Από καταβολής της φορέας της παγκοσμιοποιήσεως πολιτιστικών προτύπων, η τηλεόραση, προϊόντος του χρόνου υποκύπτει και η ίδια σε μια ισοπεδωτική εκδοχή της τάσεως αυτής. Οχι πλέον διά της εξαγωγής έτοιμων τηλεοπτικών προγραμμάτων από τις ΗΠΑ και δευτερευόντως από δυο τρεις ακόμη μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες προς όλο τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά μέσω της εξαγωγής των «ιδεών προγραμμάτων», τα οποία πλέον αναπαράγονται επιτοπίως σε κάθε χώρα.
Εχει γεμίσει ο κόσμος από παραλλαγές του «Μπιγκ Μπράδερ», του «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος», του «Πιο αδύναμου κρίκου» και ούτω καθ’ εξής. Ανεξαρτήτως της ποιότητος της καθεμιάς από αυτές τις εκπομπές, η ουσία είναι ότι επιβάλλεται όλο και περισσότερο για ομογενοποίηση του παρεχόμενου προς ψυχαγωγία, αλλά και ενημέρωση τηλεοπτικού υλικού, με πλήρη αδιαφορία για την ποικιλομορφία των πολιτισμών του πλανήτη.
Η διατήρηση -πόσο μάλλον η ανάπτυξη- των εθνικών πολιτιστικών χαρακτηριστικών κάθε λαού καθίσταται διαρκώς δυσκολότερη, τουλάχιστον όσον αφορά τον κρισιμότατο τομέα της τηλεοράσεως. H δίκην οδοστρωτήρος εισβολή τέτοιων «παγκοσμιοποιημένων» προγραμμάτων καταβροχθίζει μέγιστο μέρος των διαφημιστικών εσόδων και ασκεί ασφυκτική πίεση πολλαπλής αναπαραγωγής των προγραμμάτων αυτών από το σύνολο των τηλεοπτικών καναλιών, συρρικνώνοντας δραματικά τους πόρους που μπορούν να διατεθούν για εκπομπές που αναδεικνύουν και αναπτύσσουν τον εθνικό πολιτισμό κάθε χώρας. Ακόμη χειρότερα, σταδιακά διαμορφώνονται κριτήρια του κοινού, τα οποία αντιμετωπίζουν με αδιαφορία, ψυχρότητα ή και ευθεία απόρριψη κάθε τηλεοπτικό προϊόν που αποκλίνει από αυτά τα «παγκοσμιοποιημένα» πρότυπα. H αρχική φάση πλημμυρίδος αμερικανικών τηλεοπτικών υποπροϊόντων κατωτάτης υποστάθμης, προκειμένου να καλυφθούν οι τεράστιες ανάγκες καταρτίσεως ψυχαγωγικού προγράμματος από πληθώρα ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών, παρήλθε επιτυχώς, όταν και η ιδιωτική τηλεόραση αντελήφθη ότι πρέπει να επενδύσει μεγάλα ποσά στην παραγωγή εγχώριων προγραμμάτων, όταν κατέστησαν εμφανή τα σημεία κορεσμού του κοινού.
Τώρα όμως ο κίνδυνος είναι πολύ μεγαλύτερος. Ξένες αντιλήψεις περιβάλλονται απατηλό εγχώριο ένδυμα και διακινούνται κατά τρόπο που ισοπεδώνουν προς τα κάτω τα πολιτισμικά κριτήρια, αφού μόνον έτσι μπορεί να εξευρεθεί κοινός παρονομαστής για δεκάδες χωρών – μόνον όταν κολακεύονται τα κατώτερα ένστικτα των ανθρώπων.
Η τηλεόραση είναι ένα μέσον εκπληκτικών δυνατοτήτων προωθήσεως της αλληλογνωριμίας και αλληλοκατανοήσεως λαών και πολιτισμών. Είναι σε θέση να ασκήσει καταλυτική επιρροή εξυψώσεως του πολιτιστικού επιπέδου του συνόλου του πληθυσμού όλων των χωρών. Αποτελεί τραγωδία να καθίσταται αντικείμενο χειρισμού κατά τρόπον, ο οποίος «κλωνοποιεί» μία και μοναδική αντίληψη παραγωγής προσοδοφόρων εμπορικών υποπροϊόντων.