Η «σαλάτα» των σοφών
Παλαιότερα η Δύση αντιμετώπιζε με ιδιαίτερη συμπάθεια την περίπτωση του Ιζεντμπέκοβιτς που προσπαθούσε από τη δεκαετία του ’70 να ανάψει «φωτιά» στο χώρο των μουσουλμάνων της Βοσνίας με την περιβόητη, επιθετικότατη ισλαμική διακήρυξή του. Αργότερα, στον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο η ευρω-ατλαντική συνεργασία ενίσχυσε τους ένοπλους μουσουλμάνους και δεν ανησύχησε από την εμφάνιση φανατικών «Μουτζαχεντίν»στα Βαλκάνια και για την «υπόγεια» ανάμειξη Σαουδαράβων σ’ εκείνο τον πόλεμο. Τώρα, από διάφορες πηγές αναφέρεται ότι έως και ο Μπιν Λάντεν είχε σημαντικούς «συνδέσμους» στα Βαλκάνια και «σχέσεις» με τους επί έτη φίλους της ευρω-ατλαντικής συνεργασίας UCΚάδες.
Τόσο καλά εκτιμούσαν πολιτικά τα πράγματα οι ηγέτες της Δύσης, ώστε σήμερα οι UCΚάδες και οι ακραίοι μουσουλμάνοι, όπως και αυτοί που έδρασαν στα Βαλκάνια είναι «τρομοκράτες» πρώτης σειράς και είτε αφοπλίζονται είτε διώκονται ανηλεώς. Και βεβαίως ουδείς αμφισβητεί πλέον διεθνώς τις σχέσεις που επί έτη είχε η αμερικανική CIA με τον τώρα διωκόμενο Μπιν Λάντεν ούτε και την υποστήριξη που παρείχε κατά το παρελθόν η Ουάσιγκτον στους τώρα βομβαρδιζόμενους Ταλιμπάν.
«Σαλάτα» κανονική με πρώτα θύματα αμάχους έως και στο κέντρο του Μανχάταν. Οσο για τις σοφές, καλοσιδερωμένες ηγεσίες της Δύσης, αυτές, απτόητες συνεχίζουν να «σχεδιάζουν».
Εύλογες ανησυχίες
Για την ώρα οι «σχεδιασμοί» τους πέρα απ’ την κατάσταση στις σχέσεις μουσουλμάνων – Δύσης γενικώς έχουν κάνει άνω-κάτω τις κοινωνίες στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε χώρες της Ευρώπης.
Στις ΗΠΑ Αμερικανοί νομικοί και μέλη του Κογκρέσου κατηγορούν την ηγεσία Μπους ότι με όσα λένε και όσα «αντι-τρομοκρατικά» πράττουν εκφοβίζουν μια ήδη τρομαγμένη κοινή γνώμη. Στον Τύπο τα ερωτήματα για τους χειρισμούς της κυβέρνησης πληθαίνουν, το ίδιο και οι ανησυχίες για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα, λόγω του κύματος συλλήψεων πολιτών, για τις οποίες οι κρατικές αρχές δεν παρέχουν καμιά πληροφόρηση.
Στη Γαλλία μεγαλώνουν οι αντιδράσεις για τις «αντι-τρομοκρατικές» νομοθετικές ρυθμίσεις, αλλά και οι ανησυχίες για τη συμπεριφορά νεαρών μουσουλμάνων στη Γερμανία. Τούρκοι θέτουν σήμερα ανοικτά θέμα «διακρίσεων» σε βάρος τους, στη Μαδρίτη, στη Βαρκελώνη και στη Λισσαβώνα χιλιάδες πολίτες διαδηλώνουν κατά του πολέμου και οι δημοσκοπήσεις και στη Γαλλία και στη Γερμανία δείχνουν ότι η κοινή γνώμη αμφισβητεί ολοένα και περισσότερο τη σκοπιμότητα των στρατιωτικών επιχειρήσεων της Δύσης στο Αφγανιστάν. Σε όλη την Ευρώπη εκφράζονται ανησυχίες για το ότι οι προσπάθειες για την πάταξη της τρομοκρατίας, έτσι όπως καταβάλλονται, μπορεί να προκαλέσουν τελικώς και έντονες αντιδράσεις από μετριοπαθείς μουσουλμάνους που ζουν στην Γηραιά Ηπειρο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία τεράστιων κοινωνικών προβλημάτων μιας «νέας» ποιότητας.
Μεγάλη δύναμη, σκέψη αδύναμη
Το αποτρόπαιο τρομοκρατικό κτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου στο Μανχάταν με θύματα χιλιάδες πολίτες προκάλεσε όπως ήταν και φυσικό ένα φοβερό σοκ στη δυτική κοινή γνώμη. Και όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εκδήλωσαν τη συμπαράστασή τους προς τον αμερικανικό λαό και την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Κοινή γνώμη και ηγεσίες αποδέχθηκαν ότι κάποια αποτελεσματική «απάντηση» επρόκειτο να δοθεί προσεχώς στους «εγκέφαλους» της τρομοκρατικής δύναμης, που έπληξε την υπερδύναμη.
Ολα όσα ακολούθησαν, όμως, φαίνεται να οδηγούν όχι σε μια ήττα των θεωρουμένων ως ενόχων, αλλά σε μια κατάσταση φοβερής σύγχυσης διεθνών διαστάσεων, σε αύξηση της τρομοκράτησης των δυτικών κοινωνιών, σε μια ανθρωπιστική καταστροφή στο Αφγανιστάν, που προκαλεί αντιδράσεις στην Ευρώπη και γενικότερα σε μια κατάσταση που μοιάζει να οδηγείται σε οδυνηρά «αδιέξοδα». Και δεν είναι βεβαίως χωρίς λόγο το ότι και μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης των ΗΠΑ δεν υπάρχει πλέον μια άποψη για όλα αυτά, αλλά πολλές. Ετσι, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, οι «πολιτικές» που αναπτύσσουν οι ΗΠΑ δεν φαίνεται να έχουν ένα συγκεκριμένο στόχο.
