αυτό; Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, ότι οι φωτογραφίες που αναρτώνται στα κοινωνικά δίκτυα έχουν τρεις κατηγορίες: Ακρόπολη, Πλάκα και γαστρονομία. Ελάχιστοι επισκέπτες δελεάζονται από την Αθήνα των Αθηναίων. Υπάρχουν κάποιοι με ειδικό ενδιαφέρον, αλλά αυτοί αποτελούν μειοψηφία.
Η αστική κουλτούρα της Αθήνας παίρνει, δυστυχώς, βαθμό πολύ κάτω από τη βάση στην ευρωπαϊκή κλίμακα. Η αύξηση του τουρισμού μάς οδηγεί αναπόφευκτα να δανειστούμε και το βλέμμα του άλλου. Οι περισσότεροι επισκέπτες περνούν καλά στην Αθήνα, αλλά πόσο εκτιμούν την ποιότητα ζωής στη χώρα μας; Περπατούσα τη Μεγάλη Παρασκευή στην Πανεπιστημίου και στην Κοραή. Η ρυπαρότητα των πεζοδρομίων ήταν εντυπωσιακή.
Η Αθήνα προκαλεί ενδιαφέρον, την Αθήνα την αγαπούν πολλοί. Ο στόχος, όμως, πρέπει να είναι η διαρκής βελτίωση. Η βιτρίνα δεν αρκεί.
