«Προβλήματα… κλίμακας» (για να παραφράσουμε την οικονομική ορολογία που έγινε της μόδας τις τελευταίες ημέρες με τη συγχώνευση Εθνικής και Alpha) αντιμετωπίζει πια η Ελλάδα με το διαρκώς διογκούμενο, και επί καθημερινής βάσεως, κύμα λαθρομεταναστών – και τέτοια προβλήματα, εκτός του ότι αντιμετωπίζονται δύσκολα, ακόμη πιο δύσκολα «περνούν απαρατήρητα» και κατά κάποιο τρόπο «βολεύονται», χωρίς να συγκεντρώσουν πάνω τους τα φώτα της διεθνούς δημοσιότητος. Οποιο κι αν είναι αυτό το «βόλεμα», από το να ξεφύγουν τούτοι οι «ντεσπεράντος» από την εποπτεία των αρχών ασφαλείας και να προσπαθήσουν να ενσωματωθούν στην κοινωνία και την αγορά εργασίας, μέχρι σε κάποιες περιπτώσεις και να «επαναπροωθηθούν» στις χώρες από τις οποίες πέρασαν στην Ελλάδα, χώρες που ίσως να αντιμετωπίσουν πολύ σκληρά αυτούς τους «επαναπροωθούμενους». Οταν πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις ή για μικρές ομάδες «λαθρομεταναστών» (σε μεγέθη δηλαδή που λίγο πολύ πάντα «υποδεχόταν» η Ελλάδα…) οι όποιες «λύσεις» είναι και πιο εύκολες και πιο «ανώδυνες»…
Σαν έχεις, όμως, τις «καραβιές» με τις δεκάδες, εκατοντάδες και όπως τώρα με το σαπιοκάραβο που έφθασε στη Ζάκυνθο, τις χιλιάδες που προβάλλονται από τα ενημερωτικά μέσα και διεθνοποιούνται από τη μια στιγμή στην άλλη, τι κάνεις – και ως χώρα, και ως «ανθρωπιστικός λαός»; Πώς να κατορθώσεις να αντιμετωπίσεις μονάχος ένα μείζον σύγχρονο διεθνές πρόβλημα που στην ουσία ΚΑΝΕΙΣ δεν θέλει να «αγγίξει» καν -από κυβερνήσεις, συμμαχίες, «ενώσεις», μέχρι κι αυτόν ακόμη τον ΟΗΕ, που περιορίζεται σε «αρμοστείες» και «επιτροπές», σε ανακοινώσεις ανθρωπιστικού περιεχομένου και εκκλήσεις… «στο άγνωστο», χωρίς παραλήπτη; Πώς να συνταιριάξεις τις δύο άκρες, της «λογικής» και του «εθνικού συμφέροντος» από τη μια και της πηγαίας ανθρωπιάς από την άλλη, που (δεν μπορεί! να ‘ναι αλλιώς ακόμη και για τον σκληρότερο επικριτή και πολέμιο της προσφυγιάς!) σου σφίγγει την ψυχή, σαν βλέπεις τους εξαϋλωμένους ανθρώπους με τα αβάφτιστα παιδιά αγκαλιά να εκλιπαρούν με το βλέμμα για μια φέτα ψωμί και δύο στάλες ελπίδα; Και -σαν Πολιτεία πια- να ξέρεις πολύ καλά, πως αν φανείς «ανθρώπινη» όχι μόνο θα υποστείς το κόστος μονάχη, αλλά σε πρακτικό επίπεδο θα προκαλέσεις και τη… μήνι των «συμμάχων», γιατί δεν «κόβεις» ένα πρόβλημα πριν πάρει διαστάσεις, κι αν από την άλλη προβάλλεις το σκληρό ανάλγητο πρόσωπο του «κράτους», θα επικριθείς (σίγουρα με μπόλικη δόση υποκρισίας…) επισήμως;
Και πολύ φοβούμεθα πως αυτό το πρόβλημα, που ως χώρα αντιμετωπίζουμε οξύτατα λόγω γεωγραφικής θέσης, όσο περνά ο καιρός, και με δεδομένες τις «προβλεπτές» παγκόσμιες εξελίξεις, αντί να βαίνει μειούμενο θα αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο. Και, φευ, δεν είναι από εκείνα τα προβλήματα που θα μπορούσε κανείς να τ’ αντιμετωπίσει με τη… μέθοδο του «τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται, τα δε δυσκόλως εννοούμενα αγνοούνται…».
