H επίσκεψη του πρωθυπουργού κ. K. Σημίτη στην Ουάσιγκτον πραγματοποιήθηκε σε φιλική ατμόσφαιρα, δίχως πιέσεις, όπως ο ίδιος διαβεβαίωσε, αλλά ανεξαρτήτως των δημοσίων δηλώσεων -αποκλειστικώς της ελληνικής πλευράς, αφού η αμερικανική εσιώπησε- η προσοχή όλων θα πρέπει πλέον να εστιασθεί στο μέλλον, καθώς η χώρα βρίσκεται ενώπιον σημαντικών προκλήσεων.
Το θέμα της τρομοκρατίας κυριάρχησε κατά τις συναντήσεις της Ουάσιγκτον και ο κ. Σημίτης διαβεβαίωσε ότι σύντομα «θα υπάρξουν θετικά αποτελέσματα» προς την κατεύθυνση της εξαρθρώσεως της τρομοκρατικής οργανώσεως «17 Νοέμβρη». Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αμερικανική διοίκηση θα παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς την εξέλιξη του ζητήματος αυτού, εν σχέσει με τις πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις.
Ο πρωθυπουργός αναγνώρισε δημοσίως τη διάσταση εκτιμήσεων μεταξύ Αθηνών και Ουάσιγκτον στο θέμα του λεγόμενου «ευρωστρατού», καθώς οι ΗΠΑ επιμένουν στην ταχεία ρύθμιση του ζητήματος στο πλαίσιο της εξωθεσμικής πρωτοβουλίας που ανέπτυξαν με τη Βρετανία για να αποσπασθεί η συναίνεση της Τουρκίας, δίχως να ληφθούν υπόψη τα ελληνικά συμφέροντα. O κ. Σημίτης προέβαλε στην Ουάσιγκτον την ελληνική άποψη περί της αυτονομίας της ευρωπαϊκής αμύνης και το ζητούμενο είναι πλέον με ποιον τρόπο η κυβέρνηση θα αναιρέσει την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.
Το 2002 είναι έτος κρισιμότατο για μία σειρά θεμάτων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και είναι χρήσιμο αναμφιβόλως ότι ο κ. Σημίτης είχε την ευκαιρία να ανταλλάξει απόψεις με τον Αμερικανό πρόεδρο, σε μια περίοδο ριζικής αναδιαμορφώσεως των προτεραιοτήτων της πολιτικής των ΗΠΑ μετά το τρομοκρατικό πλήγμα της 11ης Σεπτεμβρίου.
Αλλά πέραν των ευρυτέρων γεωπολιτικών αναγκαιοτήτων που επηρεάζουν και τη χώρα μας, η Ελλάς έχει ειδικά προβλήματα να αντιμετωπίσει, εν σχέσει με την Τουρκία, η πολιτική της οποίας δεν αλλοιώθηκε επί της ουσίας από την αναγκαία και χρήσιμη, ούτως ή άλλως, ελληνοτουρκική προσέγγιση.
Ο κ. Σημίτης δεν έθεσε το θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων κατά τη συνάντησή του με τον κ. Μπους και ως προς το Κυπριακό η στάση των ΗΠΑ, όπως την ανέφερε ο πρωθυπουργός κατά τη συνέντευξή του προς τους δημοσιογράφους, ήταν από ετών ισχύουσα.
Η επικείμενη επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού κ. Μπ. Ετσεβίτ στην Ουάσιγκτον θα δώσει ένα μέτρο συγκρίσεως του τρόπου με τον οποίο ο πρόεδρος των ΗΠΑ αντιμετωπίζει τους ηγέτες των δύο συμμάχων χωρών. Αλλά η συμπεριφορά της Τουρκίας, μετά την επίσκεψη του κ. Ετσεβίτ στην Ουάσιγκτον, τόσο στο Κυπριακό όσο και στο Αιγαίο θα αποκαλύψει εάν όντως υπήρξε κάποια ουσιαστική παρέμβαση του προέδρου Μπους για την αποκατάσταση λειτουργικών σχέσεων Ελλάδος και Τουρκίας στη βάση των αρχών του διεθνούς δικαίου.
Δεν υποψιαζόμεθα καν (λίαν κακώς – το παρελθόν της τουρκικής τακτικής θα έπρεπε να μας έχει κάνει ιδαιτέρως προσεκτικούς!) ότι η Τουρκία εξασφάλισε τώρα την επίσημη αμερικανική και εκ των πραγμάτων νατοϊκή θέση ότι «δεν υπάρχουν νομικώς κατοχυρωμένα σύνορα» στη θάλασσα μεταξύ αυτής και της Ελλάδας, θα… τη βάλει στο συρτάρι και θα τη βγάλει για να τη χρησιμοποιήσει ως «κεκτημένο», όταν αυτή κρίνει ότι τη συμφέρουν οι τότε συνθήκες που η ίδια θα έχει φροντίσει να δημιουργήσει; Δεν το ‘χουμε, άραγε, ξαναδεί το έργο, ώστε να… επιτρέπουμε να ξαναπαίζεται;
