Δ ιχασμό του λαού της Κροατίας και περιδίνιση της χώρας στη σοβαρότερη πολιτική κρίση που αντιμετώπισε από τότε που προ δεκαετίας απέκτησε την ανεξαρτησία της, προκάλεσε η συμμόρφωση της κυβέρνησης του Ζάγκρεμπ στην απαίτηση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης να παραδώσει δύο στρατηγούς του κροατικού στρατού για να δικαστούν ως εγκληματίες πολέμου. Οσοι ζουν εκτός Κροατίας αντιλαμβάνονται, αμέσως, ότι κίνητρο αυτής της ενέργειας είναι η επιχείρηση πρόσδοσης υποτυπώδους κύρους σε αυτό το κραυγαλέα μονομερές δικαστήριο σκοπιμότητας, του οποίου η εικόνα έχει αμαυρωθεί ανεπανόρθωτα από τον εξευτελιστικό κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου τρόπο, με τον οποίο «αγόρασε τον κρατούμενο Μιλόσεβιτς από την κυβέρνηση του Βελιγραδίου. Η προσπάθεια νομιμοποίησης της παρωδίας δίκης εναντίον του τέως ηγέτη της Σερβίας, η οποία έχει υψίστη πολιτική σημασία για τον καθορισμό των νέων κανόνων διακρατικών σχέσεων που καταλύουν κάθε έννοια κυριαρχίας των εθνικών κρατών, απαιτεί ως «γαρνίρισμα» την καταδίκη και μερικών Κροατών, Βόσνιων – ακόμη και κάποιων Κοσοβάρων, αργότερα.
Για τους Κροάτες, όμως, οι οποίοι βλέπουν αυτούς που έχουν ανακηρύξει ήρωες της ανεξαρτησίας της πατρίδας τους να σύρονται τώρα στα δικαστήρια σκοπιμότητας ως εγκληματίες πολέμου, το σοκ είναι τρομερό. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο υπουργός Αμυνας, ο υπουργός Οικονομικών και ο υπουργός Επιστημών παραιτήθηκαν. Ο κυβερνητικός συνασπισμός καταρρέει και η κυβέρνηση απειλείται με ανατροπή την Κυριακή, οπότε θα γίνει ψηφοφορία σε πρόταση μομφής. Το Κοινοβούλιο, σε κλειστή συνεδρίαση, θα προσπαθήσει να αποτρέψει την προκήρυξη δημοψηφίσματος με θέμα το αν πρέπει ή όχι να παραδίνονται στη Χάγη Κροάτες πολίτες – κάτι που εικάζεται ότι όχι μόνο θα είχε αρνητική έκβαση, αλλά θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμη και αιματοχυσία, αν κρίνει κανείς π.χ. από το γεγονός πως πάνω από 100.000 Κροάτες είχαν ξεχυθεί τον Φεβρουάριο στους δρόμους του Σπλιτ, διαμαρτυρόμενοι για τη δίκη από κροατικό και όχι ξένο δικαστήριο ενός άλλου Κροάτη στρατηγού, πολύ λιγότερο σημαντικού.
Ισως δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει πλήρως, αλλά αυτό το δικαστήριο που διχάζει τους λαούς των Βαλκανίων και η δίκη Μιλόσεβιτς θα σφραγίσουν ανεξίτηλα τη διεθνή πολιτική σκηνή αυτήν την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα.