Πρέπει «να βρούμε έναν άλλο τρόπο που θα αναδείξει πρόσωπα, πέρα από εκείνα που κινούνται στα παρασκήνια και τις ίντριγκες, ώστε να πάψουν διάφοροι παράγοντες (…) να μας σέρνουν απ’ τη μύτη»…
Οχι, δεν πρόκειται για λόγια κάποιου πολιτικού, στελέχους κόμματος που ταλαιπωρείται από «εσωστρέφειες». Ενας Μητροπολίτης μιλάει έτσι, αναφερόμενος σ’ ένα θέμα που έχει δημιουργήσει ατμόσφαιρα «πολέμου» στους κόλπους της Εκκλησίας της Ελλάδος. O Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κατηγορείται από «κορυφαίους» της αδελφότητας «Χρυσοπηγή» ότι δεν παίρνει πλέον δύναμη από αυτήν, αλλά από άλλο παρασκηνιακό «κέντρο». H πλευρά του κ. Χριστόδουλου θεωρεί «άθλιο» τον τρόπο με τον οποίο βάλλουν τρεις Μητροπολίτες κατά του Αρχιεπισκόπου και αφήνει σαφώς να εννοηθεί ότι η επίθεση έχει να κάνει μόνο μ’ ένα ζήτημα νομής εξουσίας.
Σκληρά λόγια έχουν ήδη ανταλλαγεί στη διάρκεια αυτής της διαμάχης, έως και θλιβερά υπονοούμενα περί ηθικής ορισμένων κληρικών διατυπώνονται, προκαλώντας το ενδιαφέρον ή και απλώς την περιέργεια της κοινής γνώμης. Δεν προκαλεί, βεβαίως, έκπληξη το γεγονός ότι διεξάγονται μάχες εξουσίες στους κόλπους της Ιεραρχίας. Αυτά που συμβαίνουν, όμως, σήμερα σ’ αυτόν τον «ιερό» πόλεμο έχουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, διότι αποκαλύπτουν ότι ο μοντέρνος, «επικοινωνιακός» Αρχιεπίσκοπος δεν έχει πετύχει τίποτε να εκσυγχρονίσει στον χώρο της Εκκλησίας και επιπλέον βρίσκεται και ο ίδιος στο κέντρο μιας μεγάλης παλαιομοδίτικης «ίντριγκας», που μόνο με θεολογικά ζητήματα δεν έχει σχέση, βεβαίως.
Δεν εκθέτουν άσχημα (για μια ακόμη φορά) μόνο την Εκκλησία αυτά τα θλιβερά που συμβαίνουν. Ακυρώνουν, κατά τον χειρότερο τρόπο και το «νέο πρόσωπο» που προσπαθεί να εμφανίσει στην ελληνική κοινωνία και ιδιαιτέρως στη νεολαία ο κ. Χριστόδουλος, ως προκαθήμενος μιας Εκκλησίας, που θα ξέφευγε από «συμβατικότητες» του παρελθόντος, με στόχο μια νέα, ζωντανή σχέση της Εκκλησίας με τους πιστούς που έχουν την ανάγκη της. Ολα όσα αποκαλύπτεται ότι και σήμερα παρασκηνιακώς συμβαίνουν εντός και εκτός Αρχιεπισκοπής, εξαιτίας προσωπικών ανταγωνισμών μεταξύ των «αγίων», δείχνουν πόσο ελάχιστη είναι η σχέση μεταξύ αυτών που προβάλλονται μέσω της αρχιεπισκοπικής «βιτρίνας» και της κατάστασης που στ’ αλήθεια υπάρχει πίσω από αυτήν.
Το χειρότερο για την Εκκλησία της Ελλάδος είναι ότι προκειμένου να υπερασπισθούν μικρές ή μεγαλύτερες εξουσίες που κατέχουν στους κόλπους της, και ο κύκλος του Αρχιεπισκόπου και οι «άγιοι» αντίπαλοί του δεν διστάζουν να εκθέσουν στους μεγαλύτερους κινδύνους το κύρος των αξιωμάτων που κατέχουν απέναντι στους πιστούς που καθημερινώς ευλογούν στο όνομα του Κυρίου.