Αναμενόμενες οι «εξηγήσεις» που δόθηκαν χθες (διανθισμένες με τη… μόνιμη «γαρνιτούρα» που συνήθως επικαλούνται οι πολιτικοί όταν θέλουν να δικαιολογήσουν κάποια «γκάφα» τους ή να απαλύνουν κάτι που ήθελαν μεν… παθιασμένα να πουν, να δημιουργηθούν οι εντυπώσεις και μετά να… το «μαζέψουν» – πως δηλαδή «δεν αποδόθηκαν σωστά τα όσα είπαν», λες και οι δημοσιογράφοι έχουν… μανία να συνωμοτούν εναντίον τους!) τόσο από την ίδια την υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Βάσω Παπανδρέου όσο και από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο κ. Πρωτόπαπα, μετά τον σάλο που προκλήθηκε από τις προχθεσινές διαπιστώσεις της υπουργού στη Διυπουργική, πως τα έργα του ΠΕΧΩΔΕ («κάποια», όλα, συνολικά όσα αφορούν την Ολυμπιάδα, τούτο, κείνο, τ’ άλλο – ανάλογα με την εκδοχή που υιοθετεί κανείς…) «δεν βγαίνουν» και πως ο εναπομένων χρόνος μέχρι το 2004 δεν επαρκεί για τις απαραίτητες υποδομές. Πέρα, πάντως, από τις οποιεσδήποτε προσωπικές αιχμές ή έστω την προσπάθεια να μη χρεωθεί κάποιος ευθύνες που δεν του αναλογούν, που επιτέλους αφορούν τους «συντρόφους» και τις μεταξύ τους σχέσεις, αυτό που έμεινε τόσο από τις αρχικές διαπιστώσεις της κ. Παπανδρέου όσο και από τις χθεσινές «εξηγήσεις», είναι ότι σε ό,τι αφορά την ολυμπιακή προετοιμασία, γενικώς την… έχουμε βαμμένη!
Γιατί στη συνάντησή τους με τους δημοσιογράφους, η κ. υπουργός «διευκρίνιζε» μεν, αλλά επί της ουσίας… επιβεβαίωνε και την αγωνία της (το ότι… υπήρχε στην κυβέρνηση και προ του ανασχηματισμού, όπως είπε, δεν βελτιώνει και πολύ τα πράγματα!) και το ότι εδώ που φθάσαμε ο χρόνος είναι ανεπαρκέστατος και ότι πλέον «τα χρονοδιαγράμματα είναι σφιχτά και απολύτως οριακά…» και ότι «πρέπει να ‘χουμε εναλλακτικά σενάρια…», για την περίπτωση (κατ’ άλλους: βεβαιότητα!) ότι κάποια από τα προ… 4ετίας προγραμματισμένα έργα δεν θα ‘χουν ολοκληρωθεί μέχρι τους αγώνες! Και γι’ αυτήν την καθυστέρηση, κάποιος (ένας ή πολλοί) πρέπει να ευθύνεται και από κοντά και… όλοι οι υπόλοιποι στην κυβέρνηση, που δουλειά τους ήταν να παρακολουθούν ασφυκτικά την πορεία των έργων, να επισημαίνουν καθυστερήσεις και να παρεμβαίνουν αποφασιστικά για να ξεπερνιούνται τα εμπόδια! Αντε να δεχθούμε, κατά τη λογική του γνωστού τραγουδιού, πως «φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς… φταίει κι ο Χατζηπετρής» – ε, ας βρούν επιτέλους αυτόν τον «Χατζηπετρή», να ξεπερδεύουμε!