Και επιπλέον τίποτε δεν δείχνει ότι αυτές οι «πολιτικές» μπορεί να οδηγήσουν στην καταστροφή της «διεθνούς τρομοκρατίας» των ακραίων μουσουλμάνων.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες πραγματοποιούν μια επίδειξη πολιτικής και στρατιωτικής δύναμης από την οποία όμως φαίνεται να απουσιάζει η ΣΚΕΨΗ. Ισως γι’ αυτό και τούτη τη φορά, όλη η μεγάλη «επικοινωνιακή» δύναμη που μπορεί να ελέγχουν οι ΗΠΑ στη Δύση δεν φαίνεται ικανή να πείσει για την ορθότητα και την «ηθική βάση» της «απάντησης» που θέλει να δώσει η Ουάσιγκτον στους ενόχους για το δράμα της 11ης Σεπτεμβρίου.
Κάπως έτσι;
Και μία σύντομη επιστροφή στα καθ’ ημάς:
Ελληνική κυβέρνηση κουρασμένων «εκσυγχρονιστών» με φιλοδοξίες θυμίζει η ποδοσφαιρική ομάδα του «Ολυμπιακού». Παίκτες με πείρα και ικανότητες, συνεργάζονται χωρίς σχέδια, ασυντόνιστα, με άλλους μέτριους, ή και ασήμαντων προσόντων, κάτω από τη διεύθυνση ενός προπονητή που δεν είναι σε θέση να διδάξει ένα μοντέρνο αποτελεσματικό σύστημα παιχνιδιού. Το αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση μιας πολυδάπανης άκεφης, «κουρασμένης» ομάδας χωρίς υψηλό ηθικό, με ευρωπαϊκές επιδόσεις κάτω του μετρίου, εδώ και λίγα χρόνια.
Κι όλα αυτά, δεν εμποδίζουν τη διεύθυνση να δηλώνει κάθε νέα αγωνιστική «σεζόν» ότι είναι έτοιμη για σπουδαίες διακρίσεις στον ευρωπαϊκό χώρο. (Τυπική περίπτωση «ελληνικής ιδιαιτερότητας»).
Ο Συνήγορος του Πολίτη συγκεντρώνει όλο και περισσότερους επαίνους για την πολύ καλή δουλειά του, όλο και περισσότεροι πολίτες εκδηλώνουν την εμπιστοσύνη τους για την αποτελεσματική παρέμβασή του σε θέματα άδικης συμπεριφοράς της διοίκησης προς αυτούς, ο πρωθυπουργός έχει προσωπικώς συγχαρεί τον Στ. Π., ενθαρρύνοντάς τον να συνεχίσει τη δουλειά του. Η κ. Παπαζώη, όμως, θεωρεί ότι δέχεται άδικη επίθεση για την ανεξάρτητη αυτή αρχή και αφήνει να εννοηθεί ότι κάποια «σκοτεινή» δύναμη την πολεμά στο θέμα της αμφισβητούμενης νομιμότητας κατοικίας της στην Οία. Αραγε στους «εχθρούς» της περιλαμβάνει και τον κ. K. Σημίτη – στον οποίο τόσα οφείλει;
ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ
κ. K. Σημ., πρ.: Προβλήματα βιβλίων, διδασκόντων και αιθουσών στα δημόσια σχολεία, αλλά τι σας νοιάζει εσάς; Είπατε ποτέ ότι η ισχυρή Ελλάδα έχει σίγουρα ανάγκη από πολύ καλά δημόσια σχολεία; Καλημέρα σας.
κ.κ. κυβέρνησης: Τι θα γίνει, επιτέλους, με τα ολυμπιακά έργα; Μήπως ήρθε η ώρα να ανάψετε τα φώτα και να οργανωθείτε; Ευχαριστώ.
κ. Ε. Βενιζ.: Εντάξει, να μην πυροβολούμε τον πιανίστα, αλλά να του μιλάμε, μπορούμε;
(Μια διευκρίνιση στο θέμα αυτό είναι, νομίζουμε, απαραίτητη.)
κ. Βάσω Παπ.: Ελάτε, έληξε, μια παρεξήγηση ήταν…
κ. K. Λαλ.: Ελάτε, έληξε, μια παρεξήγηση ήταν…
κα Ελισ. Παπαζ.: Ναι, είναι λυπηρό να μην σας σέβεται ο Συνήγορος του Πολίτη. Ζούμε πολύ άσχημους καιρούς, κυρία μου, δυστυχώς.
κ.κ. «Θρύλου»: Φοβούμεθα (τρόπος του λέγειν), ότι γίνανε ήδη θρυλικές οι αποτυχίες σας.
(Καλά, τους παίκτες δεν τους λυπάται αυτή η διοίκηση; Μπορεί, μωρέ, ο Καρεμπέ να έχει δασκάλους τον κ. Τάκη και τον κ. Τάσο; Ελεος!)
κ.κ. αναγνώστες: Λίγη υπομονή, παρακαλούμε. Σε μία ισχυρή, όπως είναι η περίπτωση της Ελλάδας, ένα θέμα σοβαρό όπως οι αρμοδιότητες υφυπουργών δεν λύνεται προχείρως σε λίγα 24ωρα. Αυτά που ξέρατε επί Δεξιάς, να τα ξεχάσετε.
Βέβαια, αργότερα επεκράτησαν κάποιες πιο ψύχραιμες φωνές…