Οι ανηλεείς βομβαρδισμοί του Αφγανιστάν συνεχίζονται χωρίς ακόμη να υπόσχονται στις ΗΠΑ και στους συμμάχους τους καμιά «νίκη» και η σύγχυση για την «πολιτική» που υπάρχει πίσω από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εντείνεται τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρώπη. Στον αμερικανικό και στον ευρωπαϊκό Τύπο τα ερωτήματα σχετικώς με τη συνέχεια αυτού του πολέμου και τις επιπτώσεις του πολλαπλασιάζονται καθώς περνούν οι ημέρες. Και στον ΟΗΕ ο γ. γραμματέας του Οργανισμού κ. Κόφι Ανάν εκτιμά ότι αν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις συνεχισθούν τότε η συνοχή της «διεθνούς συμμαχίας» θα δοκιμασθεί ίσως προσεχώς.
«Παρά την ένταση των βομβαρδισμών του Αφγανιστάν -επισημαίνει η γαλλική πολιτική επιθεώρηση MARIANNE- τίποτε βασικώς δεν άλλαξε. Το καθεστώς των Ταλιμπάν βρίσκεται πάντοτε στη θέση του και ο Μπιν Λάντεν έχει γίνει ήρωας (…) Αν μετά τα αεροπορικά κτυπήματα η Αλ Κάιντα έγινε βεντέτα στα μίντια, αυτό αποτελεί επιτυχία;». Ιδιαιτέρως τονίζεται επιπλέον στη δυτική αρθρογραφία, ότι οι ισλαμιστές σημειώνουν νίκες στη μάχη της πληροφόρησης απέναντι σε μια Αμερική που απ’ την πλευρά της αυτολογοκρίνεται. Αναφέρεται ακόμη ότι μέσα από μία «συναισθηματική καταιγίδα» στον κόσμο των μουσουλμάνων, οι απόψεις τους απλώνονται στον κόσμο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός είδους «παγκοσμιοποίησης των πιστών».
Σε ολόκληρο το δυτικό χώρο, ο Μπιν Λάντεν έχει γίνει ένας «σούπερ-σταρ» της επικαιρότητας και σύμφωνα με δημοσιεύματα, που βασίζονται σε έγκυρες πηγές υπηρεσιών, η δύναμη της Αλ Κάιντα εμφανίζεται ως εντυπωσιακά μεγάλη με «ευρωπαϊκό δίκτυο» σε 11 χώρες της Γηραιάς Ηπείρου. Η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να θεωρεί, ότι ο πόλεμος που διεξάγει είναι ένας πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας και όχι εναντίον ολόκληρου του Ισλάμ, αλλά η όλη υπόθεση έχει ήδη ξεφύγει απ’ το πλαίσιο μιας τέτοιας θεώρησης των πραγμάτων.
Σε ρόλο Μεσσία του Ισλάμ, ο Μπιν Λάντεν καλεί τον μουσουλμανικό κόσμο να αντισταθεί στη «χριστιανική σταυροφορία» που έχει «αρχηγό των απίστων τον Μπους» και με τα «μηνύματά» του υπόσχεται τα χειρότερα στη «δύναμη του κακού» που επιτίθεται στο Ισλάμ. Υποστηρίζεται από δυτικούς αναλυτές, ότι ο Μπιν Λάντεν έχει αναλάβει ένα ρόλο, που παραπέμπει κατά κάποιο τρόπο σ’ εκείνον που είχε τον 11ο αιώνα αναλάβει ο Πέρσης ισλαμιστής σοφός Χασάν ι Σαμπάχ, ιδρυτής του μυστικού τάγματος των Ασσασίνων (ή Χασασίνων), μιας μεγάλης οργάνωσης που με «μαύρες» δολοφονικές επιχειρήσεις και μελετημένο σύστημα «πληροφοριών» είχε καταφέρει να ελέγχει για χρόνια τις ηγεσίες του αραβικού κόσμου. Ο Χασάν ι Σαμπάχ γνωστός και ως «Γέρος του Βουνού» ονόμαζε Αλ Κάιντα (η βάση) την ομάδα της φρουράς του καταφυγίου του, που έφερε το όνομα Αλαμουτ, που σημαίνει «αετοφωλιά» στα περσικά.