Αν, κι εδώ που τα λέμε, τη βασική ευθυνη -σε θεωρητικό, αλλά ίσως όχι μόνο, επίπεδο- δεν μπορεί να την έχει άλλος από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που και είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για τη σύνθεση, την οργάνωση και την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησής του, αλλά επιπροσθέτως από τον Μάιο του 2000 ανέλαβε και προσωπικώς τον ρόλο του «αρχισυντονιστού» της ολυμπιακής προετοιμασίας, τεθείς μάλιστα επικεφαλής και της διυπουργικής επιτροπής! Ενάμιση χρόνο από τότε, οι καταγγελίες και οι διαπιστώσεις για καθυστερήσεις, αργοπορίες (γραφειοκρατικές και… «άλλες» πονηρότερες!), έλλειψη συνεργασίας μεταξύ των υπουργών του, αλλά και της κυβέρνησης και του «Αθήνα 2004» έρχονταν καθημερινά στην επικαιρότητα -κι από κοντά και οι διαπιστώσεις και οι «κάρτες» της ΔΟΕ. «Κάτι» δεν έπρεπε να τον ανησυχεί και σε «κάποιες αλλαγές πλεύσης, ακόμη και προσώπων, δεν έπρεπε να έχει προχωρήσει;
Εξηγούσε χθες η κ. Παπανδρέου πως «πρέπει να υπάρξουν εναλλακτικά σενάρια…», για το ενδεχόμενο κάποια έργα να μην ολοκληρωθούν και κάποια προβλήματα να παραμείνουν αξεπέραστα (αν και διαβεβαίωσε ότι «εμείς είμαστε εδώ για να λύνουμε τα προβλήματα…»), σύμφωνοι. Ας πούμε ότι αντί για το αρχικώς προβλεφθέν (κακώς, ίσως…) μεγάλο και μόνιμο «Χ» αθλητικό χώρο, θα επιλεγεί η λύση της πρόχειρης λυόμενης κατασκευής, όπως έχει γίνει και σε άλλες ολυμπιάδες – αυτό γίνεται! Αλλά για… μεγάλα έργα υποδομής (δρόμους, κόμβους, γέφυρες, ανισόπεδες- που μάς έλεγαν κιόλας ότι «θα αλλάξουν την όψη και τη λειτουργικότητα της Αθήνας», πάνε αυτά τώρα…) αν ΔΕΝ προλάβουν, όπως όλα δείχνουν, να ολοκληρωθούν, ποια μπορεί να είναι τα «εναλλακτικά σενάρια;» Πώς, δηλαδή, θα μετακινούνται ασφαλώς και γρήγορα αθλητές και θεατές στους αγώνες;
Ρωτήθηκε σχετικά χθες η κ. Παπανδρέου, αν οι καθυστερήσεις (οφειλόμενες σε κάποιο βαθμό -που έπρεπε να προβλεφθεί, πάντως, και να ξεπερασθεί το πρόβλημα- σε ενστάσεις των κατοίκων κάποιων περιοχών στο ΣτΕ) θα απολήξουν σε «εναλλακτικά σενάρια»… χάραξης νέων δρόμων και έργων, και απάντησε ειλικρινώς (δεν υπάρχει χρόνος, άλλωστε!) πως «όχι, δεν εννοούμε αυτό, απλώς εννοούμε ότι θα γίνουν ρυθμίσεις που θα διασφαλίζουν ότι… οι αθλητές θα φθάνουν εγκαίρως στα στάδια! – πώς;«Κλείνοντας» τους δρόμους που υπάρχουν, μονοδρομώντας τους και υποχρεώνοντας τους… κανονικούς κατοίκους της πόλης να επιδίδονται σε καθημερινό «κυνήγι θησαυρού» για να βρουν το πώς από το ένα σημείο θα πάνε στο άλλο για τις δουλειές τους;Και είναι αυτό… «εναλλακτικό σενάριο»;
