«O κατοικών εν βοηθεία του Υψίστου, εν σκέπη του Θεού του ουρανού αυλισθήσεται»… Αλλ’ αυτά συμβαίνουν στον ιδανικό κόσμο των Ψαλμών. Στον δικό μας κόσμο, με τις υλικότερες ανάγκες, άλλα τραγούδια είναι αγαπητά κι όχι οι Ψαλμοί, άλλες εξυπηρετήσεις προσδοκούμε από τη βοήθεια του Υψίστου κι άλλη σκέπη οργανώνει τα όνειρά μας, κι όχι βέβαια η ουράνια. Δεν είμαστε δα πετεινά του ουρανού, κι όσο να ‘ναι έχουμε ανάγκη το κεραμίδι και το τσιμεντάκι μας. Κι αν είναι βίλα, και μάλιστα στην πολυπόθητη Μύκονο όπου παροικεί η μισή ελληνική ελίτ, ακόμα καλύτερα, αφού πια θα μπορείς να προσκαλείς δίχως άγχος υπουργούς, μυστικοσυμβούλους υπουργών, μεντιάρχες και λοιπούς ευπατρίδες, να σχεδιάζετε το μέλλον του τόπου. Να τους καλείς όχι για να χαλαρώσουν (μα μήπως δικαιούνται να χαλαρώσουν ποτέ οι καημένοι οι στυλοβάτες του έθνους;) αλλά για να προσευχηθούν ταπεινά στο ωραίο εκκλησάκι που έχεις χτίσει ανάμεσα στην τρίτη και την τέταρτη πισίνα για να προστατεύει τη βίλα και την πατρίδα. Ακριβώς χάρη σ’ αυτό το εκκλησάκι μπόρεσες άλλωστε να εγείρεις το ναό της ματαιοδοξίας σου? αλλιώς πώς θα σου πρόσφερε την άδεια η μεγαλόθυμη Ναοδομία, υποκαθιστώντας την κοιμωμένη πολιτεία;
Τη γνωρίζαμε, βεβαίως, αυτήν την απίστευτη ελληνοχριστιανική πατέντα -εξαιτίας της οποίας έχει κατασυντριβεί ο ούτως ή άλλως διάτρητος κρατικός θώρακας που υποτίθεται ότι προστατεύει το περιβάλλον από την μπετονιέρα- τώρα όμως η καταγγελία δεν προέρχεται από κάποιον «αλαφροΐσκιωτο» οικολόγο αλλά από τα αρμοδιότατα χείλη του μητροπολίτη Πειραιώς: «Εβδομήντα πολυτελέστατες βίλες με πισίνες έχουν ανεγερθεί τον τελευταίο καιρό διά της Ναοδομίας στη Μύκονο», δήλωσε ο κ. Καλλίνικος, αντίδικος πλέον του αρχιεπισκόπου, κι εμείς οι του χριστεπωνύμου πληρώματος άλλο δεν έχουμε παρά να σταυροκοπηθούμε και να δοξολογήσουμε τα θαυμαστά έργα των δεσποτών και την ακόμα πιο θαυμαστή πίστη τους. Αλήθεια, εν Χριστώ αδελφοί και εν εργολαβίαις εταίροι, δίχως τη βαθιά σας πίστη πώς θα μπορούσε ένα ταπεινό εκκλησάκι να μεταμορφωθεί σε λαμπρή έπαυλη;