Εκλογικά… προεόρτια!
Ε, και τι νομίζετε πως απομένει μέχρι τις δημοτικές εκλογές; Σκάρτος ένας χρόνος που περνάει… μέχρι να πεις «κύμινο»! Αντε να συνεδριάσουν τα κόμματα να… αποφασίσουν ποιον θα κατεβάσουν για υποψήφιο στους «μεγάλους» δήμους (με κύριο μέλημα, φυσικά, Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Πειραιά), ώστε να μπορούν μετά να… κοκορεύονται ότι «αυτά είναι υπέρ της… ακομμάτιστης Τοπικής Αυτοδιοίκησης»! (σε τούτη τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, το γελοίο δεν έχει όρια, ως γνωστόν!), ν’ αρχίσουν οι κόντρες μεταξύ των… υποψηφίων ενός εκάστου κόμματος (που καθείς θα «σκίζεται» ότι το κάνει… για το καλό του κόμματος και της… ακομμάτιστης Τοπικής Αυτοδιοίκησης!), άντε να ξεκινήσουν οι «επαφές» για προεκλογικές συμμαχίες («ιερές και ανίερες» -γιατί είδαμε μπόλικες τέτοιες στις τελευταίες δημοτικές εκλογές…), και να που φθάσαμε στις κάλπες!
Ο υπουργός Εσωτερικών κ. Σκανδαλίδης, ανακοίνωσε χθες ότι τη Δευτέρα θ’ αρχίσει ο διάλογος με τα κόμματα για το αν, και ποιοι και πότε θα υπάρξουν «Μητροπολιτικοί Δήμοι», που όπως έχει πει ο ίδιος «είναι μια παλιά δικιά του ιδέα…» (κι έχει κάνει έξαλλο τον δήμαρχο Αθηναίων και Πρόεδρο του «ΚΕΠ» κ. Αβραμόπουλο, που διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι «δική του είναι η ιδέα του Μητροπολιτικού Δήμου»!), αλλά ακόμη είναι άγνωστο αν το μέτρο, υπό την προϋπόθεση ότι θα υιοθετηθεί, θα ισχύσει από τις προσεχείς δημοτικές εκλογές, ή όχι…
Θ’ αρχίσει «διάλογος» (σ.σ.: εν Ελλάδι, συνηθέστατα ο όρος «διάλογος» σημαίνει «ένθεν κακείθεν… μονόλογο»!), θα γραδάρει το κάθε κόμμα τι ακριβώς το συμφέρει, γιατί μ’ αυτό το κριτήριο και με το κοντόφθαλμο εκλογικό του όφελος θα κινηθεί το κάθε κόμμα, κι όχι με το αυταπόδεικτο πως στις σύγχρονες «πηγμένες» κοινωνίες η καλύτερη οργάνωση είναι οι «Μητροπόλεις», θα… περάσουν κάμποσοι μήνες – ε, το είπαμε, τι νομίζετε πως απομένει μέχρι τις κάλπες;
Σχετικά, τώρα, με τους υποψηφίους, μπορεί η Ν.Δ. να εμφανίζεται πως έχει το μεγαλύτερο πρόβλημα (εσωκομματικό, κυρίως…), αφού κατά καιρούς υποψήφιοι έχουν αυτοπροβληθεί καταξιωμένα στελέχη (Μπακογιάννη, Βουλγαράκης και Πολύδωρας – από σπόντα, ο Βύρων…), αλλά και οι έχοντες εκφράσει τέτοιες φιλοδοξίες (Χατζηνικολάου, Τράγκας και σε… κόντρα σε αυτούς και ο διευθυντής του «Ελεύθερου Τύπου» Γιώργος Κύρτσος, που επιμένει ότι σε μια τέτοια «απονενοημένη» κίνηση θα προβεί μόνο για να πείσει τη Ρηγίλλης να μη σκεφθεί καν «εξωπολιτικές» λύσεις, αλλά να χρίσει δικό της επώνυμο και δοκιμασμένο πολιτικό στέλεχος…) είναι αποφασισμένοι να «παίξουν μέχρι τ’ άκρα» – αλλά και το ΠΑΣΟΚ, δεν πάει πίσω!