Ο «Γέρος του Βουνού» θεωρείται ως ο πρώτος μέγας διδάσκαλος της επιστήμης της συνωμοσίας, ο πρώτος που οργάνωσε δίκτυο «μαύρων» επιχειρήσεων σε διεθνή κλίμακα, χρησιμοποιώντας πιστούς του φανατικούς «εντεταλμένους δολοφόνους» (Assassins). Αυτή η ιδέα ενός σκοτεινού εγκέφαλου που δρα με ιδιαίτερους, ανεξιχνίαστους τρόπους, με έντονες παρασκηνιακές οργανωμένες κινήσεις, εκτιμάται ότι έχει υιοθετηθεί από τον «άγιο» Μπιν Λάντεν που έχει καταφέρει να συγκεντρώσει μια σημαντική δύναμη γύρω του, με αφοσιωμένους «Assassins» που δεν διστάζουν να χάσουν τη ζωή τους στον «ιερό πόλεμο» που διεξάγει ο ηγέτης τους.
Αν αυτά ισχύουν σήμερα, αν η «περίπτωση» του Μπιν Λάντεν είναι τέτοια, αν το «δίκτυό» του καλύπτει, όπως υποστηρίζεται από ορισμένες «πηγές», 34 χώρες, με την κίνηση 24 ομάδων φανατικών «πιστών», τότε σίγουρα οι ΗΠΑ και η Δύση γενικότερα έχουν εμπλακεί σε μια μεγάλη και πολύ άσχημη ιστορία, που δεν είναι δυνατόν βεβαίως να βρει τη «λύση» της με επιχειρήσεις όπως οι βομβαρδισμοί του Αφγανιστάν και με διπλωματικές προσπάθειες για την εγκατάσταση μιας καλής «πολιτικής» κυβέρνησης στην Καμπούλ, στη θέση του καθεστώτος των Ταλιμπάν.
Ετσι όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, 63 ημέρες μετά το άγριο δολοφονικό κτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου, οι Αμερικανοί πολίτες έχουν κάθε λόγο να βρίσκονται σε σύγχυση, παρακολουθώντας αυτά που κάνουν και αυτά που δηλώνουν τα στελέχη της κυβέρνησής τους. Από τη μία πλευρά ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους καλεί τους πολίτες να ζουν κανονικά την καθημερινότητά τους και να εμπιστεύονται την κυβέρνησή τους που κάνει ό,τι το δυνατόν και στις ΗΠΑ και έξω από τα σύνορά τους για την ασφάλεια των Αμερικανών. Από την άλλη και ο ίδιος ο πρόεδρος και κάποιοι υπουργοί του φροντίζουν να διαβεβαιώνουν την αμερικανική κοινωνία ότι ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας θα κρατήσει πολύ καιρό, δεν παραλείπουν να προειδοποιούν για το ενδεχόμενο ενός νέου τρομοκρατικού κτυπήματος και αναφέρουν ότι οι ΗΠΑ είναι αυτή την περίοδο χώρα ευάλωτη σε τέτοιου είδους χτυπήματα…
Δηλώνει ο αντιπρόεδρος Ντικ Τσένι: «Ισως ο πόλεμος δεν τελειώσει ποτέ. Τουλάχιστον όχι στη δική μας ζωή»…
Δηλώνει ο υπουργός Αμυνας κ. Ράμσφελντ, στο NBC: «Είπαμε από την αρχή, ότι θα χρειασθούν χρόνια, όχι εβδομάδες και μήνες. Δεν πρόκειται για κάτι γρήγορο και εύκολο, που μπορεί να τελειώσει στο πλαίσιο ενός τηλεοπτικού ημιώρου»…
Και ενώ συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί -στο Αφγανιστάν, ο ναύαρχος Ρίτσαρντ Κόμπολτ δεν παραλείπει να δηλώσει ότι στρατιωτική δύναμη «πρέπει να χρησιμοποιείται, μόνο όταν υπάρχει στόχος»…
Οι Αμερικανοί πολίτες καλούνται να συνεχίσουν με ψυχραιμία την καθημερινή ζωή τους, ακούγοντας τέτοιες δηλώσεις, την ίδια ώρα μάλιστα που πληροφορούνται ότι απειλούνται από τον άνθρακα, που χρησιμοποιούν τρομοκράτες, αλλά πιθανότατα οι Αμερικανοί ακροδεξιοί, νεοναζί…
* * *
Σύγχυση και ανασφάλεια στον ύψιστο βαθμό. Η αμερικανική κοινωνία προσπαθεί να καταλάβει πώς έγινε και ξαφνικά με το δολοφονικό κτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου απειλείται τόσο σοβαρά από τόσους εχθρούς, πώς γίνεται να έχει βρεθεί τόσο ευάλωτος ένας κρατικός μηχανισμός στον τομέα της ασφαλείας για τον οποίον ξοδεύονται ετησίως τεράστια κονδύλια από τον δημόσιο προϋπολογισμό, πώς γίνεται να έχει αναπτύξει τέτοια μεγάλη δραστηριότητα και δύναμη διεθνώς το «κύκλωμα» του Μπιν Λάντεν και να προκαλεί ευθέως την υπερδύναμη, χωρίς να έχει εντοπισθεί εγκαίρως από τις Αμερικανικές Υπηρεσίες.
