Ηταν δύσκολη και θλιβερή η εποχή της πανδημίας. ∆ύσκολη διότι υπήρχε ο απειλητικός για όλους (και ιδιαίτερα για τις ευπαθείς ομάδες) ιός, ενώ από τη συλλογική μας μνήμη είχαν σβήσει οι προηγούμενες πανδημίες, όπως αυτή της ισπανικής γρίπης που είχε σκοτώσει εκατομμύρια.
Ηταν και θλιβερή, διότι πρώτη φορά τσαρλατάνοι δημαγωγοί κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ένα λαϊκό αντιεπιστημονικό κίνημα. Ευτυχώς δεν ήταν μεγάλο, αλλιώς θα βλέπαμε στατιστικές θανάτων αντίστοιχες του 1918-1919. Ομως, πρέπει να ήταν η πρώτη φορά μετά τον 17ο αιώνα που ξεσηκώθηκαν οι αδαείς για να αμφισβητήσουν το επιστημονικό κονσένσους. Αλλοι έλεγαν ότι ο ιός δεν υπάρχει, άλλοι ότι κατασκευάστηκε σε εργαστήριο ώστε να υποδουλώσουν τους «αδάμαστους» –σαν του λόγου μας– λαούς και όλοι μαζί ότι τα εμβόλια εμπεριέχουν μικροτσίπ, διά των οποίων ο Μπιλ Γκέιτς και ο Τζορτζ Σόρος θα μάθαιναν επιτέλους τι σκέπτονται ο κυρ Μήτσος και η Σούλα-Μπούλα.
Οι αντιδράσεις αυτές είναι αστείες, αλλά θα πρέπει να μας προβληματίσει το γεγονός ότι ακόμη και η επιστήμη –το βασικό συστατικό του δυτικού θαύματος– μπήκε στις μυλόπετρες του παραλόγου, που ανθεί στα κοινωνικά δίκτυα. Βεβαίως, αντιεπιστημονικές θεωρήσεις προϋπήρχαν –π.χ. «τι να μας πουν και οι γιατροί; Εγώ ξέρω έναν παππού 98 χρόνων που καπνίζει…»– και ίσως τώρα να είναι απλώς ορατές. Ισως να φταίνε τα social media, που ενοποιούν κάθε παραλογισμό σε μια μεγάλη θεωρία συνωμοσίας. Το πρόβλημα είναι ότι στη μεγάλη θολούρα εκλέγονται πολιτικοί σαν τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος πρότεινε στους επιστήμονες να εξετάσουν το ενδεχόμενο θεραπείας των ασθενών μέσω ενέσεων με απολυμαντικό ή να τους εκθέσουν σε υπεριώδη ακτινοβολία προκειμένου να εξοντωθεί ο ιός.
Πέντε χρόνια μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, ούτε ο ιός ησύχασε ούτε οι θεωρίες ανοησίας κόπασαν. Αυτές τις μέρες δημιουργείται θόρυβος σχετικώς με το αίτημα στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων για απόσυρση της άδειας κυκλοφορίας του εμβολίου της AstraZeneca. Να σημειώσουμε ότι το εμβόλιο αυτό δεν κυκλοφορεί εδώ και δύο χρόνια –«έχει ξεπεραστεί από άλλα», λέει η εταιρεία– και η αίτηση είναι απλώς η τακτοποίηση γραφειοκρατικών εκκρεμοτήτων.
Ολα αυτά, βεβαίως, είναι λεπτομέρειες για τον κ. Παύλο Πολάκη, που ξέσπασε πάλι στα κοινωνικά δίκτυα: «Αν σας πω ΑΛΗΤΗΡΙΟΥΣ, αν σας πω ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΥΣ που τα πιάσατε από τις εταιρείες εμβολίων ,αν σας πω ΑΣΧΕΤΟΥΣ και ΗΛΙΘΙΟΥΣ ,δεν νομίζετε πως θα έχω δίκιο;;;;;» (8.5.2024).
Εντάξει! Είπαμε ότι τα κοινωνικά δίκτυα είναι για να γράφει κάθε πικραμένος το κοντό και το μακρύ του. Αλλά πάλι ο ένας έγινε πρόεδρος των ΗΠΑ και ο άλλος ήταν αναπληρωτής υπουργός Υγείας.