Τουλάχιστον σ’ επίπεδο «σκέψεων»! Ηθελε ο κ. Σκανδαλίδης -ε, τώρα δεν φανταζόμαστε να επιμένει- δεν ήθελαν κάποιοι άλλοι! Σκέπτονται (και κάποιοι επιμένουν ότι θα ‘ναι από πολλές πλευρές η «ενδεδειγμένη λύση») να προτείνουν ως «υπερκομματικό» υποψήφιο τον (αναμφίβολα ικανό και δεόντως… πεισματάρη, για τέτοιες δύσκολες αποστολές!) Στέφανο Μάνο, αλλά το πιθανότερο είναι να λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο! Τα πάρε-δώσε για «συνεργασία» με την Αριστερά (και κυρίως τον ΣΥΝ…) δεν φαίνεται να ευδοκιμούν, γιατί (δικαίως, εδώ που τα λέμε!) οι της «άλλης πλευράς» έχουν πληρώσει στο παρελθόν πολύ ακριβά τους… ευκαιριακούς και ψευδεπίγραφους «εναγκαλισμούς» του ΠΑΣΟΚ, και δεν ξεχνούν το ιστορικό πλέον «ΠΑΣΟΚ και… άλλες δημοκρατικές δυνάμεις!».
Μέσα στην τρελή χαρά και… τη βαβούρα, εμφανίσθηκε και ο επί δύο θητείες δήμαρχος του ΠΑΣΟΚ στην Αθήνα, Δημήτρης Μπέης (που «πριμοδοτείται» μάλιστα και από κάποιες σφυγμομετρήσεις της Κοινής Γνώμης!) και δηλώνει «εθελοντής» να είναι αυτός ο υποψήφιος του Κινήματος στην Αθήνα, αλλά… την ίδια ώρα κυκλοφορεί η πληροφορία από «έγκυρους κύκλους» της Χαριλάου Τρικούπη, ότι αν τελικά με κάποιο τρόπο η Ν.Δ. «αβαντάρει» την υποψηφιότητα Χατζηνικολάου (που σίγουρα τον θέλγει η ιδέα – την οποία άλλωστε και μόνος του καλλιέργησε!), τότε δεν αποκλείεται από πλευράς ΠΑΣΟΚ να προταθεί μια άλλη «επικοινωνιακή» προσωπικότητα, κάποιος που ξέρει από «μιντιοκρατία» και… τα τερτίπια της, ο εκδότης «γαργαλιστικών» (τουλάχιστον…) περιοδικών Πέτρος Κωστόπουλος, γνωστός άλλωστε κατά καιρούς (και για θέματα… εκτός αρμοδιότητός του!) «παραθυρατζής» στα κανάλια…
Αθάνατη Ελλάδα – γι’ αυτό σε λατρεύουμε παθιασμένα! Γιατί ποτέ κανείς πολίτης σου δεν μπορεί να πει «ε, όχι πια κι αυτό – να το δω κι αυτό και να πεθάνω!» (και το «αυτό» καλύπτει μια ευρύτατη γκάμα, όχι μόνο πολιτικά πρόσωπα και πολιτικές…), ποτέ δεν μπορεί να είσαι σίγουρος ότι φθάσαμε μέχρι «τον πάτο» (όπου εκεί, ως γνωστόν υπάρχει πάντα η ελπίδα να πατήσεις τα πόδια σου και να τιναχθείς πάλι προς την επιφάνεια – για να αναπνεύσεις!), ποτέ δεν σε αφήνει τούτη η χώρα να πλήξεις!