Ή μήπως αποτελεί «εναλλακτικό σενάριο» το παράδειγμα που δόθηκε για τη λεωφόρο Βάρης – Κορωπίου, πως δηλαδή αν δεν έχουν εξασφαλισθεί οι δικαστικές αποφάσεις για να προχωρήσει ταχύρρυθμα και να ολοκληρωθεί το έργο (λόγω ενστάσεων των κατοίκων και των μαγαζατόρων της περιοχής), τότε «απλώς» το ΥΠΕΧΩΔΕ θα προχωρήσει στη διαπλάτυνση της ήδη υπαρχούσης οδού… χωρίς να γίνουν τα (απολύτως απαραίτητα – το ζούμε κάθε χειμώνα το δράμα!) έργα αντιπλημμυρικής υποδομής, τα οποία θα ολοκληρωθούν… μετά το 2004; Θα φτιάξουν, δηλαδή, τώρα ένα δρόμο που θα… πλημμυρίζει και «μετά» την Ολυμπιάδα θα τον… ξηλώσουν για να κάνουν τα αντιπλημμυρικά! Γούστο θα ‘χει…
Ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, πρώην υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κώστας Λαλιώτης, ε… δεν αισθάνεται και ιδιαιτέρως ευτυχής από το όλο κλίμα που δημιουργήθηκε – άσχετα με τις διευκρινίσεις και τις εξηγήσεις που δόθηκαν. Και διατείνεται (χωρίς νάα ‘χει, εδώ που τα λέμε, και… τελείως άδικο!) ότι, επιτέλους αυτός «φορτώθηκε» ξαφνικά έργα που είχαν κολλήσει επί χρόνια (τα «5 ορφανά», λ.χ.) εξαιτίας ολιγωριών άλλων αρμοδίων, και έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να «τα τρέξει». Μπορεί να ‘ναι κι έτσι, από μιαν άποψη…
Δεν μπορεί, όμως, παρά να αντιλαμβάνεται ο έμπειρος πολιτικός πως όταν ο ίδιος μέχρι πρόσφατα υποστήριζε ότι «υπάρχουν προβλήματα, αλλά όλα θα πάνε τελικά καλά…» με τη στάση του αυτή συνέβαλλε στη δημιουργία «καθησυχαστικών» εντυπώσεων. Θα μπορούσε να είναι αυτός (αν όχι επίσημα και δημόσια, τουλάχιστον σε επίπεδο υπηρεσιακής ενημέρωσης, στη Διυπουργική και στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις του με τον πρωθυπουργό…) που θα είχε έγκαιρα επισημάνει τους κινδύνους που υπάρχουν, τις καθυστερήσεις (κάποιες «μη αναστρέψιμες») με τις οποίες έχουν φορτωθεί κάποια έργα και το ορατό ενδεχόμενο να χρειασθούν ανατροπές σχεδιασμών και κατάρτιση αξιόπιστων «εναλλακτικών λύσεων». Δεν το έπραξε όμως. Ισως γιατί υπερεκτίμησε τις δυνατότητες και την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών τις οποίες επόπτευε, ίσως γιατί δεν ήθελε ναανοίξει (κοντά στα τόσα άλλα που είχε…) και νέα μέτωπα.
Το βέβαιο είναι, ότι κάθε λογικός άνθρωπος (πόσο μάλλον υπεύθυνοι πολιτικοί που παρακολουθούσαν εκ των ένδον την πορεία των έργων και είχαν στη διάθεσή τους στοιχεία που κανείς άλλος δεν διέθετε…) θα ‘πρεπε να αναμένει ότι αργά ή γρήγορα η δυσοίωνη πραγματικότητα θα ‘ρχόταν στο φως, ο χρόνος όλο και θα λιγόστευε, η στιγμή της κρίσεως θα ‘φθανε και η «αποκάλυψη» (άσχετα με το ποιοι και σε ποιον βαθμό ευθύνονταν…) θα γινόταν! Με δεδομένο, δε, ότι είχε σχεδιάσει από καιρό την αποχώρησή του από το ΥΠΕΧΩΔΕ για να αναλάβει άλλους φιλόδοξους (και ίσως και δυσκολότερους…) ρόλους «εκσυγχρονισμού» και ανανέωσης του ΠΑΣΟΚ, για να δημιουργηθεί «το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντός μας!» όπως λέει, δεν θα ‘πρεπε να ‘χει με τον τρόπο του φροντίσει ώστε οι διάδοχοί του να μην αναφερθούν στο… παρελθόν του υπουργείου που άφηνε;