Στο διπλωματικό πεδίο υποτίθεται ότι οι ΗΠΑ, η ηγεσία των ΗΠΑ προσπαθεί να βρει «άκρη» στην περιοχή για να αντιμετωπίσει τους Ταλιμπάν, μέσω μιας στενής συνεργασίας τους με το καθεστώς του Πακιστάν, που προσφέρει διευκολύνσεις στην Ουάσιγκτον, αποδοκιμαζόμενο από τους μουσουλμάνους της χώρας που υποστηρίζουν τους Ταλιμπάν και τον «Αγιο» Μπιν Λάντεν. Επιπλέον η αμερικανική κοινή γνώμη πληροφορείται τώρα από αξιωματούχους που δεν κατονομάζονται που όπως γράφτηκε στην «Ουάσιγκτον Τάιμς» ότι αξιωματικοί του στρατού και οι μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν προμηθεύουν με πολύτιμο στρατιωτικό υλικό και καύσιμά τους τις δυνάμεις των Ταλιμπάν, αγνοώντας την πολιτική της κυβέρνησής τους! Αλλη σύγχυση και στο πεδίο αυτό.
* * *
Καλούνται πέρα από αυτά, οι Αμερικανοί πολίτες να καταλάβουν πώς γίνεται και μια επιχείρηση «Απεριόριστης Δικαιοσύνης» που θεώρησαν αρχικώς επιβεβλημένη, στηρίζοντας τη σχετική απόφαση του προέδρου Μπους, περιλαμβάνει και βομβαρδισμό εγκαταστάσεων του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στο Αφγανιστάν με αποτέλεσμα να κατηγορεί με οργισμένη ανακοίνωση ο Ε.Σ. τις ΗΠΑ για παραβίαση του διεθνούς δικαίου…
Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Financial Times» (και αναδημοσιεύθηκε προχθές στην «K») εκφράστηκαν ανησυχίες για την εξέλιξη των πραγμάτων στο Αφγανιστάν, σημειώθηκε ότι καμιά «καθαρή επιτυχία» δεν έχει φέρει έως τώρα η εκστρατεία και μεταξύ άλλων αναφέρεται: «…Σ’ ένα άλλο μέτωπο, ορισμένες κυβερνήσεις αγωνίζονται να καθησυχάσουν την κοινή γνώμη, η οποία δυσανασχετεί, βλέποντας την ισχυρότερη δύναμη του κόσμου να βομβαρδίζει ένα από τα φτωχότερα κράτη, αυξάνοντας έτσι τις πιέσεις για την επίδειξη αποτελεσμάτων».
Γρήγορη στρατιωτική νίκη δεν μπόρεσαν, λοιπόν, να κερδίσουν οι ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, η διεθνής τρομοκρατία που θεωρείται ότι βρίσκεται πίσω από τον Μπιν Λάντεν δεν έχει υποστεί κανένα πλήγμα, ξεκάθαρος πολιτικός στόχος δεν υφίσταται έως τώρα, η διεθνής κοινότητα βρίσκεται σε μεγάλη σύγχυση και οι πολίτες των ΗΠΑ καλούνται να κάνουν μια φυσιολογική ζωή, συμφιλιωμένοι με την ιδέα ότι επί έτη (πολλά, ενδεχομένως) θα κινδυνεύουν από τη δράση τρομοκρατικών κυκλωμάτων. Είναι πολύ δύσκολο να διακρίνει κανείς μέσα από όλα αυτά μια αληθινά θετική εξέλιξη στη συνέχεια αυτής της εφιαλτικής ιστορίας.