Πριν από τρία ακριβώς χρόνια, με αφορμή την τότε θριαμβική ολοκλήρωση της δημόσιας εγγραφής της «Πάναφον» στο Χρηματιστήριο, η «K» σημείωνε από τη θέση αυτή ότι η κινητή τηλεφωνία είχε αποδειχθεί περίπτωση ατυχούς, αν όχι σκανδαλώδους, «ιδιωτικοποιήσεως»: τα υπερκέρδη των δύο ιδιωτικών εταιρειών κινητής τηλεφωνίας απεδείκνυαν ότι το τίμημα που είχαν καταβάλει για τις κρατικές άδειες, ήταν μικρό, αλλά και ότι ο αποκλεισμός του ΟΤΕ υπήρξε ζημιογόνος για τον Οργανισμό, άρα και για το κράτος. Ηδη σήμερα, ο Συνήγορος του Πολίτη αποκαλύπτει (ρεπορτάζ στη σελ. 6) ότι η «πριμοδότηση» των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας δεν εξαντλήθηκε στους όρους χορηγήσεως των αδειών, αλλά επεκτάθηκε στο καθεστώς ασυδοσίας, υπό το οποίο οι εταιρείες αυτές -μεταξύ των οποίων ήδη πλέον και η COSMOTE- τοποθετούν τις αναγκαίες για τη λειτουργία του δικτύου τους κεραίες.
Στην έκθεσή του, ο Συνήγορος του Πολίτη σημειώνει ότι οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας όχι μόνον αφήνονται ελεύθερες από το -αρμόδιο- υπουργείο Μεταφορών να τοποθετούν κεραίες οπουδήποτε, αλλά και ότι δεν έχει θεσπισθεί διαδικασία ελέγχου των επιπέδων ακτινοβολίας. Η ευρύτατη αυτή «ελευθερία κινήσεων» είναι τουλάχιστον παράδοξη, αφού, όπως η ίδια έκθεση σημειώνει, οι επιφυλάξεις ως προς τις επιβλαβείς επιπτώσεις των κεραιών στην υγεία των περιοίκων δεν εκφράζονται απλώς από ιατρικές πηγές, αλλά και από τα υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ και Υγείας, που ως γνωστόν ανήκουν στην ίδια κυβέρνηση με το τόσο «γενναιόδωρο» προς τις εταιρείες υπουργείο Μεταφορών: το μεν ΥΠΕΧΩΔΕ δέχεται ότι οι κεραίες εκπέμπουν ακτινοβολία και υποβαθμίζουν το περιβάλλον, ώστε απαιτείται σε κάθε περίπτωση μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, το δε υπουργείο Υγείας υπογραμμίζει ότι το ιατρικό ζήτημα παραμένει ανοικτό, με αποτέλεσμα στοιχειώδης πρόνοια να επιβάλλει τη μη εγκατάσταση τέτοιων κεραιών κοντά σε σχολεία, νοσοκομεία, γηροκομεία, παιδικούς σταθμούς κ.ο.κ.
Σ’ αυτό το μικρό «ταξίδι» που έκανε το βλέμμα στους χώρους, σ’ αυτήν τη μικρή «απόδραση» της σκέψης και των συναισθημάτων στο παρελθόν, ανακάλυψα και πάλι την ανεπανάληπτη λαμπρότητα που τίποτα το μοντέρνο, τίποτα το σύγχρονο δεν έχει καταφέρει να κατακτήσει! Πολύ φοβούμαι δε, ότι ούτε θα το καταφέρει ποτέ! Οσο κι αν εύχομαι να συμβεί το αντίθετο…