Αυτήν την κατάσταση μάλλον δεν θα πρέπει να την περίμεναν και οι πιο απαισιόδοξοι στο κυβερνών κόμμα: Να έχει διεξαχθεί ένα συνέδριο με «καθαρή νίκη» του πρωθυπουργού, να έχει χάσει δύναμη η «αντιπολίτευση», να έχει σχηματισθεί μια νέα κυβέρνηση της απόλυτης επιλογής του κ. Σημίτη, να έχει αποκτήσει το ΠΑΣΟΚ νέο γραμματέα ευρύτατα αποδεκτό από τον κομματικό μηχανισμό και να είναι τώρα πάλι «κουβάρι» τα πράγματα…
Πώς μπορεί να εξηγηθεί ακριβώς το γεγονός ότι ο νέος γραμματέας κ. K. Λαλιώτης βρίσκεται σήμερα σε «κόντρα» με σημαίνοντα κυβερνητικά στελέχη και μάλιστα για ένα ζήτημα «στρατηγικής» στον αγώνα με την αξιωματική αντιπολίτευση;
Πώς μπορεί να εξηγηθεί το ότι ο πρωθυπουργός δεν είναι σε θέση να ελέγξει αυτήν την εξέλιξη, που πέραν των όποιων προβλημάτων προκαλεί στο κυβερνών κόμμα, δίνει στην κοινή γνώμη τη σαφή εντύπωση ότι η πολιτική ηγεσία βρίσκεται σε σύγχυση ως προς το πώς θα έπρεπε να πολιτεύεται στο εξής εν όψει δημοτικών εκλογών, αλλά και γενικότερα έως το τέλος (ή τη διακοπή) της τετραετίας;
Ο κ. K. Λαλιώτης θέλει λοιπόν να ακολουθήσει ως γραμματέας του ΠΑΣΟΚ άκρως επιθετική πολιτική απέναντι στη Ν.Δ., την πολιτική που ο ίδιος έχει χαρακτηρίσει «σκληρό ροκ». Συνάδελφοί του υπουργοί έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους προς αυτήν την τακτική, προκαλώντας το θυμό του γραμματέα που δικαίως αισθάνεται ότι «αδειάζεται» μετασυνεδριακώς.
Τα πράγματα έγιναν χειρότερα μετά τη γνωστή συνέντευξη του κ. Χρ. Βερέλη, στην οποία «απάντησε» ο γραμματέας όσο πιο επιθετικά μπορούσε, αφήνοντας μάλιστα να εννοηθεί ότι τα όσα είπε αφορούν και άλλους υπουργούς (τέσσερις, τουλάχιστον…). Είναι δε εντυπωσιακό ότι ο κ. Λαλιώτης μίλησε τόσο επιθετικά έπειτα από μια συνεργασία που είχε με τον πολιτικό προϊστάμενό του κ. K. Σημίτη…
Τι συμβαίνει λοιπόν; «Αυτονομήθηκε» ο γραμματέας; Συμφωνεί μαζί του ο πρωθυπουργός αλλά δεν το λέει, γιατί έχει τους λόγους του; Μήπως οι «εκσυγχρονιστές» που πυροβολούν το «σκληρό ροκ» έχουν προσωπικά με τον γραμματέα; Ή ομιλούν γνωρίζοντας ότι ένας «περιορισμός» του κ. Λαλιώτη αποτελεί επιθυμία του πρωθυπουργού;
Οποια κι αν είναι πάντως η σωστή απάντηση, βέβαιο είναι ότι αν ο νέος (και ισχυρός, υποτίθεται) γραμματέας θέλει να δώσει «ώθηση» και «νεύρο» στο κυβερνών κόμμα με έναν τρόπο που βρίσκει διαφωνούντες όλους σχεδόν τους «κορυφαίους» της κυβέρνησης (και τον πρωθυπουργό, πιθανώς…), το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο εκτός από «μπάχαλο». Ηδη, στο κυβερνητικό στρατόπεδο υπάρχει ένταση, δεδομένου ότι ο γραμματέας «απαντώντας» προχθές στους υπουργούς που δεν συμφωνούν με το «ροκ» του, δεν χρησιμοποίησε ψυχρή πολιτική γλώσσα, αλλά τους «έλουσε» για τα καλά…
Δεν είχε αναστολές ο κ. K. Λαλιώτης, μιλώντας με τον τρόπο του τόσο επιθετικά, παρ’ ότι γνώριζε πολύ καλά ότι ορισμένοι από τους υπουργούς που «περιέλαβε» είναι πιστοί και αγαπητοί στον πρωθυπουργό «εκσυγχρονιστές».
