Με ήλιο γεναριάτικο κήδεψαν τη μάνα τους, Αννα Βότση, ο Γιώργος και η Λένα Βότση και τα άλλα της παιδιά, με τα πέντε εγγόνια που κρατούν το δέντρο της οικογένειας ζωντανό με φρέσκους κλώνους. Στο A΄ Νεκροταφείο η κηδεία χθες της μάνας που έφερε στον κόσμο παιδιά και τ’ ανάστησε σε χρόνια δύσκολα και που αξιώθηκε στα 90 της χρόνια να τα καμαρώνει με τις δικές τους φαμελιές και την καριέρα τους.
Για τη μάνα αυτά «που ήταν προσωποποιημένη η καλοσύνη, η λεβεντιά, το κουράγιο, η τρυφερότητα, η αυταπάρνηση, η αξιοπρέπεια, η ανθρωπιά – για μια μάνα μοναδική, όπως είναι για τον καθένα» έκλεισε σε λίγες τυπωμένες γραμμές το δικό του μοιρολόι, χθες, στην «E» ο καλός συνάδελφος Γιώργος Βότσης, αποκαλύπτοντας πτυχές μιας ευαισθησίας που τον φέρνει κοντά στ’ ανθρώπινα. Δεν γράφω για την κυρα-Αννα που έφυγε χθες, ούτε από χρέος για την Ηπειρώτισσα μάνα- ανεξόφλητο θα μείνει», ο αναστεναγμός του μοναχογιού. «Για μια ακόμη από τις μανάδες του Εμφυλίου, που σήκωσαν ακέριο τον ανείπωτο πόνο αυτού του τόπου, αθόρυβα και καρτερικά, και πουθενά δεν μνημονεύονται, λέω και κλαίω. Γι’ αυτές το μοιρολόι», υπογραμμίζει. Και δακρύζει. Μια σπουδαία μάνα χρειάζεται, μια μάνα – κουράγιο για να βγάλει άξια παιδιά. Να ζήσουν να τη θυμούνται, λέει απλά και σοφά ο λαός…
Επειτα από έναν χρόνο λειτουργίας τώρα η έδρα Κωνσταντίνου Καραμανλή δικαιούται να μιλήσει για τον ρόλο της στην ακαδημαϊκή κοινότητα της Αμερικής. Απόψε, λοιπόν, τα σπουδαία…