Ο κερδισμένος
Αν, λοιπόν, ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ εκτιμάει ότι η δική του «ροκ» τακτική οδηγεί σε «νικηφόρα πορεία» το κόμμα και διαφωνούν με αυτό η κ. Βάσω Παπανδρέου, ο κ. Παπαντωνίου, ο κ. Χριστοδουλάκης, ο κ. Χρ. Βερελής, ο κ. M. Νεονάκης, και ο κ. Σκανδαλίδης, τότε πώς τοποθετείται απέναντι σε αυτό το «κακό» ο κ. K. Σημίτης, ο «ενισχυμένος» μετά το συνέδριο αρχηγός; Αναζητεί μήπως κάποια νέα σύνθεση μεταξύ «σκληρού ροκ» προς ικανοποίηση της χρήσιμης «αντιδεξιάς» βάσης του ΠΑΣΟΚ και «μπλουζ» για τον καθησυχασμό των αγαπητών και πολύτιμων «μεσαίων»; Αν μια τέτοια σύνθεση αναζητεί, μάλλον θα δυσκολευτεί πάρα πολύ να την πετύχει. Πίσω από τις σημερινές φανερές διαφωνίες, άλλωστε, δεν λείπουν οι «κρυφές» σκέψεις ορισμένων «κορυφαίων», που διατηρούν ζωηρό το ενδιαφέρον για τη «μετα-Σημίτη» περίοδο…
(Ποιος «κορυφαίος» δεν έχει ακόμη καθόλου ζημιωθεί από αυτό το μεγάλο μπέρδεμα και τους «καβγάδες»; Μα, ο κ. Γ. Ανδρ. Παπανδρέου βεβαίως, που γλυκύς και χαμογελαστός ξεκαθάρισε ότι ουδόλως ενδιαφέρεται για τον Δήμο Αθηναίων, καμιά «μουσική» δεν αποδοκίμασε και ούτε μισό κακό λόγο είχε έως τώρα για κάποιον συνάδελφό του. Τα θέματα που χειρίζεται από τη θέση του υπουργού Εξωτερικών είναι πολύ σοβαρά, είπε, και δεν του αφήνουν περιθώρια χρόνου για άλλες σκέψεις και άλλες ασχολίες αυτήν την περίοδο. Πολύ καλός!..)
Να, που το περιβόητο συνέδριο του περασμένου Οκτωβρίου δεν έλυσε κανένα ουσιαστικό πολιτικό ζήτημα στο ΠΑΣΟΚ. Οι σημερινές εξελίξεις μέσα στον κυβερνητικό χώρο επιβεβαιώνουν τα στελέχη του κόμματος, που επισήμαιναν τότε, ότι χωρίς πολιτική το συνέδριο μόνο προσωπικώς στον πρωθυπουργό ήταν χρήσιμο και σε τίποτε άλλο. Ολες οι προ Συνεδρίου αδυναμίες της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ παραμένουν ίδιες, ο «ενισχυμένος» αρχηγός κυρίως «παρακολουθεί» τα όσα συμβαίνουν στο χώρο του, «κορυφαία» στελέχη σκορπίζουν δηλώσεις που προκαλούν σύγχυση και συγκρούσεις εσωτερικές, οι «εκσυγχρονιστικές» φαντασιώσεις περί εθνικής «ισχύος» περί «ανάπτυξης» και «προόδου» παραμένουν στο κέντρο της κυβερνητικής ρητορείας και η πολιτική ηθική των φανατικών της ιδιωτικοποίησης του ελλαδικού σύμπαντος αποτυπώνεται σε νόμους, όπως προσφάτως περί αιγιαλού και παραλίας.
Αιφνιδίως…
Οι περί εθνικής ισχύος φαντασιώσεις επηρεάζουν διάφορους χώρους του κράτους. Ετσι, για παράδειγμα, στην περίπτωση της σύλληψης του κακοποιού K. Πάσσαρη από την Αστυνομία της Ρουμανίας, εκφράζεται αιφνιδίως από αρμόδιους παράγοντες μεγάλη ικανοποίηση για τις επιδόσεις της… Ελληνικής Αστυνομίας! Δεν μπορεί να αμφιβητηθεί το ότι ενδεχομένως η ελληνική Αστυνομία να προσέφερε κάποιες πληροφορίες για τις κινήσεις του K. Πάσσαρη στις αστυνομικές αρχές της Ρουμανίας. Αλλά είναι αστείο να λέγεται αρμοδίως ότι περίπου «μαζί τον πιάσαμε»…
Ακούγαμε χθες σε μια τηλεοπτική εκπομπή ανώτερα στελέχη της Αστυνομίας να εξηγούν πόσο πολύ καλά γενικώς κάνει τη δουλειά του το Σώμα και γιατί πρέπει να αισθάνονται απολύτως ασφαλείς οι Ελληνες πολίτες. Ολα αυτά λέγονταν μέσα σε ένα γενικό κλίμα ευφορίας εξαιτίας της σύλληψης του διαβόητου εγκληματία στο Βουκουρέστι. Στο τέλος όμως της συζήτησης, όταν τέθηκε το κρίσιμο ερώτημα «γιατί διαρκώς προηγείται το έγκλημα από την αστυνομική δράση» στην Ελλάδα, αιφνιδίως οι έως εκείνη τη στιγμή ικανοποιημένοι μίλησαν για σοβαρές ελλείψεις υλικοτεχνικής υποδομής, για έλλειψη πληροφοριοδοτών, για αδυναμίες εκπαίδευσης αστυνομικών…